Во издание на „Макавеј“, деновиве излезе од печат книгата „Црвениот поет и други драми“ од драматургот, сценарист и универзитетски професор Сашко Насев.
Во изборот може да се најдат драмските текстови на Насев напишани во последниве две децении: „Коста е наш“ (театарска на ТВ серијата „Црвениот поет“), „Доле влада“, „Лесни машки“, „Позитивно мислење“ и „Драма изгубена во времето“.
Во поговорот кон изборот од Насев, Стојан Синадинов пишува дека ако веќе треба да го дефинира јазикот во драмите на Насев, тогаш се чини дека џез моделот е најприкладен.
Како и во добрата џез-музика, така и во театарот можете да импровизирате само ако
одлично го владеете „занаетот“ на зборот и дијалогот. Насев одлично ги владее литературните „ноти“ – неговите генерациски исписници го паметат и како гитарист на маалскиот рок-бенд „Воркерси“ – и само на тој начин може да импровизира со жанровите и стиловите. Ако тој и таков јазик на Насев им беше спротивставен на меланхоличните евергрини на Славе Димитров на почетокот на деведесеттите години од минатиот век, дваесеттина години подоцна во „Лесни машки“ ги користи поп-рок класиката и екс-Ју хитовите како дополнителна „плејлиста“ на една социолошка студија, низ која ги пренесува знаците покрај патот (И. Андриќ), во времето што го живее(в)ме. Но, илустрирано со музичките термини, во јазикот на драмите на Насев не може да не го забележите хармоничниот след на гитарските дурови и молови. Љубовта искажана низ сочни пцовки не е помалку љубов од, на пример, некој сонетски запис. Треба само да ја препознаете во „џез“ јазикот на Насев, кому како во еден стих на скопјанецот по раѓање Бранимир Џони Штулиќ, „устата му е полна со барут“. Затоа дијалозите се експлозивни, вели Синадинов.
Сашко Насев (1966, Кочани, Македонија) изминативе три и пол децении напишал 40-тина драми, телевизиски и филмски сценарија, поставени на домашните и странски театарски сцени. Неговите најпознати драмски текстови се „Чија си“, „Грев или Шприцер“, „Спиро Царо“, „Либрето Вагнер”, „Харем“ „Позитивно мислење“, „Сердарот“, „Магдо љубов моја“, „Доле влада“, „Чија си“ (мјузикл), „Така било пишано“, „Папагалот Историко“…
Од 1988 до 2010 година објавил повеќе од педесет стручни трудови и естетски осврти во „Кинопис“,„Театарски гласник“, „Студентски збор“,„Пулс“, „International Theater Review“, „Утрински весни“, „Преминпортал“, Шведска амбасада во Отава, Diplomat International и други. Член е на Друштвото на писателите на Македонија од 1992 година, на Здружение на новинари од 1990 година. Неговите драмски текстови, телевизиски и филмски сценарија се објавени во 20-тина изданија, а дел од нив се преведени на англиски, германски, руски, турски, бугарски, хрватски, украински и други јазици.
Насев од 2011 година бил шеф на катедрата по драматургија, ФДУ, Скопје. Бил амбасадор на Република Македонија во Канада, директор на Културно-информативниот центар на РСМ во Софија, Бугарија, а моментално ја извршува функцијата амбасадор во Народна Република Кина.
Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.
Comments are closed for this post.