Родена во 1931 година во Вингам (Онтарио), Манро е прославена ширум светот токму поради нејзините кратки приказни за животот на жените во руралните области, особено во Канада. Своите раскази ги објавувала во списанија од 1953 година, кои подоцна се собрани во нејзината прва збирка насловена „Танц на среќните сенки”(Dance of the Happy Shades), објавена во 1968 година. Набргу потоа, нејзините книги почнуваат да се објавуваат низ цела Америка.

Манро пишуваше за навидум „обични работи”, за комплексноста на човечкото битие, а на виделина изнесе нијансирани и чувствителни приказни за животите на девојките и жените, за триумфите и трагедиите што се случуваат во нивното секојдневие. Таа често ја поврзуваше емотивната реалност со сопствената биографија, воведувајќи ги читателите во моќните вињети од животите на жените во комплексна форма на краток расказ, кога секој збор, точка и запирка се важни, а времето за читање е драгоцено.

Алис Манро беше првата канадска авторка која ја доби Нобеловата награда за книжевност во 2013 година. Беше прогласена за „мајсторка на современиот расказ”, поради својот начин на пишување со кој го доловуваше „чувството дека сите ние сме само човечки суштества”. Доделувањето на Нобеловата награда се случува една година откако е објавена нејзината последна збирка раскази „Драг живот”(Dear Life). Мaнро ја доби Букеровата награда во 2009 година и двапати наградата „Гилер”, најпрестижната книжевна награда во Канада.



Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.