Слободан Томиќ Archives - Република https://arhiva3.republika.mk/tema/slobodan-tomikj/ За подобро да се разбереме Mon, 23 May 2022 08:39:37 +0000 mk-MK hourly 1 https://arhiva3.republika.mk/wp-content/uploads/2018/11/cropped-favicon-32x32.png Слободан Томиќ Archives - Република https://arhiva3.republika.mk/tema/slobodan-tomikj/ 32 32 Власта мора да падне https://arhiva3.republika.mk/kolumni/vlasta-mora-da-padne-2/ Sun, 22 May 2022 10:13:28 +0000 https://republika.mk/?p=505433

Слободан Томиќ

Свежи ми се сеќавањата од 1996, престојував во САД на претседателската кампања Бил Клинтон vs Боб Дол. Кампањата ги обелодени круцијалните скандали во оваа претседателска трка, меѓу која и таа на тогашниот американски кандидат за реизбор на местото претседател на САД, демократот Бил Клинтон околу таканаречената “индонезиска“ двојка, околу финансирањето на кампањата на тогаш актуелниот претседател и противкандидат на поранешниот градоначалник на Њујорк, Боб Дол, републикански кандидат.

Претседателот на Демократскиот Совет на САД, господин Нордингер, пред нам 8-мина новинари од Македонија кои ја следевме претседателската кампања во Вашингтон-ДС, ни соопшти дека покојниот претседател Киро Глигоров им дал “корпа“ на САД за отстапување на воениот полигон Криволак на НАТО и безусловно полноправно членство на Македонија во Алијансата! Наводно, “рентата“ на најпознатиот и најпогодниот воен полигон во Европа па, речиси и во светот, Криволак ќе изнесуваше 1 милијарда  американски долари! Од таа времена дистанца до денес на макдонското конто ќе имавме 27 милијарди евра,а не јавен долг 7 милијарди евра кој води кон банкрот држава. Ќе бевме полноправна членка на НАТО и ЕУ без да го изгубиме достоинството, промена на името на државата и идентитетот на народот. Немаше да се случи војната 2001, ќе го имавме и Audi A3 како национално патничко возило...

Објаснувањето на нашиот домаќин беше, дека  Македонија е погодна како држава со важна геостратешка позиција на коридорот Исток-Запад и дека Алијансата заедно со САД, се заинтересирани да го релаксираат “Јужното крило“ на НАТО 130 километри северно од Солун, или токму на котата Криволак.

Од друга страна, свежи ми се сеќавањата на познатиот и светски генерал Шварцкопф, кој ја водеше заливската војна. Ја имав можноста, да се сретнам со него во YPI или во меѓународната новинска агенција, заедно со моите колеги новинари и повеќето политичари од целиот свет, а тоа се случуваше за време на американските претседателски избори 2000 година  меѓу Џорџ Буш помладиот и демократот Ал Гор.

На моето прашање, до кога Македонија ќе биде само “услужна“ станица или место од каде ќе се користат сите погодности, како што беше војната во Косово, коридорот за бегалци од Косово и сѐ по ред, а да не добиеме конкретна помош или поддршка да станеме членка на НАТО и други меѓународни организации, мислев на ЕУ, и дали е доволно само тапкање по раме, Генералот Шварцкопф се насмеа и рече дека Македонија е важна за американската политика како и Балканот во целост, неговиот совет беше имајте трпение.

Да, трпението си го докажа денешниот статус во кој се наоѓа Македонија, а тоа е се уште статус кво околу жртвите кои ги направиле Македонците и по род и државјанство во овие изминати две децении.

Вината секако не е во рацете на американската политика, ниту во европската, таа е во рацете на политикантите македонски, кои сите изминати години таа голема жртва која ја дадоа сите во Македонија наместо за национален интерес заврши во џебовите на криминогените и корумпираните македонски таканаречени лидери, или политичари, секоја чест на пединици, кои за жал се многу малку.

Во политиката има едно правило, нема љубов се е интерес, тоа се однесува во делот кога се посакува да се добие нешто без пари или без ништо.

Македонија, и Македонскиот народ дадоа, или им е одземено многу: Најмногу што не се купува или нарачува со пари или каква и да е финансиска или материјална вредност, а тоа е името на државата и идентитетот, сега се посега и по јазикот, историјата и сѐ што значи национална вредност.

Сега, кога свесно гледаме што ни се случува и кој се’ не тргува и продава за почеток на преговори со ЕУ, прашувам и не можам да разберам, до каде е народната “загриженост“ за тоа што ни се случува како држава или народ?!

Криминалот, корупцијата, партизацијата, ултиматум политиката, и политиканти, како и камиказа политиканти е одговорност кон државата и воопшто отсуство на слобода во медиуми, а кој се пред се главните одредници за наше зачленување во ЕУ, дрскоста е се поевидентна. Имено политиканти со своите пцости, а поставени како први луѓе во законодавниот дом кој е храм на законодавството и демократијата каде се посегнува по достоинството на вработени во македонскиот парламент и без мува да ги лази наместо да се извинат и покајат тие и натаму дрско одвраќаат дека не се за предвремени избори.

Народната порака е: Власта мора да падне! Но, народот сепак не треба да биде само со пароли, туку и ветер в грб на опозицијата!

Како држава и народ многу дадовме на нашите пријатели САД и ЕУ, а тоа и самите челници и лидери на овие моќни држави го признаваат и потенцираат, за разлика од нашите политиканти кои не сакаат да слушнат кога ќе им се спомнат предвремени избори. Поминаа десетина јуни и декември, датум за отпочнување на преговори со ЕУ нема! Тоа значи Доста Е!

Народот, живее со девизата купи ден помини, повеќе од 50% живеат со 2 евра на ден, особено во оваа најголема наметната криза, за која оваа исфингирана или октроирана коалиција владее иако за руско-украинската војна знаела уште од септеври 2021, тоа го потврди и претседателот Стево Пендаровски.

Дрскост е што новоизбраниот или донесен премиер Ковачевски не прифаќа лидерска средба со опозицијата.

А, зошто страв од предверемени избори? Нели, тие се народни избори? Народот ја дава, народот ја зема власта! Политичарите треба да бидат сервис или слуги на народот, за него тие треба да работат!

Еве ќе дојде и тој 30 јуни до кога завршува француското претсдеателство со ЕУ, топтан дипломатите и салама политикантите ќе се уверат дека ЕУ нема да ја крене рампата поради Бугарија, која не ги исполнува Копенхашките критериуми за полноправно членство во ЕУ, и в која владее криминалот и  корупцијата.

Свежа е изјавата на Љубчо Георгиевски од Софија, дека Заев испазарил шест главни историски фигури да ги прогласи за заеднички херои на Македонците и Бугарите - Свети Кирил, Свети Методиј, Свети Климент, Свети Наум, Цар Самуил и Гоце Делчев - но тоа на Софија не и’ било доволно и таа повторно ни ставила вето. Според Љубчо Георгиевски, тоа не го разбрала бугарската политика и историја, и наместо во тој момент работите да тргнат во позитивен процес, тие повторно го започнале спротивното.

Сепак за крај ќе ја истакнам искреноста на САД, стратешки партнери на Македонија, нашите политичари ја злоупотребуваат подадената рака уште од самостојноста! Станува збор за стретешкиот дијалог со САД, за кој амбасадорката Кејт Мери Брнз рече, дека стратешкото партнерство меѓу САД и Македонија е нешто што почна пред многу години, а сега се унапредува, се разбира, тоа не е замена за членството на Македонија во Европската унија.

Македонија ќе биде првата земја од Западен Балкан која ќе одржи стратешки дијалог со САД на 2 јуни годинава во Вашингтон. Секако овој дијалог треба да го водат чесни и некорумпирани политичари. А, за тоа потребен е нов изборен законик и една изборна единица, Закон за спречување на корупција и неказнивост, Закон за департизација во институциите, хармонизација на законските регулативи со европските закони, слобода на медиумите и стоп на султан партии.

Македонија не заслужува хибридна власт. Македонија не заслужува власт со лесно коруптивни политичари. Македонија не заслужува власт каде има султан кој е повеќе од 20 год на власт и не се залага еден збор македонски да изговори. Македонија не заслужува власт која свесно го краде и злоставува народот. Македонија не заслужува власт која уценува и непочитува македонски националнаи вредности. Со еден збор народот порачува и бара, тоа треба да го сторат нови луѓе, затоа: Власта мора да падне!

За крај, радосната вест: Евхаристиската заедница и канонското единство на Македонската Православна Црква – Охридска Архиепископија со православниот свет, не е дело на политичарите, туку дело на верниот и трпелив народ Македонски, и неговите архиереи, со Архиепископот Стефан и митрополитите Петар и Тимотеј, што ги водеа, разговорите меѓу СПЦ и МПЦ-ОА, и кои се заокружија со канонско и литургуско единство, што беше потврдено на заедничкото сослужение во Белград, во спомен храмот Св. Сава,од друга страна СПЦ ја прифати поканата и доаѓа на заедничка богослужба со МПЦ ОА во Скопје. Според, МПЦ-ОА, на 23 и 24 мај црковна делегација на СПЦ предводена од патријархот Порфирије ќе дојде во посета на МПЦ. Заедничката богослужба ќе ја одржат во Соборниот храм Св. Климент Охридски а ќе се служи литургија за празникот Св. Кирил и Методиј. - На 24 мај, со почеток од 9 часот, во Соборниот храм „Св. Климент Охридски“ во Скопје, Неговата Светост Српскиот Патријарх г. г. Порфириј и Неговото Блаженство Архиепископ Охридски и Македонски г. г. Стефан, заедно со архијереи од двете сестрински Цркви, ќе служат Божествена Литургија. а на Св. Кирил и Методиј ќе се отслужи заедничка божествена литургија во храмот Св. Климент во Скопје меѓу двете цркви со очекување да, се додели конечна и целосна автокефалност на МПЦ-ОА!

И, се разбира, радоста ќе биде уште поголема: Власта да падне!

The post Власта мора да падне appeared first on Република.

]]>

Слободан Томиќ

Свежи ми се сеќавањата од 1996, престојував во САД на претседателската кампања Бил Клинтон vs Боб Дол. Кампањата ги обелодени круцијалните скандали во оваа претседателска трка, меѓу која и таа на тогашниот американски кандидат за реизбор на местото претседател на САД, демократот Бил Клинтон околу таканаречената “индонезиска“ двојка, околу финансирањето на кампањата на тогаш актуелниот претседател и противкандидат на поранешниот градоначалник на Њујорк, Боб Дол, републикански кандидат. Претседателот на Демократскиот Совет на САД, господин Нордингер, пред нам 8-мина новинари од Македонија кои ја следевме претседателската кампања во Вашингтон-ДС, ни соопшти дека покојниот претседател Киро Глигоров им дал “корпа“ на САД за отстапување на воениот полигон Криволак на НАТО и безусловно полноправно членство на Македонија во Алијансата! Наводно, “рентата“ на најпознатиот и најпогодниот воен полигон во Европа па, речиси и во светот, Криволак ќе изнесуваше 1 милијарда  американски долари! Од таа времена дистанца до денес на макдонското конто ќе имавме 27 милијарди евра,а не јавен долг 7 милијарди евра кој води кон банкрот држава. Ќе бевме полноправна членка на НАТО и ЕУ без да го изгубиме достоинството, промена на името на државата и идентитетот на народот. Немаше да се случи војната 2001, ќе го имавме и Audi A3 како национално патничко возило... Објаснувањето на нашиот домаќин беше, дека  Македонија е погодна како држава со важна геостратешка позиција на коридорот Исток-Запад и дека Алијансата заедно со САД, се заинтересирани да го релаксираат “Јужното крило“ на НАТО 130 километри северно од Солун, или токму на котата Криволак. Од друга страна, свежи ми се сеќавањата на познатиот и светски генерал Шварцкопф, кој ја водеше заливската војна. Ја имав можноста, да се сретнам со него во YPI или во меѓународната новинска агенција, заедно со моите колеги новинари и повеќето политичари од целиот свет, а тоа се случуваше за време на американските претседателски избори 2000 година  меѓу Џорџ Буш помладиот и демократот Ал Гор. На моето прашање, до кога Македонија ќе биде само “услужна“ станица или место од каде ќе се користат сите погодности, како што беше војната во Косово, коридорот за бегалци од Косово и сѐ по ред, а да не добиеме конкретна помош или поддршка да станеме членка на НАТО и други меѓународни организации, мислев на ЕУ, и дали е доволно само тапкање по раме, Генералот Шварцкопф се насмеа и рече дека Македонија е важна за американската политика како и Балканот во целост, неговиот совет беше имајте трпение. Да, трпението си го докажа денешниот статус во кој се наоѓа Македонија, а тоа е се уште статус кво околу жртвите кои ги направиле Македонците и по род и државјанство во овие изминати две децении. Вината секако не е во рацете на американската политика, ниту во европската, таа е во рацете на политикантите македонски, кои сите изминати години таа голема жртва која ја дадоа сите во Македонија наместо за национален интерес заврши во џебовите на криминогените и корумпираните македонски таканаречени лидери, или политичари, секоја чест на пединици, кои за жал се многу малку. Во политиката има едно правило, нема љубов се е интерес, тоа се однесува во делот кога се посакува да се добие нешто без пари или без ништо. Македонија, и Македонскиот народ дадоа, или им е одземено многу: Најмногу што не се купува или нарачува со пари или каква и да е финансиска или материјална вредност, а тоа е името на државата и идентитетот, сега се посега и по јазикот, историјата и сѐ што значи национална вредност. Сега, кога свесно гледаме што ни се случува и кој се’ не тргува и продава за почеток на преговори со ЕУ, прашувам и не можам да разберам, до каде е народната “загриженост“ за тоа што ни се случува како држава или народ?! Криминалот, корупцијата, партизацијата, ултиматум политиката, и политиканти, како и камиказа политиканти е одговорност кон државата и воопшто отсуство на слобода во медиуми, а кој се пред се главните одредници за наше зачленување во ЕУ, дрскоста е се поевидентна. Имено политиканти со своите пцости, а поставени како први луѓе во законодавниот дом кој е храм на законодавството и демократијата каде се посегнува по достоинството на вработени во македонскиот парламент и без мува да ги лази наместо да се извинат и покајат тие и натаму дрско одвраќаат дека не се за предвремени избори. Народната порака е: Власта мора да падне! Но, народот сепак не треба да биде само со пароли, туку и ветер в грб на опозицијата! Како држава и народ многу дадовме на нашите пријатели САД и ЕУ, а тоа и самите челници и лидери на овие моќни држави го признаваат и потенцираат, за разлика од нашите политиканти кои не сакаат да слушнат кога ќе им се спомнат предвремени избори. Поминаа десетина јуни и декември, датум за отпочнување на преговори со ЕУ нема! Тоа значи Доста Е! Народот, живее со девизата купи ден помини, повеќе од 50% живеат со 2 евра на ден, особено во оваа најголема наметната криза, за која оваа исфингирана или октроирана коалиција владее иако за руско-украинската војна знаела уште од септеври 2021, тоа го потврди и претседателот Стево Пендаровски. Дрскост е што новоизбраниот или донесен премиер Ковачевски не прифаќа лидерска средба со опозицијата. А, зошто страв од предверемени избори? Нели, тие се народни избори? Народот ја дава, народот ја зема власта! Политичарите треба да бидат сервис или слуги на народот, за него тие треба да работат! Еве ќе дојде и тој 30 јуни до кога завршува француското претсдеателство со ЕУ, топтан дипломатите и салама политикантите ќе се уверат дека ЕУ нема да ја крене рампата поради Бугарија, која не ги исполнува Копенхашките критериуми за полноправно членство во ЕУ, и в која владее криминалот и  корупцијата. Свежа е изјавата на Љубчо Георгиевски од Софија, дека Заев испазарил шест главни историски фигури да ги прогласи за заеднички херои на Македонците и Бугарите - Свети Кирил, Свети Методиј, Свети Климент, Свети Наум, Цар Самуил и Гоце Делчев - но тоа на Софија не и’ било доволно и таа повторно ни ставила вето. Според Љубчо Георгиевски, тоа не го разбрала бугарската политика и историја, и наместо во тој момент работите да тргнат во позитивен процес, тие повторно го започнале спротивното. Сепак за крај ќе ја истакнам искреноста на САД, стратешки партнери на Македонија, нашите политичари ја злоупотребуваат подадената рака уште од самостојноста! Станува збор за стретешкиот дијалог со САД, за кој амбасадорката Кејт Мери Брнз рече, дека стратешкото партнерство меѓу САД и Македонија е нешто што почна пред многу години, а сега се унапредува, се разбира, тоа не е замена за членството на Македонија во Европската унија. Македонија ќе биде првата земја од Западен Балкан која ќе одржи стратешки дијалог со САД на 2 јуни годинава во Вашингтон. Секако овој дијалог треба да го водат чесни и некорумпирани политичари. А, за тоа потребен е нов изборен законик и една изборна единица, Закон за спречување на корупција и неказнивост, Закон за департизација во институциите, хармонизација на законските регулативи со европските закони, слобода на медиумите и стоп на султан партии. Македонија не заслужува хибридна власт. Македонија не заслужува власт со лесно коруптивни политичари. Македонија не заслужува власт каде има султан кој е повеќе од 20 год на власт и не се залага еден збор македонски да изговори. Македонија не заслужува власт која свесно го краде и злоставува народот. Македонија не заслужува власт која уценува и непочитува македонски националнаи вредности. Со еден збор народот порачува и бара, тоа треба да го сторат нови луѓе, затоа: Власта мора да падне! За крај, радосната вест: Евхаристиската заедница и канонското единство на Македонската Православна Црква – Охридска Архиепископија со православниот свет, не е дело на политичарите, туку дело на верниот и трпелив народ Македонски, и неговите архиереи, со Архиепископот Стефан и митрополитите Петар и Тимотеј, што ги водеа, разговорите меѓу СПЦ и МПЦ-ОА, и кои се заокружија со канонско и литургуско единство, што беше потврдено на заедничкото сослужение во Белград, во спомен храмот Св. Сава,од друга страна СПЦ ја прифати поканата и доаѓа на заедничка богослужба со МПЦ ОА во Скопје. Според, МПЦ-ОА, на 23 и 24 мај црковна делегација на СПЦ предводена од патријархот Порфирије ќе дојде во посета на МПЦ. Заедничката богослужба ќе ја одржат во Соборниот храм Св. Климент Охридски а ќе се служи литургија за празникот Св. Кирил и Методиј. - На 24 мај, со почеток од 9 часот, во Соборниот храм „Св. Климент Охридски“ во Скопје, Неговата Светост Српскиот Патријарх г. г. Порфириј и Неговото Блаженство Архиепископ Охридски и Македонски г. г. Стефан, заедно со архијереи од двете сестрински Цркви, ќе служат Божествена Литургија. а на Св. Кирил и Методиј ќе се отслужи заедничка божествена литургија во храмот Св. Климент во Скопје меѓу двете цркви со очекување да, се додели конечна и целосна автокефалност на МПЦ-ОА! И, се разбира, радоста ќе биде уште поголема: Власта да падне!

The post Власта мора да падне appeared first on Република.

]]>
Втора декада од вториот милениум или нов светски поредок?! https://arhiva3.republika.mk/kolumni/vtora-dekada-od-vtoriot-milenium-ili-nov-svetski-poredok/ Sat, 16 Apr 2022 07:55:09 +0000 https://republika.mk/?p=489195

Слободан Томиќ

Дали со „Украина 2022“  се создава нов и поинаков светски поредок?

Уште една нова  криза низ која поминува Европа потсетува на ужасите од двете светски војни. Последиците од војната, која беснее во источниот дел на европскиот континент, нема да бидат ограничени само на овој регион, туку ќе се почувствуваат и во остатокот од светот.

Русија ја започна војната со Украина по неколку фази на осцилации и конфликти во меѓусебните односи од распадот на Советскиот Сојуз (СССР) во 1990 година. Односите меѓу двете земји кулминираа на различни нивоа, кулминирајќи со руската воена интервенција.

Руските тенкови стигнаа до предградијата на главниот град на Украина, Киев, во сцена која потсетува на она што се случи во 1960-тите, кога советските тенкови влегоа во Прага и ја пробија „Прашката пролет“.

Важно е да се истакне дека не се работи за традиционална војна или конфликт меѓу две земји за спорната територија, ниту пак предизборна пропаганда, туку војна од сосема друг вид. Оваа војна е првиот чекор на патот кон воспоставување нов поредок во меѓународните односи, односно прераспределба на сферата на влијание на глобално ниво.

Оваа војна не е прва епизода на оваа патека, и претходеа слични епизоди во Грузија - Абхазија 2008, Крим 2014, Сирија 2015, Либија 2019, Белорусија 2020, Казахстан 2022, итн.

Руски тест за САД и Западот во Украина?!

Украина е нова епизода, нема да биде ниту прва ниту последна, доколку рускиот претседател Владимир Путин успее во оваа битка на патот на трансформација во меѓународните односи, каде што се очекуваат големи геополитички промени на европскиот континент, а потоа и во Азија и дури и низ целиот свет. Она што се случува во Украина е почеток на крајот на постоечкиот светски поредок, кој настана како резултат на победата на западниот блок предводен од САД над поранешниот источен блок предводен од СССР во раните 1990-ти.

Накратко, ова што се случува е претходник на раѓањето на новиот меѓународен поредок, навидум со три пола (САД - Русија - Кина), но всушност со два пола, како што беше порано, каде што се САД и нивните западни сојузници. од една страна и Русија, Кина и нивните источни сојузници од друга страна. Русија не само што ќе биде задоволна со анексијата на Украина, туку подоцна би можела да работи на анексија на Молдавија и да изврши директен притисок врз балтичките држави, како и на границите на Полска, Словачка, Унгарија, Романија... итн. Русија ќе се обиде да ги убеди поранешните социјалистички држави дека НАТО не може да заштити, како што покажува украинскиот пример.

Вистинските цели на оваа војна се надвор од Украина, со други зборови, она што се случува не е само воена инвазија на одредена земја, туку сериозен руски воен потфат, да се преобликува руската сфера на влијание, признаена од НАТО, и да се воспостави нова безбедносна структура на демаркационите линии на Русија.и НАТО преку писмени гаранции. Поточно, доколку проектот на Путин успее, светот ќе се соочи со преодна ера на целосен хаос и жестоки конфликти на меѓународно ниво, додека овој нов поредок не биде официјално потврден или верификуван од Западот.

Погрешните политики на Украина  и преголемите очекувања од НАТО и САД, и колку ги плаќа истата за сопствените грешки?

Украина ја плаќа цената за наивноста на својот млад претседател Володимир Зеленски (не намалувајќи го неговиот патриотски ентузијазам и херојски отпор), кој стана жртва на празните ветувања на западните и американските претставници пред избувнувањето на воениот конфликт. Украинското раководство игнорираше некои важни факти во односите со Русија, како што е составот на населението на Украина, каде Русите сочинуваат 17%, особено во источниот дел на земјата, како и ефектите од советските влијанија од советската ера, потребите и загриженоста на соседна Русија.како суперсила и конечно империјалната амбиција на рускиот претседател Владимир Путин да го оживее духот на СССР.

Војната е во тек, ќе има поларизација, поделбите во меѓународните односи ќе се продлабочуваат, а тешко е, па дури и невозможно да се направи чекор назад, особено што постојат фактори и амбиент што овозможуваат воспоставување на биполарен светски поредок, најважното од кој е силен претседател, како Путин со тоталитарна тенденција, империјален сон и безбедносно-разузнавачка кариера.

Заливот и Блискиот Исток неутрален во украинската криза...

Традиционалните американски сојузници во Заливот и Блискиот Исток генерално сакаат да одржуваат добри енергетски и геополитички односи со Русија.

Претходно оваа година, Обединетите Арапски Емирати (ОАЕ) станаа непостојана членка на Советот за безбедност на ОН. Пред состанокот на Советот за безбедност на ОН за украинската криза, американскиот државен секретар Ентони Блинкен го повика својот колега од Емиратите, шеикот Абдула бин Зајед, да ја нагласи „важноста од градење меѓународна поддршка за суверенитетот на Украина“. И кога дојде 27 февруари 2022 година, моментот на гласање за резолуцијата 2623, ОАЕ го игнорираа апелот на Вашингтон и им се придружија на Кина и Индија, воздржувајќи се од гласање, како израз на фрустрација на ОАЕ поради американската политика.

Ставот на Емиратите е дека позиционирањето може да доведе до уште поголемо насилство и дека нивните приоритети се во украинската криза, да ги охрабрат сите страни да користат дипломатија и да преговараат за изнаоѓање политичко решение со цел да се стави крај на оваа криза.

Како и другите земји од Персискиот залив, ОАЕ, кои се стремат да одиграат поголема политичка улога на регионалната и меѓународната сцена, одржуваат важни безбедносни, економски и воени односи со Вашингтон, но и сè поголеми врски со Москва. Ова ги принудува овие земји да воспостават тешка рамнотежа во односите меѓу САД и Русија. Додека светот брзо ја осуди руската воена инвазија на нејзиниот помал сосед, Саудиска Арабија, Бахреин и Оман главно молчеа, додека Кувајт и Катар се воздржаа од директни критики од Москва и само го осудија насилството.Советите за соработка (GCC) одржуваат блиски енергетски односи со Русија , додека Ријад и Москва со години ја водат алијансата ОПЕК плус, каде заеднички ги контролираат производствените квоти за да постигнат стабилност на пазарот и цените.

Ден по гласањето на 28 февруари 2022 година, Русија ги поддржа Емиратите во Советот за безбедност на ОН во усвојувањето на резолуцијата 2624 , со која се продолжи ембаргото за оружје на јеменското движење Хути, и кое е директно поврзано со поддршката на Русија за овој потег. и воздржувањето на ОАЕ при гласањето претходниот ден во Советот за безбедност на ОН за Украина. Во јануари 2021 година, Русија експлицитно го поддржа јеменското движење Хути, кое е во војна со Саудиска Арабија и Емиратите, а рускиот министер за надворешни работи Сергеј Лавров изјави во Ријад дека „етикетирањето на групата Хути како терористичка организација ја исклучува од политичкото решение во Јемен. Потег како обид да се спречи политичкиот процес во Јемен“.

Стратешките придобивки на Кина од руската војна против Украина

На 24 февруари 1972 година, американскиот претседател Ричард Никсон ја посети Кина со намера да создаде сојуз меѓу Соединетите Американски Држави и Кина со цел да го опколи и ослабне Советскиот Сојуз на патот на промена на структурата на светскиот поредок. подоцна Русија воено ја нападна Украина со тивка поддршка на Кина.

Кина не ја осуди руската инвазија на Украина, но се воздржа од осуда на инвазијата во Советот за безбедност на ОН, а потоа и на гласањето во Генералното собрание на ОН и не ги поздрави западните економски санкции наметнати на Русија поради нејзината воена инвазија на Украина. Според овие ставови, јасно е дека Кина ја поддржува Русија во нејзината сегашна воена политика. Кина се смета за еден од победниците во оваа војна, сега и во иднина. Стратешките придобивки на Кина од оваа војна може да се предвидат на неколку нивоа:

  • Русија започна војна против Украина на 24 февруари 2022 година под изговор за одбрана на националната безбедност и запирање на проширувањето на НАТО. Оваа војна ги прекршува меѓународните конвенции, особено законите на ОН, бидејќи не подлежи на концептот на превентивна војна. Недостигот на јасно противење на Кина на оваа војна значи разбирање на руските барања за национална безбедност. Следствено, Кина во иднина би можела да се најде во слична ситуација доколку биде потребно да интервенира во соседните земји за да ја одбрани својата национална безбедност, односно да води превентивна војна.
  • Меѓу поважните барања за прекин на актуелната војна е инсистирањето на Русија за признавање на анексијата на Крим од Украина, односно враќање на руските територии, кои во одредени историски околности беа припоени кон Украина во текот на 1950-тите, бидејќи Крим се сметаше за руски. територија низ историјата. Ова е доволно оправдување за Кина во иднина да го врати Тајван во својот уставен и правен поредок и, доколку е потребно, да употреби сила.
  • Кина разбира дека ќе биде цел на НАТО во иднина, како што е случајот со Русија денес. Воената доктрина на оваа Алијанса ја класифицира Москва како непријател, не наводен туку реален. Затоа Алијансата го проширува и преместува напредното оружје како што е ракетниот штит во Шпанија, Романија и Полска за да пресретне руски балистички и нуклеарни ракети.
  • Кина смета на Алијансата да се прошири во Азија во иднина доколку најде можност да го стори тоа. Земјите како Јапонија и Кореја имаат статус на главен сојузник што не е член на НАТО.
  • Кина е загрижена поради зголеменото присуство на американските воени бази и соработката меѓу САД и овие земји.

Односите меѓу Кина и Русија со текот на времето еволуираа од партнерство во сојуз. Во последните дваесет години, односите меѓу Москва и Пекинг доживеаја извонреден развој, недовербата што владееше во нивните односи за време на Советскиот Сојуз повеќе не постои. Односите забележаа голем развој и постепена транзиција од цврсто партнерство кон концепт на „унија“ во изминатите десет години, особено откако Кина застана на страната на Русија по меѓународните санкции на кои беше подложена во 2014 година поради анексијата на Крим.

Еден од најистакнатите знаци на оваа алијанса е дека рускиот претседател Владимир Путин и неговиот кинески колега Кси Џингпинг се сретнале 37 пати во последните дваесет години, што е рекорд во меѓународните односи што е тешко да се најде меѓу другите лидери. Во исто време, двете земји имаат исти позиции во меѓународните организации, особено во Советот за безбедност на ОН каде што имаат право на вето, па така руско-кинеската координација стана баланс на традиционалната американско-британска координација од основањето на ОН.

Кина има историска можност да ги продлабочи своите економски односи и интереси со Русија, како најголема земја во светот со земјоделски и природни ресурси, минерални богатства и енергија. Кина има можност да го увезе целиот енергетски потенцијал на нафта и гас, кои Русија ги извезува во ЕУ и САД во случај на ембарго на нафта кон Русија. Трговските односи Русија-Кина во 2021 година пораснаа за повеќе од 35% до 140 милијарди долари. Се очекува во 2024 година нивото на трговска размена да достигне 200 милијарди долари, со што Кина во следните две години наместо ЕУ ќе стане првиот партнер на Русија.

Кина е свесна за плановите на Западот и откако инсистираше на проширување на НАТО на исток, Пекинг успеа да ги постигне најголемите стратешки достигнувања, а тоа е воено да ја привлече Русија на своја страна, а потоа и економски да ја поврзе со кинеската економија.

Генерално, Кина признава дека следната цел на Западот, особено на САД, е конкуренцијата за лидерство во светот, па затоа во оваа актуелна војна во Украина наоѓа историска можност да ги постигне своите стратешки цели.

Улогата на Официјална Анкара во новата студена војна?

Иако во турските медиуми има широки симпатии кон украинскиот народ, антизападното расположение е видливо во ставовите на сите политички партии, иако земјата е членка на НАТО од 1952 година.

Постои чувство на недоверба во односите на Турција со Русија. Тие не се воодушевени од руската политика, која го прошири своето влијание на Кавказ и сега се заканува да го контролира северниот дел на Црното Море. Историски гледано, Турција и Русија беа ривали, дури и се бореа на спротивни страни во конфликтите во Либија и Сирија.

Турција знае дека нејзините акции во северна Сирија се предмет на одобрување на Путин. Има и економски односи како руски гас, руски туризам и руски инвестиции. Од своја страна, портпаролот на турскиот претседател Ибрахим Калин рече дека Турција нема планови да се приклучи на санкциите против Русија за да ги зачува блиските политички и трговски односи: „Мораме да дејствуваме имајќи ги предвид приоритетите на нашата земја“, рече Калин во телевизиско интервју. „Мора да има страна способна да преговара со Русија. Кој ќе разговара со Русија кога сите уриваат мостови? Не планираме да наметнеме санкции за да го задржиме овој канал отворен. [5]“.

„Старата дама“ Европа  е изненадена и неподготвена

Украинската криза пред руската воена инвазија откри големи разлики во ставовите на западните земји во однос на односите со Русија и укажа на постоењето на раскол во западниот сојуз во времето кога кризата кулминираше. Оваа криза, која ескалира во срцето на Европа од крајот на Студената војна, а уште поакутна од 2014 година, најавува пресвртница во историјата на континентот. Ефектите од кризата покажуваат, како што продолжува етапно, дека таа ќе игра улога во далекосежни промени во структурата на меѓународните односи. Затоа што тоа е првата голема војна што избувна во Европа од 1945 година. Вистина е дека војната во Хрватска (1991-1995), Босна и Херцеговина (1992-1995), Косово (1999) имаше локален карактер за Европејците. Украинската криза е првата европска војна, по 75 години, во која една земја напаѓа друга и се обидува да ја окупира и да го отстрани легално избраното политичко раководство.

До 24 февруари 2022 година, преовладуваше верувањето дека тоа може да се случи само на Блискиот Исток, или можеби во Азија и Африка, но не и во Европа. Тоа сега е променето и веројатно ќе има големи последици за односите во ЕУ, особено меѓу нејзините два главни столба, „поразената“ Германија во Втората светска војна и „победникот“ на Франција.

Можеби најважната промена предизвикана од украинската криза останува одлуката на Германија за повторно вооружување, бидејќи германскиот канцелар Олаф Шолц пред Бундестагот на 27 февруари 2022 година најави дека државата ќе издвојува 100 милијарди евра годишно за вооружување на германската армија (Бундесверот). ќе учествува со 2% од бруто националниот производ на Германија, што значи дека Германија ќе троши околу 85 милијарди долари годишно за одбрана оваа година, ставајќи ја на третото место во светот по САД (770 милијарди), Кина (254 милијарди) и пред на Русија (61 милијарди). Втората светска војна). Оваа одлука ќе има големи последици за односите во ЕУ и пошироко, бидејќи ја менува рамнотежата на силите на „Стариот континент“ и се заканува да се врати во политиката на моќ што ја одбележа нејзината модерна историја.

Меѓу главните последици од украинската криза е тежок удар врз руско-германското партнерство, кое започна за време на владеењето на поранешниот германски канцелар Герхард Шредер (1998-2005) и растеше за време на владеењето на Ангела Меркел (2005-2021).

Денеска Германците мислат дека со одбивањето да разговараат за барањата на Москва во врска со членството на Украина во НАТО и обезбедувањето безбедносни гаранции, Вашингтон не и остави на Русија ништо друго освен да изврши воена инвазија.

Германско-руското партнерство е главната жртва на оваа војна, која се засноваше на увоз на руска енергија и извоз на германска технологија и стока. Вашингтон се обиде да ја прекине оваа равенка, која овозможува руско-европско зближување, особено на рутата Москва-Берлин, на сметка на односите со Вашингтон во изминатите години, но без голем успех. Пред неколку години, Германија почна да ја зајакнува својата зависност од рускиот гас, откако одлучи да ги затвори своите нуклеарни централи и производството на енергија на јаглен како дел од нејзината обврска за климатски договор во Париз во 2015 година, и се спротивстави на сите обиди на Вашингтон да ја запре изградбата на гасоводот. Нордстрим 2, преку кој гасот доаѓа директно од Русија до Германија преку Балтичкото Море.

Украинската криза ги промени сите претходни планови и му нанесе тежок удар не само на гасоводот, кој Берлин веќе го најави со замрзнување на проектот, и покрај завршувањето на неговите градежни работи од 12 милијарди долари, туку и на оската Москва-Берлин.

Германија, која се согласи да воведе построги санкции кон Русија по нејзината интервенција во Украина, сега бара алтернативни извори за рускиот гас, од кои, парадоксално, американскиот гас ќе биде еден од нив и чија продажба во Европа веќе порасна за 15%. во последните два месеци.

Од своите најважни стратешки цели во Европа, а тоа е да ја свртат Германија против Русија и да се посветат на спротивставување на втората најважна закана во Индо-пацифичкиот регион (Кина).

Француската влада досега покажа дека е неопходно да се фокусира на дипломатските методи за намалување на ескалацијата и тензиите околу Украина, за што рече францускиот претседател, велејќи дека „мора да се зачуваат сите дипломатски канали за Русија да се врати на преговарачка маса. " Францускиот претседател Емануел Макрон е единствениот западен лидер кој е во постојан контакт со Путин.

Ставот на француската влада е краток и јасен, а тоа е: „Ние стоиме покрај Украина, но не сакаме да влеземе во конфликт со Русија“. Војната им даде нов поттик на напорите на Емануел Макрон да ја направи ЕУ поавтономна. Но, европските лидери сè уште треба да разјаснат што значи тоа во пракса. Францускиот политичар Паскал Лами, поранешен директор на Светската трговска организација (СТО) и поранешен европски комесар, рече дека кризите како пандемијата на коронавирус и војната во Украина го забрзале патот на Европа кон таа цел, долгогодишна француска цел.

Каков е одговорот на НАТО во случај на ескалација?

Војната на Русија против Украина открива еден важен и многу загрижувачки факт, а тоа е неспособноста на Западот воено да и се спротивстави на Русија, освен во случајот со употреба на нуклеарно оружје, додека економските санкции остануваат без значително влијание врз воената и економската инфраструктура на Русија. дејствувајќи врз политичките и економските можности во рамките на алијансата.

По четири недели од руската војна против Украина, која е нелегална војна, па дури и влегува во категоријата на агресија против суверена држава, и покрај оправдувањата на Русија кои повикуваат на одбрана на нејзината национална безбедност, станува јасно дека напредното оружје (т.е. воената моќ) диктира однесување во меѓународните односи.

Немоќта и ограничениот простор за маневрирање на НАТО се покажа уште пред руската воена инвазија. Прво се зборуваше за можна воена интервенција на НАТО за заштита на земјата-кандидат за членство во оваа Алијанса, а истата беше отфрлена под изговор за нечленство на Украина.

Во вториот обид се зборуваше за воведување зона на забранети летови за да се спречат супериорните руски авиони да ги напаѓаат украинските воени сили, а потоа овој план беше отфрлен под изговор дека ќе се избегне конфликт со Русите, за Третата светска војна да не истото оправдување за одбивањето да се префрлат борбени авиони од советско производство од Полска во Украина.

Всушност, не се работи за избегнување војна, НАТО веќе водел многу војни во минатото. На списокот на овие војни се воената интервенција во Србија во 1999 година, војната против тероризмот во Авганистан во 2002 година, американската воена интервенција во Ирак во 2003 година, војната против ИСИЛ во Ирак и Сирија во 2015 година и интервенцијата за соборување на власта на Моамер Гадафи. режим во Либија во 2011. на чело со Франција тие се присутни во африканската земја Мали која е оддалечена илјадници километри од Европа под изговор дека ја штитат европската безбедност од тероризам.

Овој пат, во однос на Украина, НАТО во моментов нема сила да и се спротивстави на Русија во Европа, иако се убедени дека сегашната војна е реална опасност за Европа, бидејќи таа се случува на нејзините граници и директно ја загрозува нејзината безбедност. Со исклучок на нуклеарното оружје, НАТО моментално нема доволно воена сила за да се справи со руското ненуклеарно оружје, ниту пак има доволно оружје за да и се спротивстави на Русија. Бројни воени експерти на Запад признаваат дека доколку НАТО има доволно воена моќ да ја принуди Русија да се повлече од Украина, ќе ја искористи во име на заштита на меѓународното право во кримската криза во 2014 година, без да се чека актуелната украинска војна.

НАТО нема доволно воена опрема, ниту на ниво на национални армии, ниту на ниво на присуство на американски воени сили на европскиот континент. На пр и покрај сериозноста на ситуацијата на европскиот континент, во европските води има само еден американски носач на авиони, Хари Труман, во близина на италијанските води во Средоземното Море, а не во Балтичкото Море, каде ситуацијата е многу загрижувачка. Во случај ситуацијата да се влоши и војната да се прошири на земјите-членки на НАТО како Полска или Романија, НАТО ќе биде задоволен со одбивање на руските сили, пресретнување на нивните авиони и ракети, без да ги нападне руските сили на украинска територија.

НАТО не е во состојба да изврши воена опсада на Русија, за да ги почитува наметнатите економски и финансиски санкции од Западот. Русија е голема земја со три главни елементи за опстанок: енергија, бидејќи се смета за еден од водечките светски извозници на нафта и гас, покрај другите минерални/суровини, доволно е да произведува храна не само за свои потреби, туку исто така и за извоз.

Поточно, Русија се смета за важен елемент за одржување на стабилноста на храната во светот, а она од што во моментов се плаши светот се високите цени на житарките и можноста за избувнување на глад и немири во некои африкански и арапски земји. Русија има самодоволност во различни индустрии од одбрана до медицина и напредна технологија.

Како да се запре оваа војна?

Во моментов, двете страни немаат стратегија за излез, Путин не може да ја врати војската дома без победа, а Зеленски не може да му го даде тоа што сака да го постигне со војна, а во меѓувреме тројца силни посредници (францускиот и турскиот претседател Макрон и Ердоган и Израелскиот премиер Нафтали Бенет) засега се немоќни.

Има војни во кои и двете страни губат, а Путин е убеден дека воената инвазија ќе ја врати позицијата на Русија како голема сила, но ќе плати висока цена на домашната и меѓународната сцена поради воведените 5.532 санкции, од кои половината по сегашната инвазија на Украина (пред 24 февруари 2022 година, на Русија веќе беа воведени 2.754 санкции, а во деновите по нападот уште 2.778 санкции, со што вкупниот број на санкции се искачи на 5.532)  .

Од друга страна, украинскиот претседател Зеленски веруваше дека неговиот пат кон Западот е отворен, ако не за НАТО, барем во ЕУ, но од ЕУ му порачаа дека Украина не ги исполнува условите за членство. Украинското раководство не веруваше во предупредувањата за руската воена инвазија и огромната цена што ќе ја плати украинскиот народ.

Аналитичарите сметаат дека само договор под покровителство на САД и Кина може да го запре напредокот на Русија. Прашањето е дали САД можат да извршат притисок врз украинскиот претседател Зеленски? Договорот ќе бара компромис, а компромисот ќе открие дека Западот ја принудил демократската влада на Украина да се потчини на диктатот на една моќна сила, односно Русија, исто како Артур Невил Чембрлен во Минхен во 1938 година, колку и да звучи брутално. историјата се повторува?

The post Втора декада од вториот милениум или нов светски поредок?! appeared first on Република.

]]>

Слободан Томиќ

Дали со „Украина 2022“  се создава нов и поинаков светски поредок?

Уште една нова  криза низ која поминува Европа потсетува на ужасите од двете светски војни. Последиците од војната, која беснее во источниот дел на европскиот континент, нема да бидат ограничени само на овој регион, туку ќе се почувствуваат и во остатокот од светот. Русија ја започна војната со Украина по неколку фази на осцилации и конфликти во меѓусебните односи од распадот на Советскиот Сојуз (СССР) во 1990 година. Односите меѓу двете земји кулминираа на различни нивоа, кулминирајќи со руската воена интервенција. Руските тенкови стигнаа до предградијата на главниот град на Украина, Киев, во сцена која потсетува на она што се случи во 1960-тите, кога советските тенкови влегоа во Прага и ја пробија „Прашката пролет“. Важно е да се истакне дека не се работи за традиционална војна или конфликт меѓу две земји за спорната територија, ниту пак предизборна пропаганда, туку војна од сосема друг вид. Оваа војна е првиот чекор на патот кон воспоставување нов поредок во меѓународните односи, односно прераспределба на сферата на влијание на глобално ниво. Оваа војна не е прва епизода на оваа патека, и претходеа слични епизоди во Грузија - Абхазија 2008, Крим 2014, Сирија 2015, Либија 2019, Белорусија 2020, Казахстан 2022, итн.

Руски тест за САД и Западот во Украина?!

Украина е нова епизода, нема да биде ниту прва ниту последна, доколку рускиот претседател Владимир Путин успее во оваа битка на патот на трансформација во меѓународните односи, каде што се очекуваат големи геополитички промени на европскиот континент, а потоа и во Азија и дури и низ целиот свет. Она што се случува во Украина е почеток на крајот на постоечкиот светски поредок, кој настана како резултат на победата на западниот блок предводен од САД над поранешниот источен блок предводен од СССР во раните 1990-ти. Накратко, ова што се случува е претходник на раѓањето на новиот меѓународен поредок, навидум со три пола (САД - Русија - Кина), но всушност со два пола, како што беше порано, каде што се САД и нивните западни сојузници. од една страна и Русија, Кина и нивните источни сојузници од друга страна. Русија не само што ќе биде задоволна со анексијата на Украина, туку подоцна би можела да работи на анексија на Молдавија и да изврши директен притисок врз балтичките држави, како и на границите на Полска, Словачка, Унгарија, Романија... итн. Русија ќе се обиде да ги убеди поранешните социјалистички држави дека НАТО не може да заштити, како што покажува украинскиот пример. Вистинските цели на оваа војна се надвор од Украина, со други зборови, она што се случува не е само воена инвазија на одредена земја, туку сериозен руски воен потфат, да се преобликува руската сфера на влијание, признаена од НАТО, и да се воспостави нова безбедносна структура на демаркационите линии на Русија.и НАТО преку писмени гаранции. Поточно, доколку проектот на Путин успее, светот ќе се соочи со преодна ера на целосен хаос и жестоки конфликти на меѓународно ниво, додека овој нов поредок не биде официјално потврден или верификуван од Западот.

Погрешните политики на Украина  и преголемите очекувања од НАТО и САД, и колку ги плаќа истата за сопствените грешки?

Украина ја плаќа цената за наивноста на својот млад претседател Володимир Зеленски (не намалувајќи го неговиот патриотски ентузијазам и херојски отпор), кој стана жртва на празните ветувања на западните и американските претставници пред избувнувањето на воениот конфликт. Украинското раководство игнорираше некои важни факти во односите со Русија, како што е составот на населението на Украина, каде Русите сочинуваат 17%, особено во источниот дел на земјата, како и ефектите од советските влијанија од советската ера, потребите и загриженоста на соседна Русија.како суперсила и конечно империјалната амбиција на рускиот претседател Владимир Путин да го оживее духот на СССР. Војната е во тек, ќе има поларизација, поделбите во меѓународните односи ќе се продлабочуваат, а тешко е, па дури и невозможно да се направи чекор назад, особено што постојат фактори и амбиент што овозможуваат воспоставување на биполарен светски поредок, најважното од кој е силен претседател, како Путин со тоталитарна тенденција, империјален сон и безбедносно-разузнавачка кариера.

Заливот и Блискиот Исток неутрален во украинската криза...

Традиционалните американски сојузници во Заливот и Блискиот Исток генерално сакаат да одржуваат добри енергетски и геополитички односи со Русија. Претходно оваа година, Обединетите Арапски Емирати (ОАЕ) станаа непостојана членка на Советот за безбедност на ОН. Пред состанокот на Советот за безбедност на ОН за украинската криза, американскиот државен секретар Ентони Блинкен го повика својот колега од Емиратите, шеикот Абдула бин Зајед, да ја нагласи „важноста од градење меѓународна поддршка за суверенитетот на Украина“. И кога дојде 27 февруари 2022 година, моментот на гласање за резолуцијата 2623, ОАЕ го игнорираа апелот на Вашингтон и им се придружија на Кина и Индија, воздржувајќи се од гласање, како израз на фрустрација на ОАЕ поради американската политика. Ставот на Емиратите е дека позиционирањето може да доведе до уште поголемо насилство и дека нивните приоритети се во украинската криза, да ги охрабрат сите страни да користат дипломатија и да преговараат за изнаоѓање политичко решение со цел да се стави крај на оваа криза. Како и другите земји од Персискиот залив, ОАЕ, кои се стремат да одиграат поголема политичка улога на регионалната и меѓународната сцена, одржуваат важни безбедносни, економски и воени односи со Вашингтон, но и сè поголеми врски со Москва. Ова ги принудува овие земји да воспостават тешка рамнотежа во односите меѓу САД и Русија. Додека светот брзо ја осуди руската воена инвазија на нејзиниот помал сосед, Саудиска Арабија, Бахреин и Оман главно молчеа, додека Кувајт и Катар се воздржаа од директни критики од Москва и само го осудија насилството.Советите за соработка (GCC) одржуваат блиски енергетски односи со Русија , додека Ријад и Москва со години ја водат алијансата ОПЕК плус, каде заеднички ги контролираат производствените квоти за да постигнат стабилност на пазарот и цените. Ден по гласањето на 28 февруари 2022 година, Русија ги поддржа Емиратите во Советот за безбедност на ОН во усвојувањето на резолуцијата 2624 , со која се продолжи ембаргото за оружје на јеменското движење Хути, и кое е директно поврзано со поддршката на Русија за овој потег. и воздржувањето на ОАЕ при гласањето претходниот ден во Советот за безбедност на ОН за Украина. Во јануари 2021 година, Русија експлицитно го поддржа јеменското движење Хути, кое е во војна со Саудиска Арабија и Емиратите, а рускиот министер за надворешни работи Сергеј Лавров изјави во Ријад дека „етикетирањето на групата Хути како терористичка организација ја исклучува од политичкото решение во Јемен. Потег како обид да се спречи политичкиот процес во Јемен“.

Стратешките придобивки на Кина од руската војна против Украина

На 24 февруари 1972 година, американскиот претседател Ричард Никсон ја посети Кина со намера да создаде сојуз меѓу Соединетите Американски Држави и Кина со цел да го опколи и ослабне Советскиот Сојуз на патот на промена на структурата на светскиот поредок. подоцна Русија воено ја нападна Украина со тивка поддршка на Кина. Кина не ја осуди руската инвазија на Украина, но се воздржа од осуда на инвазијата во Советот за безбедност на ОН, а потоа и на гласањето во Генералното собрание на ОН и не ги поздрави западните економски санкции наметнати на Русија поради нејзината воена инвазија на Украина. Според овие ставови, јасно е дека Кина ја поддржува Русија во нејзината сегашна воена политика. Кина се смета за еден од победниците во оваа војна, сега и во иднина. Стратешките придобивки на Кина од оваа војна може да се предвидат на неколку нивоа:
  • Русија започна војна против Украина на 24 февруари 2022 година под изговор за одбрана на националната безбедност и запирање на проширувањето на НАТО. Оваа војна ги прекршува меѓународните конвенции, особено законите на ОН, бидејќи не подлежи на концептот на превентивна војна. Недостигот на јасно противење на Кина на оваа војна значи разбирање на руските барања за национална безбедност. Следствено, Кина во иднина би можела да се најде во слична ситуација доколку биде потребно да интервенира во соседните земји за да ја одбрани својата национална безбедност, односно да води превентивна војна.
  • Меѓу поважните барања за прекин на актуелната војна е инсистирањето на Русија за признавање на анексијата на Крим од Украина, односно враќање на руските територии, кои во одредени историски околности беа припоени кон Украина во текот на 1950-тите, бидејќи Крим се сметаше за руски. територија низ историјата. Ова е доволно оправдување за Кина во иднина да го врати Тајван во својот уставен и правен поредок и, доколку е потребно, да употреби сила.
  • Кина разбира дека ќе биде цел на НАТО во иднина, како што е случајот со Русија денес. Воената доктрина на оваа Алијанса ја класифицира Москва како непријател, не наводен туку реален. Затоа Алијансата го проширува и преместува напредното оружје како што е ракетниот штит во Шпанија, Романија и Полска за да пресретне руски балистички и нуклеарни ракети.
  • Кина смета на Алијансата да се прошири во Азија во иднина доколку најде можност да го стори тоа. Земјите како Јапонија и Кореја имаат статус на главен сојузник што не е член на НАТО.
  • Кина е загрижена поради зголеменото присуство на американските воени бази и соработката меѓу САД и овие земји.
Односите меѓу Кина и Русија со текот на времето еволуираа од партнерство во сојуз. Во последните дваесет години, односите меѓу Москва и Пекинг доживеаја извонреден развој, недовербата што владееше во нивните односи за време на Советскиот Сојуз повеќе не постои. Односите забележаа голем развој и постепена транзиција од цврсто партнерство кон концепт на „унија“ во изминатите десет години, особено откако Кина застана на страната на Русија по меѓународните санкции на кои беше подложена во 2014 година поради анексијата на Крим. Еден од најистакнатите знаци на оваа алијанса е дека рускиот претседател Владимир Путин и неговиот кинески колега Кси Џингпинг се сретнале 37 пати во последните дваесет години, што е рекорд во меѓународните односи што е тешко да се најде меѓу другите лидери. Во исто време, двете земји имаат исти позиции во меѓународните организации, особено во Советот за безбедност на ОН каде што имаат право на вето, па така руско-кинеската координација стана баланс на традиционалната американско-британска координација од основањето на ОН.
Кина има историска можност да ги продлабочи своите економски односи и интереси со Русија, како најголема земја во светот со земјоделски и природни ресурси, минерални богатства и енергија. Кина има можност да го увезе целиот енергетски потенцијал на нафта и гас, кои Русија ги извезува во ЕУ и САД во случај на ембарго на нафта кон Русија. Трговските односи Русија-Кина во 2021 година пораснаа за повеќе од 35% до 140 милијарди долари. Се очекува во 2024 година нивото на трговска размена да достигне 200 милијарди долари, со што Кина во следните две години наместо ЕУ ќе стане првиот партнер на Русија.
Кина е свесна за плановите на Западот и откако инсистираше на проширување на НАТО на исток, Пекинг успеа да ги постигне најголемите стратешки достигнувања, а тоа е воено да ја привлече Русија на своја страна, а потоа и економски да ја поврзе со кинеската економија. Генерално, Кина признава дека следната цел на Западот, особено на САД, е конкуренцијата за лидерство во светот, па затоа во оваа актуелна војна во Украина наоѓа историска можност да ги постигне своите стратешки цели.

Улогата на Официјална Анкара во новата студена војна?

Иако во турските медиуми има широки симпатии кон украинскиот народ, антизападното расположение е видливо во ставовите на сите политички партии, иако земјата е членка на НАТО од 1952 година. Постои чувство на недоверба во односите на Турција со Русија. Тие не се воодушевени од руската политика, која го прошири своето влијание на Кавказ и сега се заканува да го контролира северниот дел на Црното Море. Историски гледано, Турција и Русија беа ривали, дури и се бореа на спротивни страни во конфликтите во Либија и Сирија. Турција знае дека нејзините акции во северна Сирија се предмет на одобрување на Путин. Има и економски односи како руски гас, руски туризам и руски инвестиции. Од своја страна, портпаролот на турскиот претседател Ибрахим Калин рече дека Турција нема планови да се приклучи на санкциите против Русија за да ги зачува блиските политички и трговски односи: „Мораме да дејствуваме имајќи ги предвид приоритетите на нашата земја“, рече Калин во телевизиско интервју. „Мора да има страна способна да преговара со Русија. Кој ќе разговара со Русија кога сите уриваат мостови? Не планираме да наметнеме санкции за да го задржиме овој канал отворен. [5]“.

„Старата дама“ Европа  е изненадена и неподготвена

Украинската криза пред руската воена инвазија откри големи разлики во ставовите на западните земји во однос на односите со Русија и укажа на постоењето на раскол во западниот сојуз во времето кога кризата кулминираше. Оваа криза, која ескалира во срцето на Европа од крајот на Студената војна, а уште поакутна од 2014 година, најавува пресвртница во историјата на континентот. Ефектите од кризата покажуваат, како што продолжува етапно, дека таа ќе игра улога во далекосежни промени во структурата на меѓународните односи. Затоа што тоа е првата голема војна што избувна во Европа од 1945 година. Вистина е дека војната во Хрватска (1991-1995), Босна и Херцеговина (1992-1995), Косово (1999) имаше локален карактер за Европејците. Украинската криза е првата европска војна, по 75 години, во која една земја напаѓа друга и се обидува да ја окупира и да го отстрани легално избраното политичко раководство. До 24 февруари 2022 година, преовладуваше верувањето дека тоа може да се случи само на Блискиот Исток, или можеби во Азија и Африка, но не и во Европа. Тоа сега е променето и веројатно ќе има големи последици за односите во ЕУ, особено меѓу нејзините два главни столба, „поразената“ Германија во Втората светска војна и „победникот“ на Франција. Можеби најважната промена предизвикана од украинската криза останува одлуката на Германија за повторно вооружување, бидејќи германскиот канцелар Олаф Шолц пред Бундестагот на 27 февруари 2022 година најави дека државата ќе издвојува 100 милијарди евра годишно за вооружување на германската армија (Бундесверот). ќе учествува со 2% од бруто националниот производ на Германија, што значи дека Германија ќе троши околу 85 милијарди долари годишно за одбрана оваа година, ставајќи ја на третото место во светот по САД (770 милијарди), Кина (254 милијарди) и пред на Русија (61 милијарди). Втората светска војна). Оваа одлука ќе има големи последици за односите во ЕУ и пошироко, бидејќи ја менува рамнотежата на силите на „Стариот континент“ и се заканува да се врати во политиката на моќ што ја одбележа нејзината модерна историја.
Меѓу главните последици од украинската криза е тежок удар врз руско-германското партнерство, кое започна за време на владеењето на поранешниот германски канцелар Герхард Шредер (1998-2005) и растеше за време на владеењето на Ангела Меркел (2005-2021).
Денеска Германците мислат дека со одбивањето да разговараат за барањата на Москва во врска со членството на Украина во НАТО и обезбедувањето безбедносни гаранции, Вашингтон не и остави на Русија ништо друго освен да изврши воена инвазија. Германско-руското партнерство е главната жртва на оваа војна, која се засноваше на увоз на руска енергија и извоз на германска технологија и стока. Вашингтон се обиде да ја прекине оваа равенка, која овозможува руско-европско зближување, особено на рутата Москва-Берлин, на сметка на односите со Вашингтон во изминатите години, но без голем успех. Пред неколку години, Германија почна да ја зајакнува својата зависност од рускиот гас, откако одлучи да ги затвори своите нуклеарни централи и производството на енергија на јаглен како дел од нејзината обврска за климатски договор во Париз во 2015 година, и се спротивстави на сите обиди на Вашингтон да ја запре изградбата на гасоводот. Нордстрим 2, преку кој гасот доаѓа директно од Русија до Германија преку Балтичкото Море. Украинската криза ги промени сите претходни планови и му нанесе тежок удар не само на гасоводот, кој Берлин веќе го најави со замрзнување на проектот, и покрај завршувањето на неговите градежни работи од 12 милијарди долари, туку и на оската Москва-Берлин. Германија, која се согласи да воведе построги санкции кон Русија по нејзината интервенција во Украина, сега бара алтернативни извори за рускиот гас, од кои, парадоксално, американскиот гас ќе биде еден од нив и чија продажба во Европа веќе порасна за 15%. во последните два месеци. Од своите најважни стратешки цели во Европа, а тоа е да ја свртат Германија против Русија и да се посветат на спротивставување на втората најважна закана во Индо-пацифичкиот регион (Кина). Француската влада досега покажа дека е неопходно да се фокусира на дипломатските методи за намалување на ескалацијата и тензиите околу Украина, за што рече францускиот претседател, велејќи дека „мора да се зачуваат сите дипломатски канали за Русија да се врати на преговарачка маса. " Францускиот претседател Емануел Макрон е единствениот западен лидер кој е во постојан контакт со Путин. Ставот на француската влада е краток и јасен, а тоа е: „Ние стоиме покрај Украина, но не сакаме да влеземе во конфликт со Русија“. Војната им даде нов поттик на напорите на Емануел Макрон да ја направи ЕУ поавтономна. Но, европските лидери сè уште треба да разјаснат што значи тоа во пракса. Францускиот политичар Паскал Лами, поранешен директор на Светската трговска организација (СТО) и поранешен европски комесар, рече дека кризите како пандемијата на коронавирус и војната во Украина го забрзале патот на Европа кон таа цел, долгогодишна француска цел.

Каков е одговорот на НАТО во случај на ескалација?

Војната на Русија против Украина открива еден важен и многу загрижувачки факт, а тоа е неспособноста на Западот воено да и се спротивстави на Русија, освен во случајот со употреба на нуклеарно оружје, додека економските санкции остануваат без значително влијание врз воената и економската инфраструктура на Русија. дејствувајќи врз политичките и економските можности во рамките на алијансата. По четири недели од руската војна против Украина, која е нелегална војна, па дури и влегува во категоријата на агресија против суверена држава, и покрај оправдувањата на Русија кои повикуваат на одбрана на нејзината национална безбедност, станува јасно дека напредното оружје (т.е. воената моќ) диктира однесување во меѓународните односи. Немоќта и ограничениот простор за маневрирање на НАТО се покажа уште пред руската воена инвазија. Прво се зборуваше за можна воена интервенција на НАТО за заштита на земјата-кандидат за членство во оваа Алијанса, а истата беше отфрлена под изговор за нечленство на Украина. Во вториот обид се зборуваше за воведување зона на забранети летови за да се спречат супериорните руски авиони да ги напаѓаат украинските воени сили, а потоа овој план беше отфрлен под изговор дека ќе се избегне конфликт со Русите, за Третата светска војна да не истото оправдување за одбивањето да се префрлат борбени авиони од советско производство од Полска во Украина. Всушност, не се работи за избегнување војна, НАТО веќе водел многу војни во минатото. На списокот на овие војни се воената интервенција во Србија во 1999 година, војната против тероризмот во Авганистан во 2002 година, американската воена интервенција во Ирак во 2003 година, војната против ИСИЛ во Ирак и Сирија во 2015 година и интервенцијата за соборување на власта на Моамер Гадафи. режим во Либија во 2011. на чело со Франција тие се присутни во африканската земја Мали која е оддалечена илјадници километри од Европа под изговор дека ја штитат европската безбедност од тероризам. Овој пат, во однос на Украина, НАТО во моментов нема сила да и се спротивстави на Русија во Европа, иако се убедени дека сегашната војна е реална опасност за Европа, бидејќи таа се случува на нејзините граници и директно ја загрозува нејзината безбедност. Со исклучок на нуклеарното оружје, НАТО моментално нема доволно воена сила за да се справи со руското ненуклеарно оружје, ниту пак има доволно оружје за да и се спротивстави на Русија. Бројни воени експерти на Запад признаваат дека доколку НАТО има доволно воена моќ да ја принуди Русија да се повлече од Украина, ќе ја искористи во име на заштита на меѓународното право во кримската криза во 2014 година, без да се чека актуелната украинска војна. НАТО нема доволно воена опрема, ниту на ниво на национални армии, ниту на ниво на присуство на американски воени сили на европскиот континент. На пр и покрај сериозноста на ситуацијата на европскиот континент, во европските води има само еден американски носач на авиони, Хари Труман, во близина на италијанските води во Средоземното Море, а не во Балтичкото Море, каде ситуацијата е многу загрижувачка. Во случај ситуацијата да се влоши и војната да се прошири на земјите-членки на НАТО како Полска или Романија, НАТО ќе биде задоволен со одбивање на руските сили, пресретнување на нивните авиони и ракети, без да ги нападне руските сили на украинска територија. НАТО не е во состојба да изврши воена опсада на Русија, за да ги почитува наметнатите економски и финансиски санкции од Западот. Русија е голема земја со три главни елементи за опстанок: енергија, бидејќи се смета за еден од водечките светски извозници на нафта и гас, покрај другите минерални/суровини, доволно е да произведува храна не само за свои потреби, туку исто така и за извоз. Поточно, Русија се смета за важен елемент за одржување на стабилноста на храната во светот, а она од што во моментов се плаши светот се високите цени на житарките и можноста за избувнување на глад и немири во некои африкански и арапски земји. Русија има самодоволност во различни индустрии од одбрана до медицина и напредна технологија.

Како да се запре оваа војна?

Во моментов, двете страни немаат стратегија за излез, Путин не може да ја врати војската дома без победа, а Зеленски не може да му го даде тоа што сака да го постигне со војна, а во меѓувреме тројца силни посредници (францускиот и турскиот претседател Макрон и Ердоган и Израелскиот премиер Нафтали Бенет) засега се немоќни. Има војни во кои и двете страни губат, а Путин е убеден дека воената инвазија ќе ја врати позицијата на Русија како голема сила, но ќе плати висока цена на домашната и меѓународната сцена поради воведените 5.532 санкции, од кои половината по сегашната инвазија на Украина (пред 24 февруари 2022 година, на Русија веќе беа воведени 2.754 санкции, а во деновите по нападот уште 2.778 санкции, со што вкупниот број на санкции се искачи на 5.532)  . Од друга страна, украинскиот претседател Зеленски веруваше дека неговиот пат кон Западот е отворен, ако не за НАТО, барем во ЕУ, но од ЕУ му порачаа дека Украина не ги исполнува условите за членство. Украинското раководство не веруваше во предупредувањата за руската воена инвазија и огромната цена што ќе ја плати украинскиот народ. Аналитичарите сметаат дека само договор под покровителство на САД и Кина може да го запре напредокот на Русија. Прашањето е дали САД можат да извршат притисок врз украинскиот претседател Зеленски? Договорот ќе бара компромис, а компромисот ќе открие дека Западот ја принудил демократската влада на Украина да се потчини на диктатот на една моќна сила, односно Русија, исто како Артур Невил Чембрлен во Минхен во 1938 година, колку и да звучи брутално. историјата се повторува?

The post Втора декада од вториот милениум или нов светски поредок?! appeared first on Република.

]]>
Кој се плаши и кому пречи православна Македонија? https://arhiva3.republika.mk/kolumni/koj-se-plashi-i-komu-prechi-pravoslavna-makedonija/ Tue, 05 Apr 2022 09:03:46 +0000 https://republika.mk/?p=483443

Слободан Томиќ

Дрвото без корен (минато) и крошна (иднина) е трупец. Едновремено, народ кој нема свое минато, или историја, тој посегнува или краде туѓа историја, ќе изјави поглаварот на Македонската православна црква - Охридска Архиепископија Господин Господин Стефан, Архиепископ Охридски и Македонски и на Јустинијана Прва во едно од посланијата упатени за празниците кои ги прославува Македонскиот православен народ и Македонската православна црква.

Отсекогаш се памтело и ќе се памети, дека само црквата е единствената синергија која ги зближува Македонците и останатите православни верници кои живееле и живеат во апостолска Македонија. Имено, факт е, евидентен во единствената книга на светот Светото Писмо, која го поврзува народот на планетата земја и во која нема омраза, нема корупција, нема страв, нема братоубиствена војна, нема предавство освен она на Јуда,и кој денес претставува пример на најразвратното и најголемото злодело на човекот врз човештвото. Да, токму во таа света книга во 16 глава 9 стих според апостол Лука, ќе прочитате за Македонија и за Македонците.

Познато е од минатото дека религијата или Црквата претставуваше "ноќна мора"-опасност за комунизмот и комунистите, сегашни атеисти според Пописот наречен: “Пиши, бриши“!

Библијата е потврда за важноста на Македонија, но и за постоењето на Македонците како народ и тоа клучен кога се зборува за еднобожјето и за раното христијанство. Но, токму тука се прекршиле многу копја, па во стотици преводи на Библијата, Македонија не исчезнала, туку се погрчува, а таму каде што можело Македонците се бришени.

Највидлив пример е со мисијата на Светиот апостол Павле (еврејското име му е Шаул), кој во своите 14 писма точно и многу прецизно зборува не само за Македонија, туку и за Македонците, но во библиите, како, на пример, Kралот Џејмс, односно Kинг Џејмс, Македонецот станува “некој од Македонија“. Не е исто, ќе се согласиме. Во Новиот завет на Kинг Џејмс во Библијата, Македонија се споменува 26 пати, а професор Ратомир Грозданоски вели дека во Библијата Македонија е спомната 30 пати!

Да се навратам на поимот православие. Поимот ортодоксија (православие) означува правилно верување или славење на Бога, кое е невозможно без целосно усвојување на православната вера, онака како што нè научи Господ преку апостолите и нивните наследници. Не можеме да бидеме православни христијани, да му припаѓаме на новиот избран народ, на новиот Израил, ако не ја усвоиме целосно верата на Светата Православна Црква. Не можеме да бидеме полухристијани а полумуслимани. Или полухристијани а полубудисти.

Или сме стопроцентно православни, или не сме воопшто христијани. Но, што се случува во Македонија и октроираниот Попис “пиши-бриши“ кој дефинитивно има јасна цел: Како да се избрише или поништи во целост православието во Македонија и Макдонската православна црква.

Скандал или намерно сторено, носење на октроиран “проект“ кој има јасна цел или полека по полека но сигурно, а тоа е да ја снема Македонија, македонскиот идентитет, историја, јазик и Црква!

Не може да се изостават и заборават фактите и настаните, веднаш по ослободувањето или од 1944 година, кога комунистичкиот режим на поранешна Југославија јасно упати декрет или забрана - стоп на религијата, оти таа ќе се претворела во “опиум“ за народот!

Строго му беше забрането на Македонскиот православен народ и останатиот православен народ кој живеел на територијата на поранешна СФРЈ  да ги посетув црковните храмови или да биде дел на црковниот живот, како и да се преименуваат црковните обреди во семејни услови, крштение, и слично. Од друга страна пак, не дај Боже да си вработен во институциите и да си верник, тоа е лична пропаст!

Значи, Пописот и неговата “свесно сторена грешка“ православните христијани да се редуцираат или со еден збор избришат е своевиден криминален чин.

Кому му пречи православна Македонија и православен народ македонски?

За потсетување, шведскиот министер за надворешни работи и бивш висок функционер на ЕУ и ООН, ЕУ Карл Билд ги откри дел од “картите” на неодамна изјави: “Православието е поопасно од исламскиот фундаментализам и претставува најголема опасност за западната цивилизација!“ Ова претставува неукост од страна на еден шведски политичар, зборува за историски и национални сфаќања, без основни познавања на историјата на народите во Европа. Такви како него, произведуваат лични, неточни и навредливи информации и напади, кои слични на него во ЕУ и САД, му веруваат и ги користат истите за национално-етнички и политички напади, недоверба и загрозување на економски и политичка соработка и меѓусебна почит на народите во Европа.

Со еден збор, во актуелната криза во Украина, со такви неосновани напади против славјанските и православни народи, кои ги има скоро половина милијарда, поттикнуваат Третата светска војна!? Тоа го прават со нас славјаните. А, што станува со муслиманските народи кои не ја сакаат нивната доминација врз нив, кои се сметани за вечни непријатели на Америка, Израел и на Европа? Со една забелешка, дека поопасни и поекстремни исламски држави во блиското минато и поедини сегашни, кои го загрозуваат човештвото, а се покорени пред нив, ги толерираат на штета на своите сојузници и пријателски народи на САД и ЕУ.

Но, да можеме целосно и неизменливо да ја усвоиме православната вера, потребно е најпрво да го очистиме нашиот ум и срце, со пост, молитва, исповед и причест. Токму во ова се состои и православниот духовен живот, односно вториот критериум во православието, наречен од отците ортопраксија, што значи, православно дејствување, православно делување или православен начин на живеење. Не можат да се изостават и суспендираат многуте пораки на нашите владици, Петар и Агатангел, кои во континуитет упатуваат пораки со совет и насока до верниците каде води одалечувањето од Црквата и православната вера во православна Македонија!

Да, патот е кон понорот и амбисот на нашето опстојување како Македонци и како православни христијани.

Академик Катица Ќулафкова која важи за искрена Македонка, несебично и сесрдечно, заедно со претедателот на МАНУ академик Коцарев, алармираа за нескршнување од курсот на одбраната на националното богаство на Македонија, што подразбира идентитет, јазикот и се’ македонско.

Ќулафкова вели: “Оваа фарса од попис на населението во режија на парадржавата ‘Македонија’ е политички, национален, законски и морален криминал без преседан во европската историја! Овој Попис е уште еден показател, дека се наоѓаме во завршна терминална фаза од изумирањето на Македонската национална држава и делегитимацијата на Македонската нација. Ова е хаотичен, трагикомичен, противзаконски чин! Онеправдани се Македонците како народ, но и македонските Турци, Срби, Бошњаци, Власи, Роми... Ако се следи “патот на парите“ (т.е. патот на моќта и надмоќта), лесно е да се утврдат мотивите и креаторите на оваа фарса. Оние кои располагаат со резултатите од пописот од 2011 нека ги обелоденат јавно, па ќе се види, низ споредба, како е режиран овој варварски Попис. Фактите од непризнатиот и осуетен попис од пред 10 години ќе го демистифицираат и овој криминал, ќе покажат зошто се дава легитимитет на нелегитимните политики, зошто се навестува меѓународна поддршка на нешто што треба да биде предмет на жестока критика и осуда. Под преттекст на европски вредности, во Македонија се спроведуваат неевропски политики. НЕ ГО ПРИЗНАВАМ ОВОЈ ЛАЖИРАН ПОПИС! Тој е само уште еден доказ, дека во Македонија се води уникатна и немилосрдна хибридна војна“, - завршува академик Ќулафкова.

За потсетување, дека за најпарадоксалниот попис или октроираниот попис, нарачан од центрите кои одлучуваат и креираат сценарија за македонската небиднина, го отфрли и Македонската правосалвна црква - Охридска Архиепископија веднаш по објавувањетона пописните резултати. МПЦ-ОА јасно и гласно за пописот вели: Податоците за религиозната припадност се нерелевантни! Јасно и гласно!

Според МПЦ-ОА, во пописот постои сериозна статистичка грешка за 13,4 отсто од населението во однос на религиозната припадност, и додава, методологијата која се применувала во пописот не правела разлика помеѓу припадност на религија, припадност на вероисповед и припадност на црква или верска заедница. Како што посочува во соопштението, МПЦ-ОА смета дека методологијата која се применувала во пописот не правела разлика помеѓу припадност на религија (христијанство, ислам, јудаизам итн.), припадност на вероисповед (православно христијанство, сунитски ислам, хасидски јудаизам итн.) и припадност на Црква или верски заедници (Македонска православна црква, Исламска верска заедница, Еврејска заедница итн.).

“Ова ги прави презентираните резултати конфузни, а со тоа и неточни, затоа што очигледно не ја одразуваат реалната состојба на верска припадност во земјата. Во оваа насока, пак, останува неодговорено прашањето зошто вероисповедта како опција не е дадена само кај една од религиите присутни во македонското општество, а очигледно е дека и таму постои варијантност?! Следствено, САС на МПЦ-ОА смета дека постои проблем не само во методологијата, туку можеби и некои од попишувачите недоволно ги упатувале граѓаните во можностите за изјаснување, а очигледно е дека опциите постоеле“, - велат од МПЦ-ОА.

Меѓу другото, за МПЦ-ОА повод за сомнеж во прецизноста на пописот е и непопишувањето на православните Македонци во дијаспората, што, веројатно, како што наведува МПЦ-ОА, било резултат на отсуството на комуникација со нив од надлежните институции од татковината, за разлика од посетите на некои министри меѓу иселените припадници од малцинствата.

Оттаму потсетуваат оти неколку дена откако започна попишувањето на населението, на 13 септември, а по претходна реакција од верници, САС на на МПЦ-ОА упати апел до јавноста, православните христијани да се попишуваат како ‘православни’, а не како ‘христијани’.

„Земајќи го предвид погоре кажаното, САС на МПЦ-ОА ги вреднува како нерелевантни податоците од пописот на населението, особено во делот за религиозната припадност, со заклучок за постоење на сериозна статистичка грешка, која во случајот опфаќа 13, 4 отсто од населението“, - додаваат од МПЦ-ОА.

Според податоците од пописот кои на 30 март годинава ги објави Државниот завод за статистика, во однос на религиската припадност, 46,14 отсто од попишаните резиденти земјава се изјасниле како православни. Како муслимани се изјасниле 32,17 отсто од попишаното резидентно население, а 0,37 проценти од попишаните резиденти се декларирале како католици. Во пописот од 2021 година, како посебна категорија се издвојува категоријата “христијани“ во која рекле дека припаѓаат 13,21 проценти од попишаните резиденти. Оваа категорија не се појавува во статистиката од пописот во 2002 година.

За горекажаното дека атеизмот вклучен во менталиот чип на режимот на комунизмот, секако и на оној кој јасно ја порача оваа пописна методологија со единствена цел да се спроведе сценариото да се избрише се’ македонско: името, јазикот, културата, историјата, вероисповеста. Ова се демантира и во самата Библиија, а таа е јасна!  Библијата е потврда за важноста на Македонија, но и за постоењето на Македонците како народ и тоа клучен, кога се зборува за еднобожјето и за раното христијанство. Но, токму тука се прекршиле многу копја, па во стотици преводи на Библијата, Македонија не исчезнала, туку се погрчува, а таму каде што можело се бришени Македонците. Највидлив пример е со мисијата на светиот апостол Павле, кој во своите 14 писма точно и многу прецизно зборува не само за Македонија, туку и за Македонците.

The post Кој се плаши и кому пречи православна Македонија? appeared first on Република.

]]>

Слободан Томиќ

Дрвото без корен (минато) и крошна (иднина) е трупец. Едновремено, народ кој нема свое минато, или историја, тој посегнува или краде туѓа историја, ќе изјави поглаварот на Македонската православна црква - Охридска Архиепископија Господин Господин Стефан, Архиепископ Охридски и Македонски и на Јустинијана Прва во едно од посланијата упатени за празниците кои ги прославува Македонскиот православен народ и Македонската православна црква. Отсекогаш се памтело и ќе се памети, дека само црквата е единствената синергија која ги зближува Македонците и останатите православни верници кои живееле и живеат во апостолска Македонија. Имено, факт е, евидентен во единствената книга на светот Светото Писмо, која го поврзува народот на планетата земја и во која нема омраза, нема корупција, нема страв, нема братоубиствена војна, нема предавство освен она на Јуда,и кој денес претставува пример на најразвратното и најголемото злодело на човекот врз човештвото. Да, токму во таа света книга во 16 глава 9 стих според апостол Лука, ќе прочитате за Македонија и за Македонците. Познато е од минатото дека религијата или Црквата претставуваше "ноќна мора"-опасност за комунизмот и комунистите, сегашни атеисти според Пописот наречен: “Пиши, бриши“! Библијата е потврда за важноста на Македонија, но и за постоењето на Македонците како народ и тоа клучен кога се зборува за еднобожјето и за раното христијанство. Но, токму тука се прекршиле многу копја, па во стотици преводи на Библијата, Македонија не исчезнала, туку се погрчува, а таму каде што можело Македонците се бришени. Највидлив пример е со мисијата на Светиот апостол Павле (еврејското име му е Шаул), кој во своите 14 писма точно и многу прецизно зборува не само за Македонија, туку и за Македонците, но во библиите, како, на пример, Kралот Џејмс, односно Kинг Џејмс, Македонецот станува “некој од Македонија“. Не е исто, ќе се согласиме. Во Новиот завет на Kинг Џејмс во Библијата, Македонија се споменува 26 пати, а професор Ратомир Грозданоски вели дека во Библијата Македонија е спомната 30 пати! Да се навратам на поимот православие. Поимот ортодоксија (православие) означува правилно верување или славење на Бога, кое е невозможно без целосно усвојување на православната вера, онака како што нè научи Господ преку апостолите и нивните наследници. Не можеме да бидеме православни христијани, да му припаѓаме на новиот избран народ, на новиот Израил, ако не ја усвоиме целосно верата на Светата Православна Црква. Не можеме да бидеме полухристијани а полумуслимани. Или полухристијани а полубудисти. Или сме стопроцентно православни, или не сме воопшто христијани. Но, што се случува во Македонија и октроираниот Попис “пиши-бриши“ кој дефинитивно има јасна цел: Како да се избрише или поништи во целост православието во Македонија и Макдонската православна црква. Скандал или намерно сторено, носење на октроиран “проект“ кој има јасна цел или полека по полека но сигурно, а тоа е да ја снема Македонија, македонскиот идентитет, историја, јазик и Црква! Не може да се изостават и заборават фактите и настаните, веднаш по ослободувањето или од 1944 година, кога комунистичкиот режим на поранешна Југославија јасно упати декрет или забрана - стоп на религијата, оти таа ќе се претворела во “опиум“ за народот! Строго му беше забрането на Македонскиот православен народ и останатиот православен народ кој живеел на територијата на поранешна СФРЈ  да ги посетув црковните храмови или да биде дел на црковниот живот, како и да се преименуваат црковните обреди во семејни услови, крштение, и слично. Од друга страна пак, не дај Боже да си вработен во институциите и да си верник, тоа е лична пропаст! Значи, Пописот и неговата “свесно сторена грешка“ православните христијани да се редуцираат или со еден збор избришат е своевиден криминален чин. Кому му пречи православна Македонија и православен народ македонски? За потсетување, шведскиот министер за надворешни работи и бивш висок функционер на ЕУ и ООН, ЕУ Карл Билд ги откри дел од “картите” на неодамна изјави: “Православието е поопасно од исламскиот фундаментализам и претставува најголема опасност за западната цивилизација!“ Ова претставува неукост од страна на еден шведски политичар, зборува за историски и национални сфаќања, без основни познавања на историјата на народите во Европа. Такви како него, произведуваат лични, неточни и навредливи информации и напади, кои слични на него во ЕУ и САД, му веруваат и ги користат истите за национално-етнички и политички напади, недоверба и загрозување на економски и политичка соработка и меѓусебна почит на народите во Европа. Со еден збор, во актуелната криза во Украина, со такви неосновани напади против славјанските и православни народи, кои ги има скоро половина милијарда, поттикнуваат Третата светска војна!? Тоа го прават со нас славјаните. А, што станува со муслиманските народи кои не ја сакаат нивната доминација врз нив, кои се сметани за вечни непријатели на Америка, Израел и на Европа? Со една забелешка, дека поопасни и поекстремни исламски држави во блиското минато и поедини сегашни, кои го загрозуваат човештвото, а се покорени пред нив, ги толерираат на штета на своите сојузници и пријателски народи на САД и ЕУ. Но, да можеме целосно и неизменливо да ја усвоиме православната вера, потребно е најпрво да го очистиме нашиот ум и срце, со пост, молитва, исповед и причест. Токму во ова се состои и православниот духовен живот, односно вториот критериум во православието, наречен од отците ортопраксија, што значи, православно дејствување, православно делување или православен начин на живеење. Не можат да се изостават и суспендираат многуте пораки на нашите владици, Петар и Агатангел, кои во континуитет упатуваат пораки со совет и насока до верниците каде води одалечувањето од Црквата и православната вера во православна Македонија! Да, патот е кон понорот и амбисот на нашето опстојување како Македонци и како православни христијани. Академик Катица Ќулафкова која важи за искрена Македонка, несебично и сесрдечно, заедно со претедателот на МАНУ академик Коцарев, алармираа за нескршнување од курсот на одбраната на националното богаство на Македонија, што подразбира идентитет, јазикот и се’ македонско. Ќулафкова вели: “Оваа фарса од попис на населението во режија на парадржавата ‘Македонија’ е политички, национален, законски и морален криминал без преседан во европската историја! Овој Попис е уште еден показател, дека се наоѓаме во завршна терминална фаза од изумирањето на Македонската национална држава и делегитимацијата на Македонската нација. Ова е хаотичен, трагикомичен, противзаконски чин! Онеправдани се Македонците како народ, но и македонските Турци, Срби, Бошњаци, Власи, Роми... Ако се следи “патот на парите“ (т.е. патот на моќта и надмоќта), лесно е да се утврдат мотивите и креаторите на оваа фарса. Оние кои располагаат со резултатите од пописот од 2011 нека ги обелоденат јавно, па ќе се види, низ споредба, како е режиран овој варварски Попис. Фактите од непризнатиот и осуетен попис од пред 10 години ќе го демистифицираат и овој криминал, ќе покажат зошто се дава легитимитет на нелегитимните политики, зошто се навестува меѓународна поддршка на нешто што треба да биде предмет на жестока критика и осуда. Под преттекст на европски вредности, во Македонија се спроведуваат неевропски политики. НЕ ГО ПРИЗНАВАМ ОВОЈ ЛАЖИРАН ПОПИС! Тој е само уште еден доказ, дека во Македонија се води уникатна и немилосрдна хибридна војна“, - завршува академик Ќулафкова. За потсетување, дека за најпарадоксалниот попис или октроираниот попис, нарачан од центрите кои одлучуваат и креираат сценарија за македонската небиднина, го отфрли и Македонската правосалвна црква - Охридска Архиепископија веднаш по објавувањетона пописните резултати. МПЦ-ОА јасно и гласно за пописот вели: Податоците за религиозната припадност се нерелевантни! Јасно и гласно! Според МПЦ-ОА, во пописот постои сериозна статистичка грешка за 13,4 отсто од населението во однос на религиозната припадност, и додава, методологијата која се применувала во пописот не правела разлика помеѓу припадност на религија, припадност на вероисповед и припадност на црква или верска заедница. Како што посочува во соопштението, МПЦ-ОА смета дека методологијата која се применувала во пописот не правела разлика помеѓу припадност на религија (христијанство, ислам, јудаизам итн.), припадност на вероисповед (православно христијанство, сунитски ислам, хасидски јудаизам итн.) и припадност на Црква или верски заедници (Македонска православна црква, Исламска верска заедница, Еврејска заедница итн.). “Ова ги прави презентираните резултати конфузни, а со тоа и неточни, затоа што очигледно не ја одразуваат реалната состојба на верска припадност во земјата. Во оваа насока, пак, останува неодговорено прашањето зошто вероисповедта како опција не е дадена само кај една од религиите присутни во македонското општество, а очигледно е дека и таму постои варијантност?! Следствено, САС на МПЦ-ОА смета дека постои проблем не само во методологијата, туку можеби и некои од попишувачите недоволно ги упатувале граѓаните во можностите за изјаснување, а очигледно е дека опциите постоеле“, - велат од МПЦ-ОА. Меѓу другото, за МПЦ-ОА повод за сомнеж во прецизноста на пописот е и непопишувањето на православните Македонци во дијаспората, што, веројатно, како што наведува МПЦ-ОА, било резултат на отсуството на комуникација со нив од надлежните институции од татковината, за разлика од посетите на некои министри меѓу иселените припадници од малцинствата. Оттаму потсетуваат оти неколку дена откако започна попишувањето на населението, на 13 септември, а по претходна реакција од верници, САС на на МПЦ-ОА упати апел до јавноста, православните христијани да се попишуваат како ‘православни’, а не како ‘христијани’. „Земајќи го предвид погоре кажаното, САС на МПЦ-ОА ги вреднува како нерелевантни податоците од пописот на населението, особено во делот за религиозната припадност, со заклучок за постоење на сериозна статистичка грешка, која во случајот опфаќа 13, 4 отсто од населението“, - додаваат од МПЦ-ОА. Според податоците од пописот кои на 30 март годинава ги објави Државниот завод за статистика, во однос на религиската припадност, 46,14 отсто од попишаните резиденти земјава се изјасниле како православни. Како муслимани се изјасниле 32,17 отсто од попишаното резидентно население, а 0,37 проценти од попишаните резиденти се декларирале како католици. Во пописот од 2021 година, како посебна категорија се издвојува категоријата “христијани“ во која рекле дека припаѓаат 13,21 проценти од попишаните резиденти. Оваа категорија не се појавува во статистиката од пописот во 2002 година. За горекажаното дека атеизмот вклучен во менталиот чип на режимот на комунизмот, секако и на оној кој јасно ја порача оваа пописна методологија со единствена цел да се спроведе сценариото да се избрише се’ македонско: името, јазикот, културата, историјата, вероисповеста. Ова се демантира и во самата Библиија, а таа е јасна!  Библијата е потврда за важноста на Македонија, но и за постоењето на Македонците како народ и тоа клучен, кога се зборува за еднобожјето и за раното христијанство. Но, токму тука се прекршиле многу копја, па во стотици преводи на Библијата, Македонија не исчезнала, туку се погрчува, а таму каде што можело се бришени Македонците. Највидлив пример е со мисијата на светиот апостол Павле, кој во своите 14 писма точно и многу прецизно зборува не само за Македонија, туку и за Македонците.

The post Кој се плаши и кому пречи православна Македонија? appeared first on Република.

]]>
ЕУ нема оправдание за одложување членство за земјите од Западен Балкан! https://arhiva3.republika.mk/kolumni/eu-nema-opravdanie-za-odlozuvanje-chlenstvo-za-zemjite-od-zapaden-balkan/ Mon, 04 Apr 2022 07:08:55 +0000 https://republika.mk/?p=482867

Слободан Томиќ

После сѐ и покрај сѐ, Европската Унија конечно мора попрецизно да ја дефинира својата политика за проширување со Западен Балкан и да ги идентификува временските рамки. Засега Западен Балкан останува енигма за Брисел, иако ѝ припаѓа на Европа! Европската Унија треба да се откаже од употребата на флоскули за европската перпектива и дека Западен Балкан и припаѓа на Европа, бидејќи тие не значат ништо за државите од Западен Балкан и нивните граѓани, а не ги намалуваат туку ги зголемуваат постоечките неизвесности.Недореченоста на Брисел ги зголемуваат постоечките неизвесности на Западен Балкан.

Постои уверување дека благодарение на ефектите од украинската криза, ЕУ може да ја поправи својата грешка со брзо членство на преостанатите земји од Западен Балкан (Македонија, Србија, Албанија, Босна и Херцегоина и Црна Гора), во полноправно членство, како што инаку се суди со сѐ во спротивно регионот ќе потпадне под силно влијание на Русија, Кина и Турција, што може да доведе до големи геополитички промени.

Интеграцијата на Западен Балкан во ЕУ сега е поважна од било кога досега. Некои сектори на државите од Западен Балкан функционираат подобро и постигнуваат позабележителни резултати од Бугарија и Романија и покрај нивното членство во Европската Унија.

Во 2004 година, Европската Унија ја прими во членство половина држава Кипар (грчкиот дел од островот). Затоа, ЕУ нема оправдание за одложување членството во ЕУ за земјите од Западен Балкан.

Во официјален Брисел, Србија сѐ уште е соочена со матрицата која одамна и’ беше воспоставена. Поточно, од време на режимот на Слободан Милошевиќ.

“Отворен Балкан“ е регионална иницијатива за XXI век! Ќе придонесе за хомогенизација на европскиот простор и ќе обезбеди практично спроведување на европските слободи, движење на луѓе, стоки, капитал и услуги. Иницијативата ќе ги направи бесмислени балкански национализми и ќе ја зајакне ЕУ, која засега е немоќна пред притисоците на Русија, Кина и Турција.

Понатаму, ЕУ не се соочува со популистите кои соработуваат со силите чија единствена цел е уништување на европското единство.

Дел од факторите во Европа и светот се спротивставуваат на иницијативата “Отворен Балкан“, бидејќи во нивен интерес е Балканот  трајно да остане нестабилна област без соседско помирување и соработка, вистинска европеизација, долгорочен економски напредок, стабилност, мир, добри перспективи за младите и образовани луѓе кои на крајот би резултирале со интеграција на сите земји од Западен Балкан во ЕУ. Тоа ќе доведе до просперитет на сите земји во регионот по речиси 30 години спорови, тензии, конфликти и ограничувања.

Искуствата на земјите од Вишеградската група кои зборуваа со еден глас во процесот на прием во ЕУ се важни за иницијативата “Отворен Балкан“, бидејќи поединечно делување резултира со осамени гласови кои не резонираат доволно силно во процесот на интеграција во Заедницата од 450 милиони граѓани.

Сегашната криза не треба да се сфати само како опасност и закана, туку и како шанса за развој и унапредување на меѓусебните односи, како и репозиционирање во меѓународните односи на најдобар можен начин.

За Македонија е нејважно да ги елиминира идентитетските анулирања од соседните метрополи Софија и Атина кои го негираат името на државата Македонија и идентитетот - јазикот, културата и историјата на Македонскиот народ!

Овие рецидиви од Балканските војни 1912-1913 година мора да се надминат, доколку сакаме светла иднина за сите.

Македонија не смее да се репризира како јаболко на раздорот, туку како фактор на мирот и стабилноста на Балканот!

Се разбира, постои свеста кај Македонците, дека Републиката Македонија не може да ја супституира Империјата Македонија од пред  две илијади години.

Кај Македонците постои разбирањето дека културата и историјата на Македонија не се ексклузивно право, туку дел од културно-историскиот идентитет на сите балкански демоси како современи политички нации во чијашто основа е македонскиот етнос, независно од разликите во читањето на историјат од аспект на актуелната геополитика, дури и независно од разликите помѓеу современите литературни јазици како производ на современите политички нации!

Македонија мора да склучи договори за траен мир и добрососедство со соседните држави, Македонскиот народ мора да декларира историско помирување со соседните народи!

Во мултиполарниот свет, во кој американскиот унилатерализм и европскиот центризам стануваат трајно минато свршенои време, Македонија мора да гради политики на активен мултилатерализам, од пријатели никогаш доста, но врз основниот принцип на меѓународното право на суверена еднаквост, што значи: меѓусебно почитување и разбирање, соработка со сите по сите прашања од заеднички интерес, немешање во внатрешните работи на суверените држави и реципроцитрет во меѓусебните односи!

Постои волја и вера, срце и душа кај македонските државјани овие визии да станат реалност, затоа што само единствени и обединети ќе ги совладаме големите бранови во „светското море“ кое доживува тектонски поместувања!

На сите мора да ни биде јасно, дека со сите разлики помеѓу нас Македонците, по род и државјанство, од сите делови на Македонија, во светот и татковината, само Македонија е нашиот еден и единствен заеднички именител, само Македонија е нашиот еден и единствен заеднички содржател, со Македонија не’ има, без Македонија сите заедно ќе не снема!

И, секако, како и за сите, така и за нас: Македонија нема вечни пријатели, Македонија нема вечни непријатели, Македонија има вечни интереси!

The post ЕУ нема оправдание за одложување членство за земјите од Западен Балкан! appeared first on Република.

]]>

Слободан Томиќ

После сѐ и покрај сѐ, Европската Унија конечно мора попрецизно да ја дефинира својата политика за проширување со Западен Балкан и да ги идентификува временските рамки. Засега Западен Балкан останува енигма за Брисел, иако ѝ припаѓа на Европа! Европската Унија треба да се откаже од употребата на флоскули за европската перпектива и дека Западен Балкан и припаѓа на Европа, бидејќи тие не значат ништо за државите од Западен Балкан и нивните граѓани, а не ги намалуваат туку ги зголемуваат постоечките неизвесности.Недореченоста на Брисел ги зголемуваат постоечките неизвесности на Западен Балкан. Постои уверување дека благодарение на ефектите од украинската криза, ЕУ може да ја поправи својата грешка со брзо членство на преостанатите земји од Западен Балкан (Македонија, Србија, Албанија, Босна и Херцегоина и Црна Гора), во полноправно членство, како што инаку се суди со сѐ во спротивно регионот ќе потпадне под силно влијание на Русија, Кина и Турција, што може да доведе до големи геополитички промени. Интеграцијата на Западен Балкан во ЕУ сега е поважна од било кога досега. Некои сектори на државите од Западен Балкан функционираат подобро и постигнуваат позабележителни резултати од Бугарија и Романија и покрај нивното членство во Европската Унија. Во 2004 година, Европската Унија ја прими во членство половина држава Кипар (грчкиот дел од островот). Затоа, ЕУ нема оправдание за одложување членството во ЕУ за земјите од Западен Балкан. Во официјален Брисел, Србија сѐ уште е соочена со матрицата која одамна и’ беше воспоставена. Поточно, од време на режимот на Слободан Милошевиќ. “Отворен Балкан“ е регионална иницијатива за XXI век! Ќе придонесе за хомогенизација на европскиот простор и ќе обезбеди практично спроведување на европските слободи, движење на луѓе, стоки, капитал и услуги. Иницијативата ќе ги направи бесмислени балкански национализми и ќе ја зајакне ЕУ, која засега е немоќна пред притисоците на Русија, Кина и Турција. Понатаму, ЕУ не се соочува со популистите кои соработуваат со силите чија единствена цел е уништување на европското единство. Дел од факторите во Европа и светот се спротивставуваат на иницијативата “Отворен Балкан“, бидејќи во нивен интерес е Балканот  трајно да остане нестабилна област без соседско помирување и соработка, вистинска европеизација, долгорочен економски напредок, стабилност, мир, добри перспективи за младите и образовани луѓе кои на крајот би резултирале со интеграција на сите земји од Западен Балкан во ЕУ. Тоа ќе доведе до просперитет на сите земји во регионот по речиси 30 години спорови, тензии, конфликти и ограничувања. Искуствата на земјите од Вишеградската група кои зборуваа со еден глас во процесот на прием во ЕУ се важни за иницијативата “Отворен Балкан“, бидејќи поединечно делување резултира со осамени гласови кои не резонираат доволно силно во процесот на интеграција во Заедницата од 450 милиони граѓани. Сегашната криза не треба да се сфати само како опасност и закана, туку и како шанса за развој и унапредување на меѓусебните односи, како и репозиционирање во меѓународните односи на најдобар можен начин. За Македонија е нејважно да ги елиминира идентитетските анулирања од соседните метрополи Софија и Атина кои го негираат името на државата Македонија и идентитетот - јазикот, културата и историјата на Македонскиот народ! Овие рецидиви од Балканските војни 1912-1913 година мора да се надминат, доколку сакаме светла иднина за сите. Македонија не смее да се репризира како јаболко на раздорот, туку како фактор на мирот и стабилноста на Балканот! Се разбира, постои свеста кај Македонците, дека Републиката Македонија не може да ја супституира Империјата Македонија од пред  две илијади години. Кај Македонците постои разбирањето дека културата и историјата на Македонија не се ексклузивно право, туку дел од културно-историскиот идентитет на сите балкански демоси како современи политички нации во чијашто основа е македонскиот етнос, независно од разликите во читањето на историјат од аспект на актуелната геополитика, дури и независно од разликите помѓеу современите литературни јазици како производ на современите политички нации! Македонија мора да склучи договори за траен мир и добрососедство со соседните држави, Македонскиот народ мора да декларира историско помирување со соседните народи! Во мултиполарниот свет, во кој американскиот унилатерализм и европскиот центризам стануваат трајно минато свршенои време, Македонија мора да гради политики на активен мултилатерализам, од пријатели никогаш доста, но врз основниот принцип на меѓународното право на суверена еднаквост, што значи: меѓусебно почитување и разбирање, соработка со сите по сите прашања од заеднички интерес, немешање во внатрешните работи на суверените држави и реципроцитрет во меѓусебните односи! Постои волја и вера, срце и душа кај македонските државјани овие визии да станат реалност, затоа што само единствени и обединети ќе ги совладаме големите бранови во „светското море“ кое доживува тектонски поместувања! На сите мора да ни биде јасно, дека со сите разлики помеѓу нас Македонците, по род и државјанство, од сите делови на Македонија, во светот и татковината, само Македонија е нашиот еден и единствен заеднички именител, само Македонија е нашиот еден и единствен заеднички содржател, со Македонија не’ има, без Македонија сите заедно ќе не снема! И, секако, како и за сите, така и за нас: Македонија нема вечни пријатели, Македонија нема вечни непријатели, Македонија има вечни интереси!

The post ЕУ нема оправдание за одложување членство за земјите од Западен Балкан! appeared first on Република.

]]>
Вучиќ сам против сите https://arhiva3.republika.mk/kolumni/vuchikj-sam-protiv-site/ Sat, 02 Apr 2022 09:21:11 +0000 https://republika.mk/?p=482240

Слободан Томиќ

Во Република Србија на 3 април 2022 година треба да се одржат редовни претседателски, вонредни парламентарни и редовни локални избори за главниот град на Белград и 12 општини.

На парламентарните избори ќе бидат избрани 250 пратеници за Народното собрание на Република Србија со системот на пропорционално-претставништво. Забележани се 6.501.689 гласачи кои ќе можат да гласаат на 8.255 избирачки места.

Според позитивното изборно законодавство, Република Србија претставува единствена изборна единица. Пратеничките мандати се доделуваат пропорционално на бројот на освоените гласови. Доколку политичката партија на етничките малцинства не го помине изборниот праг од 3%, ќе се применува „природниот праг“. Природниот праг се пресметува  според  Донтовиот модел, со нуркање на бројот на важечки гласови со 250 за секој репрезентативен мандат, кој во зависност од излезноста на изборите варира помеѓу 12.000 и 16.000 гласови.

На изборите ќе учествуваат вкупно 19 изборни листи: ● Александар Вучиќ - Заедно може сè /Заједно може све/ ● Ивица Дачиќ - српски премиер● Сојуз на војводинските Унгарци - Иштван Пастор ● Д-р Воислав Шешељ Партија - ● Мариника Тепиќ - Обединети за победата на Србија (Партија на слободата и правдата, Народна партија, Демократска партија ДУВМ - ВМДК, Партија на Македонците во Србија, Движење на слободни граѓани/Покрет слободних граѓана/, Обединети синдикати на Србија Слога, Движење за Пресврт /Покрет за преокрет/, Движење Слободна Србија /Покрет Слободна Србија/, Влашка партија) ● Д-р Милош Јовановиќ - Надеж за Србија /Нада за Србију/ - Српска коалиција НАДА - Национална демократска алтернатива – Демократска партија на Србија (ДСС) - За Кралството Србија (монархисти) - Воислав Михаиловиќ ● Милица Ѓурѓевиќ Стаменковски - Српска партија заклетници /Српска странка заветници/ ● Партија за правда и помирување на наследството на муфтијата - Усаме Зукорлиќ ● Ние мора /Морамо/ - Акција - Еколошко востание - Ќута - Не го изневерувајте Белград /Не давимо Београд / - Небојша Зеленовиќ ● Суверенисти - Саша Радуловиќ (ДЈБ) - Милан Стаматовиќ (З.С.) - д-р Јована Стојковиќ)браж (Žško) - Српско движење Двери - ПОКС - Милош Парандиловиќ - Патриотски блок за обновување на Кралството Србија - /Патриотски блок за обновување Краљевине Србија/ ● Заедно за Војводина /Заједно за Војводину/ - Војводинци на Демократскиот сојуз, Војводина) ● СДА Санџак - д-р Сулејман Угљанин ● Борис Тадиќ - Ајде луѓе /Ајмо људи/ - Социјалдемократска партија - Нова партија - 1 од 5 милиони - Толеранција на Србија - Обединето зелено движење на Србија - Бошњачка граѓанска партија - Партија на Црногорци ● Алтернатива за промени - Албанска демократска алтернатива ● Албанска коалиција од Прешевската долина /Koalicija Albanaca Doline/ ● Украдени бебиња /Отете бебе/ - Ана Пејиќ ● Ромска партија - Срѓан Шајн ● Сојуз на руското малцинство - Милена Павловиќ, Павле Бихали Гаврин (Српско-руско движење, Српско-руска партија Вукови /Волци/, Движење на Грците Србија).

Аналитичарите сметаат дека на водечката Српска напредна партија (СНС) на Србија ѝ е потребна силна опозиција како коректор на владата.

Српската опозиција, најголемиот дел од своите напори ги вложи на прашањето за претставување во медиумите, создавајќи впечаток дека изборите се добиваат преку медиумите, што не ја отсликува реалноста и изборните искуства во многу земји.

Опозициските гласачи се незадоволни од бојкотот на последните парламентарни избори од страна на опозициските партии, бидејќи поради тоа тие беа лишени од претставување во парламентот и остварување на нивните интереси.

Опозицијата е критикувана, дека не подготвува јасна и суштинска политичка програма и не нуди квалитетни кандидати, туку кандидати со „хипотека“ поврзана со нивните претходни политички ангажмани и кандидати кои веќе смениле неколку политички партии, што ги доведува во прашање нивниот кредибилитет и доверливост.

Опозицијата ја насочи својата кампања против Александар Вучиќ (СНС) и наместо тоа требаше да номинира кандидати и поквалитетни политички програми.

Опозицијата има можност да постигне забележителен резултат во Белград. Демократската партија не успеа да стане центар на собирот на опозицијата во Србија. За тоа делумно се виновни и внатрешните превирања во Демократската партија, кои дополнително ја маргинализираа.

Изборите за град Белград се особено важни, бидејќи Белград е една од европските престолнини со највисока стапка на развој и станува се’ поатрактивен за живот за бројни странци.

 

Претседателски избори - Вучиќ сам против сите, Понош голема непознаница...?!

 На претседателските избори ќе учествуваат осум кандидати: ● Миша Вациќ, кандидат на граѓанската група „Српски патриот - Миша Вациќ“ ● Билјана Стојковиќ, од коалицијата „Мораме“ ● Бранка Стаменковиќ, „Суверенисти“ ● Здравко Понош, кандидат на Коалиција „Обединети за победа на Србија“ /Ujedinjeni za pobedu Srbije/ ● Милица Ѓурѓевиќ Стаменковски, кандидат на Српската партија Оклетници ● Александар Вучиќ, кандидат на Српската напредна партија /СНС/, СПС и Алијансата на Војвоѓанците ● Мишиќ, кандидат на коалицијата НАДА ● Бошко Обрадовиќ кандидат на Двери и ПОКС.

Претседателските избори ќе бидат особено интересни, бидејќи кандидатите ќе учествуваат поединечно. Српскиот претседател Александар Вучиќ (СНС) има седум предизвикувачи од опозициските партии.

Аналитичарите сметаат дека Република Србија, а особено нејзиниот претседател, е под исклучително силен меѓународен притисок. Здравко Понош, кандидат на опозицијата, е голема непозната.

Оттука, под знак прашалник е дали би можел да се снајде и да се носи со ваков комплициран период и ситуација. Позицијата на Србија никогаш не била потешка. Во постоечката ситуација на Србија ѝ е потребен шеф на држава кој нема само да обезбеди континуитет на безбедноста и да ги зачува постојните мир и стабилност, туку и да продолжи да ја ребрендира и репозиционира Србија во регионалните и меѓународните односи, како што е актуелниот српски претседател Александар Вучиќ, кој успешно успеа да го направи тоа досега. Всушност, клучните меѓународни фактори го сметаат за главен бранител на мирот и стабилноста на Балканот. Во постоечката ситуација, мирот и стабилноста во регионот зависат од мирот и стабилноста во Србија. Како резултат на тоа, клучните меѓународни актери се заинтересирани да ја зачуваат воената неутралност на Србија во сегашната констелација на односи.

Српската надворешна политика, која се заснова на 4 столба (Европска Унија, Соединетите Американски Држави, Русија, Кина плус Движењето за неврзаните) се покажа како оптимална во време на криза. На крајот на краиштата, што ќе се случеше Србија да се потпре само на еден столб, без разлика на кој?

Изборите за Косово преместени во општини надвор од Косово

За Косово, кое Република Србија според нејзиниот позитивен устав сè уште го смета за своја автономна покраина, парламентарните избори требаше да се одржат со помош на меѓународната заедница (ОБСЕ - Организација за безбедност и соработка во Европа) во областите каде што Српската заедница живее, како што беше случај и досега.

Не треба да се заборави дека косовските Срби станаа дел од косовските институции под услов да им биде дозволено да гласаат за Косово на сите избори организирани во Србија.

Спречувањето на учеството на косовските Срби на српските избори во српските области на Косово може да доведе до повлекување на политичките претставници на Србите од косовските институции или дури и неучество на Србите на следните избори на Косово, што може трајно да ги поткопа мирот и стабилноста.

Аналитичарите сметаат дека земјите од Квинт (Франција, Германија, Италија, Велика Британија и САД) можеле да направат многу повеќе за организирање на изборите во српските области на Косово, поради загрозување на тековниот дијалог за нормализација на односите меѓу официјален Белград и Приштина. Приштина го условува организирањето избори на Косово со меѓународно признавање на Косово од Србија.

Одлуката на косовските власти за забрана на организирање избори во српските заедници во Косово го поткопува дијалогот за нормализација, како и мирот и стабилноста. Како резултат на тоа, изборите за жителите на Косово ќе се одржат надвор од територијата на Косово во општините Рашка, Тутин, Куршумлија и Бујановац.

Белград - можно место за преговори меѓу Русија и Украина

Во октомври 2021 година, Белград успешно беше домаќин на Самитот на Движењето на неврзаните, кој беше најголемиот мултилатерален настан во Европа во 2021 година и еден од најголемите во светот. Настанот собра претставници на повеќе од 120 земји и придонесе за подобро позиционирање на Србија во меѓународните односи и претежно во групата држави од Движењето на неврзаните, што има особено значење во рамките на Генералното собрание на ОН во Њујорк.

Според аналитичарите, идејата Белград да биде место за идните преговори меѓу Русија и Украина е признание за надворешната политика што ја води Србија и за имиџот што таа го ужива во меѓународната заедница.

Сликата на Србија континуирано се подобрува со растот на нејзиниот рејтинг на глобално ниво. Организирањето на самитот на Движењето на неврзаноста во Белград значително придонесе за нејзиниот имиџ, како и фактот дека нејзиниот статус на воена неутралност дава нова димензија на позицијата на Србија во меѓународната заедница.

Мирот, стабилноста и економскиот просперитет немаат алтернатива...Изборите во Србија се важен момент за иднината на Србија и за зачувување на мирот и стабилноста во регионот.

Србија е клучна земја во регионот кога станува збор за зачувување на стабилноста и мирот. Затоа, неопходно е да се спречи можноста од избивање на насилство во завршната фаза од изборната кампања со предизвикување немири на самиот ден на изборите, со цел изборите да се прогласат за нелегитимни и незаконски, а со тоа и неважечки. Неопходно е да се обезбеди законитост и регуларност на изборниот процес.

Веќе има индиции дека идните губитници на изборите би можеле да ги оспорат резултатите од изборите. Затоа, важно е политичките актери да покажат високо ниво на политичка култура и да го отфрлат насилството како средство за политика.

Аналитичарите сметаат дека во Србија сè уште има сили кои работат во соработка со странскиот фактор и се заинтересирани за дестабилизација на Србија, со што Србија и Западен Балкан би биле турнати 30 години наназад.

Србија е регионален лидер и мотор на европската интеграција. Понатаму, Србија е водечка земја во регионот во однос на нивото на странски инвестиции, релативно нискиот јавен долг, ниското ниво на невработеност, забрзаниот раст на платите и високата годишна стапка на економски развој, што има потенцијал за натамошен раст во наредниот период. Едно е појасно од се’, а тоа е дека силата е во Гласот на народот на Србија и тој во недела 3 април 2022 година треба да стави печат на демократијата  и  иднината на државата и младината!

Конечно,за излез од овој ќорсокак во кој се наоѓа Македонија треба да ѝ се случат исто така брзи парламентарни избори, оти државата и народот се повеќе тонат во калта и живиот песок кој го наметнаа коалицијата на векот СДСМ- ДУИ!

The post Вучиќ сам против сите appeared first on Република.

]]>

Слободан Томиќ

Во Република Србија на 3 април 2022 година треба да се одржат редовни претседателски, вонредни парламентарни и редовни локални избори за главниот град на Белград и 12 општини. На парламентарните избори ќе бидат избрани 250 пратеници за Народното собрание на Република Србија со системот на пропорционално-претставништво. Забележани се 6.501.689 гласачи кои ќе можат да гласаат на 8.255 избирачки места. Според позитивното изборно законодавство, Република Србија претставува единствена изборна единица. Пратеничките мандати се доделуваат пропорционално на бројот на освоените гласови. Доколку политичката партија на етничките малцинства не го помине изборниот праг од 3%, ќе се применува „природниот праг“. Природниот праг се пресметува  според  Донтовиот модел, со нуркање на бројот на важечки гласови со 250 за секој репрезентативен мандат, кој во зависност од излезноста на изборите варира помеѓу 12.000 и 16.000 гласови. На изборите ќе учествуваат вкупно 19 изборни листи: ● Александар Вучиќ - Заедно може сè /Заједно може све/ ● Ивица Дачиќ - српски премиер● Сојуз на војводинските Унгарци - Иштван Пастор ● Д-р Воислав Шешељ Партија - ● Мариника Тепиќ - Обединети за победата на Србија (Партија на слободата и правдата, Народна партија, Демократска партија ДУВМ - ВМДК, Партија на Македонците во Србија, Движење на слободни граѓани/Покрет слободних граѓана/, Обединети синдикати на Србија Слога, Движење за Пресврт /Покрет за преокрет/, Движење Слободна Србија /Покрет Слободна Србија/, Влашка партија) ● Д-р Милош Јовановиќ - Надеж за Србија /Нада за Србију/ - Српска коалиција НАДА - Национална демократска алтернатива – Демократска партија на Србија (ДСС) - За Кралството Србија (монархисти) - Воислав Михаиловиќ ● Милица Ѓурѓевиќ Стаменковски - Српска партија заклетници /Српска странка заветници/ ● Партија за правда и помирување на наследството на муфтијата - Усаме Зукорлиќ ● Ние мора /Морамо/ - Акција - Еколошко востание - Ќута - Не го изневерувајте Белград /Не давимо Београд / - Небојша Зеленовиќ ● Суверенисти - Саша Радуловиќ (ДЈБ) - Милан Стаматовиќ (З.С.) - д-р Јована Стојковиќ)браж (Žško) - Српско движење Двери - ПОКС - Милош Парандиловиќ - Патриотски блок за обновување на Кралството Србија - /Патриотски блок за обновување Краљевине Србија/ ● Заедно за Војводина /Заједно за Војводину/ - Војводинци на Демократскиот сојуз, Војводина) ● СДА Санџак - д-р Сулејман Угљанин ● Борис Тадиќ - Ајде луѓе /Ајмо људи/ - Социјалдемократска партија - Нова партија - 1 од 5 милиони - Толеранција на Србија - Обединето зелено движење на Србија - Бошњачка граѓанска партија - Партија на Црногорци ● Алтернатива за промени - Албанска демократска алтернатива ● Албанска коалиција од Прешевската долина /Koalicija Albanaca Doline/ ● Украдени бебиња /Отете бебе/ - Ана Пејиќ ● Ромска партија - Срѓан Шајн ● Сојуз на руското малцинство - Милена Павловиќ, Павле Бихали Гаврин (Српско-руско движење, Српско-руска партија Вукови /Волци/, Движење на Грците Србија). Аналитичарите сметаат дека на водечката Српска напредна партија (СНС) на Србија ѝ е потребна силна опозиција како коректор на владата. Српската опозиција, најголемиот дел од своите напори ги вложи на прашањето за претставување во медиумите, создавајќи впечаток дека изборите се добиваат преку медиумите, што не ја отсликува реалноста и изборните искуства во многу земји. Опозициските гласачи се незадоволни од бојкотот на последните парламентарни избори од страна на опозициските партии, бидејќи поради тоа тие беа лишени од претставување во парламентот и остварување на нивните интереси. Опозицијата е критикувана, дека не подготвува јасна и суштинска политичка програма и не нуди квалитетни кандидати, туку кандидати со „хипотека“ поврзана со нивните претходни политички ангажмани и кандидати кои веќе смениле неколку политички партии, што ги доведува во прашање нивниот кредибилитет и доверливост. Опозицијата ја насочи својата кампања против Александар Вучиќ (СНС) и наместо тоа требаше да номинира кандидати и поквалитетни политички програми. Опозицијата има можност да постигне забележителен резултат во Белград. Демократската партија не успеа да стане центар на собирот на опозицијата во Србија. За тоа делумно се виновни и внатрешните превирања во Демократската партија, кои дополнително ја маргинализираа. Изборите за град Белград се особено важни, бидејќи Белград е една од европските престолнини со највисока стапка на развој и станува се’ поатрактивен за живот за бројни странци.  

Претседателски избори - Вучиќ сам против сите, Понош голема непознаница...?!

 На претседателските избори ќе учествуваат осум кандидати: ● Миша Вациќ, кандидат на граѓанската група „Српски патриот - Миша Вациќ“ ● Билјана Стојковиќ, од коалицијата „Мораме“ ● Бранка Стаменковиќ, „Суверенисти“ ● Здравко Понош, кандидат на Коалиција „Обединети за победа на Србија“ /Ujedinjeni za pobedu Srbije/ ● Милица Ѓурѓевиќ Стаменковски, кандидат на Српската партија Оклетници ● Александар Вучиќ, кандидат на Српската напредна партија /СНС/, СПС и Алијансата на Војвоѓанците ● Мишиќ, кандидат на коалицијата НАДА ● Бошко Обрадовиќ кандидат на Двери и ПОКС. Претседателските избори ќе бидат особено интересни, бидејќи кандидатите ќе учествуваат поединечно. Српскиот претседател Александар Вучиќ (СНС) има седум предизвикувачи од опозициските партии. Аналитичарите сметаат дека Република Србија, а особено нејзиниот претседател, е под исклучително силен меѓународен притисок. Здравко Понош, кандидат на опозицијата, е голема непозната. Оттука, под знак прашалник е дали би можел да се снајде и да се носи со ваков комплициран период и ситуација. Позицијата на Србија никогаш не била потешка. Во постоечката ситуација на Србија ѝ е потребен шеф на држава кој нема само да обезбеди континуитет на безбедноста и да ги зачува постојните мир и стабилност, туку и да продолжи да ја ребрендира и репозиционира Србија во регионалните и меѓународните односи, како што е актуелниот српски претседател Александар Вучиќ, кој успешно успеа да го направи тоа досега. Всушност, клучните меѓународни фактори го сметаат за главен бранител на мирот и стабилноста на Балканот. Во постоечката ситуација, мирот и стабилноста во регионот зависат од мирот и стабилноста во Србија. Како резултат на тоа, клучните меѓународни актери се заинтересирани да ја зачуваат воената неутралност на Србија во сегашната констелација на односи. Српската надворешна политика, која се заснова на 4 столба (Европска Унија, Соединетите Американски Држави, Русија, Кина плус Движењето за неврзаните) се покажа како оптимална во време на криза. На крајот на краиштата, што ќе се случеше Србија да се потпре само на еден столб, без разлика на кој?

Изборите за Косово преместени во општини надвор од Косово

За Косово, кое Република Србија според нејзиниот позитивен устав сè уште го смета за своја автономна покраина, парламентарните избори требаше да се одржат со помош на меѓународната заедница (ОБСЕ - Организација за безбедност и соработка во Европа) во областите каде што Српската заедница живее, како што беше случај и досега. Не треба да се заборави дека косовските Срби станаа дел од косовските институции под услов да им биде дозволено да гласаат за Косово на сите избори организирани во Србија. Спречувањето на учеството на косовските Срби на српските избори во српските области на Косово може да доведе до повлекување на политичките претставници на Србите од косовските институции или дури и неучество на Србите на следните избори на Косово, што може трајно да ги поткопа мирот и стабилноста. Аналитичарите сметаат дека земјите од Квинт (Франција, Германија, Италија, Велика Британија и САД) можеле да направат многу повеќе за организирање на изборите во српските области на Косово, поради загрозување на тековниот дијалог за нормализација на односите меѓу официјален Белград и Приштина. Приштина го условува организирањето избори на Косово со меѓународно признавање на Косово од Србија. Одлуката на косовските власти за забрана на организирање избори во српските заедници во Косово го поткопува дијалогот за нормализација, како и мирот и стабилноста. Како резултат на тоа, изборите за жителите на Косово ќе се одржат надвор од територијата на Косово во општините Рашка, Тутин, Куршумлија и Бујановац.

Белград - можно место за преговори меѓу Русија и Украина

Во октомври 2021 година, Белград успешно беше домаќин на Самитот на Движењето на неврзаните, кој беше најголемиот мултилатерален настан во Европа во 2021 година и еден од најголемите во светот. Настанот собра претставници на повеќе од 120 земји и придонесе за подобро позиционирање на Србија во меѓународните односи и претежно во групата држави од Движењето на неврзаните, што има особено значење во рамките на Генералното собрание на ОН во Њујорк. Според аналитичарите, идејата Белград да биде место за идните преговори меѓу Русија и Украина е признание за надворешната политика што ја води Србија и за имиџот што таа го ужива во меѓународната заедница. Сликата на Србија континуирано се подобрува со растот на нејзиниот рејтинг на глобално ниво. Организирањето на самитот на Движењето на неврзаноста во Белград значително придонесе за нејзиниот имиџ, како и фактот дека нејзиниот статус на воена неутралност дава нова димензија на позицијата на Србија во меѓународната заедница. Мирот, стабилноста и економскиот просперитет немаат алтернатива...Изборите во Србија се важен момент за иднината на Србија и за зачувување на мирот и стабилноста во регионот. Србија е клучна земја во регионот кога станува збор за зачувување на стабилноста и мирот. Затоа, неопходно е да се спречи можноста од избивање на насилство во завршната фаза од изборната кампања со предизвикување немири на самиот ден на изборите, со цел изборите да се прогласат за нелегитимни и незаконски, а со тоа и неважечки. Неопходно е да се обезбеди законитост и регуларност на изборниот процес. Веќе има индиции дека идните губитници на изборите би можеле да ги оспорат резултатите од изборите. Затоа, важно е политичките актери да покажат високо ниво на политичка култура и да го отфрлат насилството како средство за политика. Аналитичарите сметаат дека во Србија сè уште има сили кои работат во соработка со странскиот фактор и се заинтересирани за дестабилизација на Србија, со што Србија и Западен Балкан би биле турнати 30 години наназад. Србија е регионален лидер и мотор на европската интеграција. Понатаму, Србија е водечка земја во регионот во однос на нивото на странски инвестиции, релативно нискиот јавен долг, ниското ниво на невработеност, забрзаниот раст на платите и високата годишна стапка на економски развој, што има потенцијал за натамошен раст во наредниот период. Едно е појасно од се’, а тоа е дека силата е во Гласот на народот на Србија и тој во недела 3 април 2022 година треба да стави печат на демократијата  и  иднината на државата и младината! Конечно,за излез од овој ќорсокак во кој се наоѓа Македонија треба да ѝ се случат исто така брзи парламентарни избори, оти државата и народот се повеќе тонат во калта и живиот песок кој го наметнаа коалицијата на векот СДСМ- ДУИ!

The post Вучиќ сам против сите appeared first on Република.

]]>
Магијата во Палермо: Малите рипчиња ја голтнаа ајкулата! https://arhiva3.republika.mk/kolumni/magijata-vo-palermo-malite-ripchinja-ja-goltnaa-ajkulata/ Sat, 26 Mar 2022 13:35:02 +0000 https://republika.mk/?p=478923

Слободан Томиќ

Ете, се случи уште едно чудо. Македонија испрати уште една порака до светот дека не е монета за поткусурување, или играчка со која може секој да се поигрува, или раскрчмува. Македонија не е крчма без крчмар, македонија има стопан, тоа е народот Македонски и душата на претците кои секојдневно будно бдеат над својата Македонија, помагајќи ѝ во секоја прилика.

Победата на фудбалската репрезентација во Палермо, во полуфиналниот меч за пласман на светското првенство, ја победи победничката Италија на свој терен со резултат 1:0 и тоа со два шута, или со еден удар. Или како “малиот“ Давид го победи колосалниот Голијат. Верата, љубовта и надежта за Македонија беа во срцата на македонските лавови и победата беше неизбежна. На Азурите не им помогна ниту „сицилијанската одбрана“. Судбоноснтата минута го кажа и донесе очекуваното, така и победата за Македонија. Токму сега кога најмногу се потребни вакви случувања за опстанокот на Македонија и Македонците!

Од друга страна, секогаш со доза на пежоративност или потценување, силниот Запад се однесува кон една држава и народ, кој после Евреите најмногу се спомнува во единствената книга на светот Библијата, преведена на 2.000 јазици - Македонија и Македонците. Во времето во кое живееме, сме изгубиле поим за тоа колку среќата може да биде едноставна и мала. А, овие дела на нашите спортисти, или успешни македонски умови и музички витуози кои се накитија со грст признанија и награди, претставувајќи ја Македонија насекаде во светот, поставуваат многу прашања за тоа на кој начин го живееме животот?

Да, на кој начин политикантите од Македонија ја претствуваат државата надвор во светот и колку ја почитуваат вредноста и богатствата со кои Македонија располага од своето постоење и опстанок милинеуми наназад до ден денес? “Политичарите и пелените треба често да се менуваат - од иста причина“, ќе рече британскиот писател Марк Твен.

Но, никако оваа прекрасна мисла на овој светски писател да допре до умот и разумот на македонските политиканти. Тие, со своите задници и каканиците од нив што ги прават и остават во политичкиот амбиент 30 години во континуитет, направија огромни штети на Македонија и Македонскиот народ!

Колумната е посветена за победата на македонските лавови кои храбро се бореа и во главниот град на Сицилија ја совладаа победничката Италија, првите на мудијалот и првите во фудбал на стариот континент Европа! Ја победија секоја потценувачка или игнорантска политика кон Македонија и Македонците!

Не можам, а да не се наполнам со енергија кога ќе се случи вакво чудо од македонските лавови и лавици, на спортските терени или музичките подиуми или научните натпревари. Да, тоа се столбовите врз кои почиваат и стојат темелите на куќата Македонија, кои никој не може да ги урне, оти Македонија и Македонците се носители на атласот на народите и картата на светот! Да, затоа е сета оваа катадневна борба, како побргу да се избришат Македонците и Македонија од атласот и картата на светот!

Не е параноичен став, туку вистината и и само вистина, а пред нејзе и Боговите молчат.

Да, македонските лавови го совладаа секој напор и обид на кое било сценарио, а такви се многу по број: Како да се избрише засекогаш нешто што е запишано и во Светото Писмо - Македонија и Македоците. Фактите говорат и потврдуваат дека после Евреите, Македонците се спомнуваат најмногу во Библијата.

Текстот не сакам да го обременам со обвинувања, туку со пофалби! Да, пофалба и до американската амбасадорка на САД во Македонија нејзината екселенција Кејт Мари Брнз, амбасадор на САД во Македонија, ветеран во американската дипломатија со 26-годишен стаж во Дипломатската служба на Стејт Департментот. Таа несебично ја поддржува Македонија во напорите да се справи со криминалците и корупцијата како и судската власт која “забега“! Таа е особено загрижена што според истражувањата само 8% од граѓаните имаат доверба во системот.

“Не е тајна дека јавноста нема доверба во судството. Всушност, последното истражување на Еуротинк покажа дека само 8% од граѓаните во ....... Македонија имаат доверба во судството и обвинителството. Очигледно има уште многу работа да се заврши, вклучувајќи реформирање на судството и зајакнување на институциите, но исто така и да се форкусираме на перцепцијата - неопходно е луѓето да видат и да почувствуваат дека системот функционира. Граѓаните мора да бидат сигурни дека нивните случаи навремено ќе бидат прецесуирани од неутрален и независен суд. Ова е основен принцип на секоја слободна демократија, која добро функционира“, рече Кејт Мери Брнз, амбасадорка на САД во Македонија.

Каде се чуло и видело, а “желботеки на кило“ од страна на клиентелисти на Јавен обвинител или шефица на Обвинителство за гонење организиран криминал, имено првиот пред камера Љубомир Јовески јавно си поскал желба да стане уставен судија и со тоа да си ја заврши кариерата, а од друга страна и шефицата за гонење на криминал и корупција Русковска да стане Јавен обвинител. Претходно, за потсетување, како награда за сторените клиентелистички услуги, за претседател на Уставниот суд беше “избрана“ Добрила Кацарска, обвинува и негодува народот!

Според експерите по право интересен е фактот, дека Јавниот обвинител Јовески е инсталиран на 25 декември 2017 година, со самото доаѓање на власт на коалицијата на столетието СДСМ-ДУИ. Со вакви лица нема реформи во судството, со нив тешко до преговори со Европската Унија, оценуваат истите..!

Светот тоа добро го знае, освен ситните души на таканаречените политичари кои го занемаруваат сето национално благо од Бога дадено.

Не можа а да не го спомнам мојот пријател од Канада, Боби Темелков кој во изблик на реакција по големата победа на македонските лавови на фудбалската арена во градот Палермо, центарот на најголемиот медитерански остров Сицилија. Цел свет зборува за победата на Македонија врз фаворитот и светски првак Италија, Daily Mail од Голема Британија кој не’ нарекува “мали рипчиња“ (small minnows), како Македонец тоа многу ме навредува! Една порака до “Голема“ Британија: Западот и сите “културни“ неварварски нации, Вие отсекогаш Македонците ги нарекувавте “варвари“, ама еве денес и малите рипчиња (minnows), тие мали рипчиња или варвари (Kingdom of Macedonia) го освоија целиот познат свет во тоа време! Пред 2650 години вашите “нации“ не постоеа! Тие варвари донесоа култура, религија и јазик во голем дел од денешна Европа“, вели Боби Темелков, Македонец во Канада.

Тоа мало рипче (minnows) еден ден можеби повторно ќе стане Ајкула! Како што гледаме и учиме од историјата денес, тие што биле горе паѓаат доле, а тие што биле доле повторно ќе се кренат на врвот горе!

The post Магијата во Палермо: Малите рипчиња ја голтнаа ајкулата! appeared first on Република.

]]>

Слободан Томиќ

Ете, се случи уште едно чудо. Македонија испрати уште една порака до светот дека не е монета за поткусурување, или играчка со која може секој да се поигрува, или раскрчмува. Македонија не е крчма без крчмар, македонија има стопан, тоа е народот Македонски и душата на претците кои секојдневно будно бдеат над својата Македонија, помагајќи ѝ во секоја прилика. Победата на фудбалската репрезентација во Палермо, во полуфиналниот меч за пласман на светското првенство, ја победи победничката Италија на свој терен со резултат 1:0 и тоа со два шута, или со еден удар. Или како “малиот“ Давид го победи колосалниот Голијат. Верата, љубовта и надежта за Македонија беа во срцата на македонските лавови и победата беше неизбежна. На Азурите не им помогна ниту „сицилијанската одбрана“. Судбоноснтата минута го кажа и донесе очекуваното, така и победата за Македонија. Токму сега кога најмногу се потребни вакви случувања за опстанокот на Македонија и Македонците! Од друга страна, секогаш со доза на пежоративност или потценување, силниот Запад се однесува кон една држава и народ, кој после Евреите најмногу се спомнува во единствената книга на светот Библијата, преведена на 2.000 јазици - Македонија и Македонците. Во времето во кое живееме, сме изгубиле поим за тоа колку среќата може да биде едноставна и мала. А, овие дела на нашите спортисти, или успешни македонски умови и музички витуози кои се накитија со грст признанија и награди, претставувајќи ја Македонија насекаде во светот, поставуваат многу прашања за тоа на кој начин го живееме животот? Да, на кој начин политикантите од Македонија ја претствуваат државата надвор во светот и колку ја почитуваат вредноста и богатствата со кои Македонија располага од своето постоење и опстанок милинеуми наназад до ден денес? “Политичарите и пелените треба често да се менуваат - од иста причина“, ќе рече британскиот писател Марк Твен. Но, никако оваа прекрасна мисла на овој светски писател да допре до умот и разумот на македонските политиканти. Тие, со своите задници и каканиците од нив што ги прават и остават во политичкиот амбиент 30 години во континуитет, направија огромни штети на Македонија и Македонскиот народ! Колумната е посветена за победата на македонските лавови кои храбро се бореа и во главниот град на Сицилија ја совладаа победничката Италија, првите на мудијалот и првите во фудбал на стариот континент Европа! Ја победија секоја потценувачка или игнорантска политика кон Македонија и Македонците! Не можам, а да не се наполнам со енергија кога ќе се случи вакво чудо од македонските лавови и лавици, на спортските терени или музичките подиуми или научните натпревари. Да, тоа се столбовите врз кои почиваат и стојат темелите на куќата Македонија, кои никој не може да ги урне, оти Македонија и Македонците се носители на атласот на народите и картата на светот! Да, затоа е сета оваа катадневна борба, како побргу да се избришат Македонците и Македонија од атласот и картата на светот! Не е параноичен став, туку вистината и и само вистина, а пред нејзе и Боговите молчат. Да, македонските лавови го совладаа секој напор и обид на кое било сценарио, а такви се многу по број: Како да се избрише засекогаш нешто што е запишано и во Светото Писмо - Македонија и Македоците. Фактите говорат и потврдуваат дека после Евреите, Македонците се спомнуваат најмногу во Библијата. Текстот не сакам да го обременам со обвинувања, туку со пофалби! Да, пофалба и до американската амбасадорка на САД во Македонија нејзината екселенција Кејт Мари Брнз, амбасадор на САД во Македонија, ветеран во американската дипломатија со 26-годишен стаж во Дипломатската служба на Стејт Департментот. Таа несебично ја поддржува Македонија во напорите да се справи со криминалците и корупцијата како и судската власт која “забега“! Таа е особено загрижена што според истражувањата само 8% од граѓаните имаат доверба во системот. “Не е тајна дека јавноста нема доверба во судството. Всушност, последното истражување на Еуротинк покажа дека само 8% од граѓаните во ....... Македонија имаат доверба во судството и обвинителството. Очигледно има уште многу работа да се заврши, вклучувајќи реформирање на судството и зајакнување на институциите, но исто така и да се форкусираме на перцепцијата - неопходно е луѓето да видат и да почувствуваат дека системот функционира. Граѓаните мора да бидат сигурни дека нивните случаи навремено ќе бидат прецесуирани од неутрален и независен суд. Ова е основен принцип на секоја слободна демократија, која добро функционира“, рече Кејт Мери Брнз, амбасадорка на САД во Македонија. Каде се чуло и видело, а “желботеки на кило“ од страна на клиентелисти на Јавен обвинител или шефица на Обвинителство за гонење организиран криминал, имено првиот пред камера Љубомир Јовески јавно си поскал желба да стане уставен судија и со тоа да си ја заврши кариерата, а од друга страна и шефицата за гонење на криминал и корупција Русковска да стане Јавен обвинител. Претходно, за потсетување, како награда за сторените клиентелистички услуги, за претседател на Уставниот суд беше “избрана“ Добрила Кацарска, обвинува и негодува народот! Според експерите по право интересен е фактот, дека Јавниот обвинител Јовески е инсталиран на 25 декември 2017 година, со самото доаѓање на власт на коалицијата на столетието СДСМ-ДУИ. Со вакви лица нема реформи во судството, со нив тешко до преговори со Европската Унија, оценуваат истите..! Светот тоа добро го знае, освен ситните души на таканаречените политичари кои го занемаруваат сето национално благо од Бога дадено. Не можа а да не го спомнам мојот пријател од Канада, Боби Темелков кој во изблик на реакција по големата победа на македонските лавови на фудбалската арена во градот Палермо, центарот на најголемиот медитерански остров Сицилија. Цел свет зборува за победата на Македонија врз фаворитот и светски првак Италија, Daily Mail од Голема Британија кој не’ нарекува “мали рипчиња“ (small minnows), како Македонец тоа многу ме навредува! Една порака до “Голема“ Британија: Западот и сите “културни“ неварварски нации, Вие отсекогаш Македонците ги нарекувавте “варвари“, ама еве денес и малите рипчиња (minnows), тие мали рипчиња или варвари (Kingdom of Macedonia) го освоија целиот познат свет во тоа време! Пред 2650 години вашите “нации“ не постоеа! Тие варвари донесоа култура, религија и јазик во голем дел од денешна Европа“, вели Боби Темелков, Македонец во Канада. Тоа мало рипче (minnows) еден ден можеби повторно ќе стане Ајкула! Како што гледаме и учиме од историјата денес, тие што биле горе паѓаат доле, а тие што биле доле повторно ќе се кренат на врвот горе!

The post Магијата во Палермо: Малите рипчиња ја голтнаа ајкулата! appeared first on Република.

]]>
Ајде народе, на избори! https://arhiva3.republika.mk/kolumni/ajde-narode-na-izbori/ Sat, 12 Mar 2022 09:22:56 +0000 https://republika.mk/?p=471628

Слободан Томиќ

Партнери или учесници... Никогаш досега две можни политики кон Европската унија не биле толку јасно дефинирани како во Македонија. Да се ​​биде партнер со Европа значи да се работи заедно на пристапот на Македонија во ЕУ. Зашто, тој пристап не е во интерес само на Македонија. Тоа мора да биде во интерес и на другите европски земји. Ако нема таков интерес, ако интеграцијата на Македонија во ЕУ е само македонска и ничија друга желба, тогаш нешто сериозно не е во ред со европската идеја, па дури и со европскиот интерес за Македонија.

Но, ако тоа е вообичаена работа, ако сите имаат корист од тоа, тогаш не може да се поставуваат сè повеќе барања пред Македонија, кои сè потешко се исполнуваат. Досега Македонија исполни и испораќа најтешки завршени задачи и единствени во светската историја, жртвувајќи го сопствениот идентитет со промена на името, доведувајќи го во прашање територијалниот интегритет, со прифаќање на два контроверзни октроирани договори “скоцкани“ од надвор и носени само на параф во „нотарската канцеларија“ кај сервилниот политикантски тим на Клативое Такоевиќ, алијас Зоран Заев и тајфата. Се разбира, тука е и пишман министерот Никола Димитров, претходно Охридски договор прв езерски и Преспански втор езерски договор со кој свесно се донесе во поништувачка состојба. Македонија како смостојна држава.

И конечно, како трет или апокалиптичен документ од 2017, Бугарскиот договор со кој дефинитивно на голема порта се афирмира и потврдува долгоочекуваниот сон за Сан Стефанска Бугарија, односно Голема Албанија, а тоа го потврди и “леттечкиот“ министер “командат“ Османи, кој со брада и фризура на 3 март јавно го направи тоа пред камера, честитајќи го празникот на Сан Стефанска Бугарија! И тука се е јасно!

Од друга страна светот му порачува на бугарскиот премиер Петков да се извини за геноцидот врз македонските Евреи, за што Софија со децении молчи.

Едновремено, претседателот Стево Пендаровски јасно и гласно ја обзнани таканаречената јавна тајна, дека целата власт на чело со Зоран Заев, Стево Пендаровски, Бујар Османи и останати за интервенцијата на Русија врз Украина.

Зошто тогаш талентираниот министер и се уште актуелен премиер во сенка Заев, не ги информирал или им намигнале на Украинците, да се спасат и спастрат, прашува лидерот на Алијанса на Албанците Зијадин Села.

А, пред се, домаќински би било, да си обезбедат јаглен, нафта, електктична енергија и стокови резерви да си обезбедат. Нели? А, не да тријат раце за лов во матно или во криза, и тоа, со мрсни акцизи за, нафтени реагенси и гас..

Да се приклониш кон некое сојузништво, заради можна поддршка за воведување на санкции кон Русија, треба најпрвин да добиеш гаранции за твојата безбедност и економска поддршка од посилните. Од друга страна да го прогласиш рускиот амбасадор за “персона нон грата“, тоа е дилетантска стратегија. Експертите со став македонските санкции,или „руски рулет“.

Македонија не е во позиција да преговара за правилата на игра во ЕУ. Македонија треба да ги разбере тие правила и да научи да игра според нив. Исто како што научија сите други земји кои се приклучија на ЕУ. Можни се исклучоци, но само привремено, како преодно решение. И колку помалку исклучоци за една земја, колку помалку има барања за нивно правење, толку земјата е поподготвена да стане членка на европското семејство. Македонија навистина се приклучува на еден важен клуб. И не е добро тоа членство да почне со дискусија со портирот со калливи чевли или за непрописно паркирана кола.

Но, ако двете политики се во право, во што е проблемот? Како и секогаш, проблемот не се принципите, туку нивната примена. Дека мора да се почитуваат правилата ако сакате да играте, не е спорно. Спорно е какво било правилото. И навистина, кое е точно правилото што Македонија во моментов го крши? Дека земјите од ЕУ мора да бидат оддговорни и коректни кон Македонија, и конечно да кажат бива или не бива Македонија да стане членка на оваа Унија!

По никоја цена не смее да се потцени геостратешката позиција(положба) на Македонија: Коридорите 8 и 10 се најважната крстосница која Европа ја поврзува со Исток и Запад, но тоа чини! И повторно, што тука не е јасно?

Видовме и се уште гледаме колку Украина им е од голема важност и значење на Европа и САД, и за таа цел експресно може да се разговоара или преку ноќ да се вметне во ЕУ, како што беше случајот со Бугарија и Ромнија уште во 2006 година, без никакви исполнети критериуми?! Е тоа беше хипокризија или циркузијада.

Македонија стана членка на НАТО, но прашањето е каде се странските инвестиции кои ги гарантираше НАТО, ако безбедносната организација беше гарант и магнет за привлекување на странски инвестиции?

Македонија стана се’, но членка на ЕУ не, и прашање е дали воопшто ќе биде. Европа без Македонија е како тело без глава или обезглавена!

Дали Европа треба да разбере дека во секоја ситуација на соработка, треба да провејува концептот на правичност и праведност. Западен Балкан не смее да се занемари, запостави, потцени или прескокне. Без Западен Балкан, Европа ќе се растури како “пиксла“ по секој основ, оти навистина Балканот е буре барут! Западен Балкан само ќе донесе раздвижување и акцентирање на “заспаниот нерв“ на енергија и комуникација меѓу народите со различни култури, обичаи и традиции, тоа Европа го нема! Дека има дисонанца во ЕУ околу санкциите кон Русија, потврдуваат и разговорите меѓу претседателот на Франција, Емануел Макрон и премиерот на Холандија, Марк Руте, во Париз, изјави дека државата не може да се откаже од снабдувањето со нафта и гас од Русија.

Нема да повикувам на прекин на испораките на нафта и гас од Русија. Тоа е невозможно затоа што ни се потребни. Тоа е непријатна вистина, но можеме повеќе да ја промовираме нашата зелена агенда“, рече премиерот. Што тука не е јасно, но што правиме?

Ќор-сокакот во кој сега се наоѓа Македонија, покажува нешто сосема друго. Не размислуваме што ќе правиме ако работите тргнат наопаку. Немаме “стратегија за излез“!

Европа ги измисли и алтернативните можности и унии, како Франција ја има медитеранската унија, од каде си има енергенси и се што нуди богатата северна Африка. Нека се размислува малку и на ова тема во Македонија, за алтернативни можности истовремено, пред се’, работејќи на задачите на реформите и да заличи на држава со сите нишани, а не да остане држава на криминалци, корупционери и мали диктатори во куси панталони и челични опинци!

Што ако не успее работава со ЕУ? Не е важно кога, но што ќе прави Македонија во таков случај? Можеби е време да размислите и за тоа. Дали ЕУ воопшто има алтернатива во Македонија? Безусловно е потребно да дојде до доближување на народите во регионот, за крај на сите идеи за големи бугарија, албанија, србија, односно Отворен Балкан кој ќе го скрши стереотипот и предрасудите, дека економијата и владеењето на правото ќе бидат на прво место, потоа лесно е да се зборува за интеграциите. Тогаш и реалноста “балканизација на Европа“, но во позитивен контекст!

Во секој контекст, почетокот и крајот на политичката, енергетска, здравствената и економската криза во Македонија е нови парламентарни избори! Е, па ајде народе на избори!

The post Ајде народе, на избори! appeared first on Република.

]]>

Слободан Томиќ

Партнери или учесници... Никогаш досега две можни политики кон Европската унија не биле толку јасно дефинирани како во Македонија. Да се ​​биде партнер со Европа значи да се работи заедно на пристапот на Македонија во ЕУ. Зашто, тој пристап не е во интерес само на Македонија. Тоа мора да биде во интерес и на другите европски земји. Ако нема таков интерес, ако интеграцијата на Македонија во ЕУ е само македонска и ничија друга желба, тогаш нешто сериозно не е во ред со европската идеја, па дури и со европскиот интерес за Македонија. Но, ако тоа е вообичаена работа, ако сите имаат корист од тоа, тогаш не може да се поставуваат сè повеќе барања пред Македонија, кои сè потешко се исполнуваат. Досега Македонија исполни и испораќа најтешки завршени задачи и единствени во светската историја, жртвувајќи го сопствениот идентитет со промена на името, доведувајќи го во прашање територијалниот интегритет, со прифаќање на два контроверзни октроирани договори “скоцкани“ од надвор и носени само на параф во „нотарската канцеларија“ кај сервилниот политикантски тим на Клативое Такоевиќ, алијас Зоран Заев и тајфата. Се разбира, тука е и пишман министерот Никола Димитров, претходно Охридски договор прв езерски и Преспански втор езерски договор со кој свесно се донесе во поништувачка состојба. Македонија како смостојна држава. И конечно, како трет или апокалиптичен документ од 2017, Бугарскиот договор со кој дефинитивно на голема порта се афирмира и потврдува долгоочекуваниот сон за Сан Стефанска Бугарија, односно Голема Албанија, а тоа го потврди и “леттечкиот“ министер “командат“ Османи, кој со брада и фризура на 3 март јавно го направи тоа пред камера, честитајќи го празникот на Сан Стефанска Бугарија! И тука се е јасно! Од друга страна светот му порачува на бугарскиот премиер Петков да се извини за геноцидот врз македонските Евреи, за што Софија со децении молчи. Едновремено, претседателот Стево Пендаровски јасно и гласно ја обзнани таканаречената јавна тајна, дека целата власт на чело со Зоран Заев, Стево Пендаровски, Бујар Османи и останати за интервенцијата на Русија врз Украина. Зошто тогаш талентираниот министер и се уште актуелен премиер во сенка Заев, не ги информирал или им намигнале на Украинците, да се спасат и спастрат, прашува лидерот на Алијанса на Албанците Зијадин Села. А, пред се, домаќински би било, да си обезбедат јаглен, нафта, електктична енергија и стокови резерви да си обезбедат. Нели? А, не да тријат раце за лов во матно или во криза, и тоа, со мрсни акцизи за, нафтени реагенси и гас.. Да се приклониш кон некое сојузништво, заради можна поддршка за воведување на санкции кон Русија, треба најпрвин да добиеш гаранции за твојата безбедност и економска поддршка од посилните. Од друга страна да го прогласиш рускиот амбасадор за “персона нон грата“, тоа е дилетантска стратегија. Експертите со став македонските санкции,или „руски рулет“. Македонија не е во позиција да преговара за правилата на игра во ЕУ. Македонија треба да ги разбере тие правила и да научи да игра според нив. Исто како што научија сите други земји кои се приклучија на ЕУ. Можни се исклучоци, но само привремено, како преодно решение. И колку помалку исклучоци за една земја, колку помалку има барања за нивно правење, толку земјата е поподготвена да стане членка на европското семејство. Македонија навистина се приклучува на еден важен клуб. И не е добро тоа членство да почне со дискусија со портирот со калливи чевли или за непрописно паркирана кола. Но, ако двете политики се во право, во што е проблемот? Како и секогаш, проблемот не се принципите, туку нивната примена. Дека мора да се почитуваат правилата ако сакате да играте, не е спорно. Спорно е какво било правилото. И навистина, кое е точно правилото што Македонија во моментов го крши? Дека земјите од ЕУ мора да бидат оддговорни и коректни кон Македонија, и конечно да кажат бива или не бива Македонија да стане членка на оваа Унија! По никоја цена не смее да се потцени геостратешката позиција(положба) на Македонија: Коридорите 8 и 10 се најважната крстосница која Европа ја поврзува со Исток и Запад, но тоа чини! И повторно, што тука не е јасно? Видовме и се уште гледаме колку Украина им е од голема важност и значење на Европа и САД, и за таа цел експресно може да се разговоара или преку ноќ да се вметне во ЕУ, како што беше случајот со Бугарија и Ромнија уште во 2006 година, без никакви исполнети критериуми?! Е тоа беше хипокризија или циркузијада. Македонија стана членка на НАТО, но прашањето е каде се странските инвестиции кои ги гарантираше НАТО, ако безбедносната организација беше гарант и магнет за привлекување на странски инвестиции? Македонија стана се’, но членка на ЕУ не, и прашање е дали воопшто ќе биде. Европа без Македонија е како тело без глава или обезглавена! Дали Европа треба да разбере дека во секоја ситуација на соработка, треба да провејува концептот на правичност и праведност. Западен Балкан не смее да се занемари, запостави, потцени или прескокне. Без Западен Балкан, Европа ќе се растури како “пиксла“ по секој основ, оти навистина Балканот е буре барут! Западен Балкан само ќе донесе раздвижување и акцентирање на “заспаниот нерв“ на енергија и комуникација меѓу народите со различни култури, обичаи и традиции, тоа Европа го нема! Дека има дисонанца во ЕУ околу санкциите кон Русија, потврдуваат и разговорите меѓу претседателот на Франција, Емануел Макрон и премиерот на Холандија, Марк Руте, во Париз, изјави дека државата не може да се откаже од снабдувањето со нафта и гас од Русија.
Нема да повикувам на прекин на испораките на нафта и гас од Русија. Тоа е невозможно затоа што ни се потребни. Тоа е непријатна вистина, но можеме повеќе да ја промовираме нашата зелена агенда“, рече премиерот. Што тука не е јасно, но што правиме?
Ќор-сокакот во кој сега се наоѓа Македонија, покажува нешто сосема друго. Не размислуваме што ќе правиме ако работите тргнат наопаку. Немаме “стратегија за излез“! Европа ги измисли и алтернативните можности и унии, како Франција ја има медитеранската унија, од каде си има енергенси и се што нуди богатата северна Африка. Нека се размислува малку и на ова тема во Македонија, за алтернативни можности истовремено, пред се’, работејќи на задачите на реформите и да заличи на држава со сите нишани, а не да остане држава на криминалци, корупционери и мали диктатори во куси панталони и челични опинци! Што ако не успее работава со ЕУ? Не е важно кога, но што ќе прави Македонија во таков случај? Можеби е време да размислите и за тоа. Дали ЕУ воопшто има алтернатива во Македонија? Безусловно е потребно да дојде до доближување на народите во регионот, за крај на сите идеи за големи бугарија, албанија, србија, односно Отворен Балкан кој ќе го скрши стереотипот и предрасудите, дека економијата и владеењето на правото ќе бидат на прво место, потоа лесно е да се зборува за интеграциите. Тогаш и реалноста “балканизација на Европа“, но во позитивен контекст! Во секој контекст, почетокот и крајот на политичката, енергетска, здравствената и економската криза во Македонија е нови парламентарни избори! Е, па ајде народе на избори!

The post Ајде народе, на избори! appeared first on Република.

]]>