Прашањето кое на многумина не им е јасно се однесува на начинот на кој традицијата на празнување на слава се пренесува на женските членови на семејството, особено во случаите кога жената доаѓа во ново семејство, по бракот.

Славите се карактестични за Македонците и се пренесуваат низ генерациите, зачувувајќи ја врската со верата и обичаите.

https://republika.mk/zivot/servisi/nokta-sproti-mitrovden-se-sedi-doma-denot-ke-pokazhe-kakva-zima-ne-cheka/

Како ја добивате славата од вашиот татко?

Во првата година, кога синот основа независно домаќинство, доаѓа кај татко му да прослави. Кога се сече празничната торта, таткото му дава на синот четвртина од колачот од десната рака, се бакнуваат, си ја честитаат славата, а таткото посакува синот да ја слави славата со сопругата и децата, иднината внуци и потомци, долго време во добро здравје и добро расположение.

Синот зема дел од колачот дома, го дели со семејството и веќе следната година почнува редовно да ја слави својата  слава.

https://republika.mk/zivot/servisi/deneska-e-tezhok-praznik-imenden-slavat-dimitrija-mitre-dimo-dimko/

Меѓутоа, се поставува прашањето - како и на кој начин таткото ѝ ја пренесува славата на својата ќерка, и дали е тоа воопшто возможно?

Свештениците наведуваат дека е возможно пренесување на слава од татко на ќерка. Ќерката ја презема славата ако таткото веќе не може да слави или поради старост повеќе не може,

The post Дали женско дете може да ја наследи татковата слава? appeared first on Република.

Посните солени бомбици, кои се прпелкаат во различни смеси, се совршени за послужување во време на слави.

Основата им е иста:

800 гр компири, лажичка сол, лук во прав, мелен црн пипер по вкус, мала кесичка посен мајонез.

Подготовка:

Излупете ги компирите, ставете ги во вода, посолете ги и ставете ги да се варат. Откако ќе се сварат компирите, извадете ги од водата и испасирајте ги. Додадете ги зачините (сол, бибер и кромид во прав) и мајонез.

Смесата поделете ја во 6 садови, во еднакви делови.

Потоа од секој дел формирајте топчиња и тркалајте ги во:

1 тип топчиња: мелени печени кикиритки (ви требаат отприлика 50 гр). Пред да направите топчиња може да ставите малку кикирики и во смесата.

2 тип топчиња: 50 грама магдонос (сув или свеж)

3 тип топчиња: исецкајте ситно неколку маслинки и измешајте ги низ смесата

4 тип на топчиња: 50 гр печен сусам (малку во смесата, а остатокот за тркалање) За пошарени топчиња ставете и малку црн сусам

5 тип на топчиња:  50 грама искршени парченца на фстаци

6 тип на топчиња: околу 30 гр лута црвена пипер (или буковец), малку во смесата и остатокот за тркалање

The post Една смеса, а шест варијанти на посни бомбици совршени за периодот на слави appeared first on Република.

Митровден е празник посветен на светиот великомаченик Свети Димитриј, кој секоја година се празнува на 8 ноември.

Празникот се слави на целиот Балкански полуостров. Традиционално, Митровден го означувал почетокот на студеното време (зимата). Така, на Митровден се најмувале полјаци, протуѓери, кметови итн., кои служеле до Ѓурѓовден.

Именден празнуваат: Димитрија, Митре, Димо, Димко, Димана, Димка, Мите, Димитрина, Митра…

Свети Димитриј се роди во Солун, во третиот век. Беше син единец на солунскиот војвода. По смртта на татко му, цезарот Максимијан го постави Димитриј на истото место и посебно му препорача да ги гони христијаните. Меѓутоа, Димитриј не само што не ги гонеше, туку и јавно ја исповедаше и проповедаше верата во воскреснатиот Христос. Штом слушна за тоа, цезарот, враќајќи се од еден поход, сврати во Солун, за да ја испита работата.

Го повика Димитриј, кој не ја одрекуваше својата вера и дури и го убедуваше цезарот во бесмисленоста на идолопоклонството. Максимијан се разгневи и го фрли Димитриј во затвор, а по неколку дена и го погуби. Некои христијани го земаа неговото тело и чесно го погребаа. На тоа место подоцна беше подигната црквичка, а после и голема црква, која до ден денес се наоѓа во Солун. Таму се сместени и неговите мироточиви мошти.

Митровден е еден од празниците со кој се поврзуваат голем број народни обичаи. Еден од нив е претскажувањето според времето – ако тој ден има дожд и мраз, нè очекува долга и студена зима со многу снег!

Исто така, постои и верување дека на овој празник, исто како и на Божиќ, би требало да бидете дома, освен ако не сте поканети на слава.

Оттука старото верување дека ако ноќта на Митровден ја поминете надвор од дома, цела година ќе спиете надвор од домот и ќе се „влечете“ по туѓи куќи.

The post Ноќта спроти Митровден се седи дома, денот ќе покаже каква зима нè чека appeared first on Република.

Зоран Ј. (41) од Смедерево, кој во неделата беше уапсен под сомнение дека го убил Игор Ивановиќ (37), откако претходно се дружеле и биле заедно на прослава, на денешното рочиште во Вишото јавно обвинителство во Смедерево, се бранел со молчење.

Злосторството се случило на 22 јануари во куќата на осомничениот, а во врска со убиството со соопштение се огласи и Вишото јавно обвинителство Смедерево.

Осомничениот се товари дека во раните утрински часови му го одзел животот на познаник, сега починатиот И.И., со повеќе убодни рани во пределот на градниот кош, вратот, стомакот и грбот, по што телото на починатиот го оставил во дворот“, се вели во соопштението на надлежното обвинителство.

Во обвинителството во Смедерево бил сослушан осомничениот Зоран Ј., каде се бранеше со молчење, односно го искористи законското право да не изнесе одбрана во овој дел од истрагата. Надлежното обвинителство му предложи на Вишиот суд во Смедерево на осомничениот да му се одреди 30-дневен притвор за да не влијае врз сведоците и со тоа да ја попречува постапката, за да не стори кривично дело за краток временски период како и поради вознемирувањето на јавноста кое може да го загрози непреченото и правично водење на кривичната постапка.

Обвинителството во понатамошната истрага ќе ги испита сведоците, ќе ги изврши потребните вештачења и ќе ги преземе сите други потребни дејствија за утврдување на целосната фактичка состојба.

The post Се дружеле, биле заедно на слава, па го избодел и го исфрлил во двор appeared first on Република.

Нашата празнична трпеза не би била комплетна без традиционална славска погача. Како што истакнува историчарката Дијана Васиљевиќ во разговор за „Она“, лебот како ритуален елемент наоѓа свое место и во балканските обичаи. Па во многуте обредни ритуали, како дел од христијанската традиција посебно место ќе најде славската погача.

Славскиот леб, односно погача се подготвува на ден пред празникот. На денот на празникот погачата се носи во црква каде свештеникот ја осветува со црвено вино и како таква се крши на толку делови колку што членови има семејството, вели Васиљевиќ.

Во средината на колачот, како и на четири места на работ, се става печат (т.н. печат-просфорник) со буквите ИС ХС НИ КА, што е кратенка од зборот „Исус Христос победник“ .

Останатите украси можат да бидат многубројни и различни, но оние кои се сметаат за задолжителни се: класје, птица, цвет, грозје, книга и буре. Тие се поставуваат во полињата меѓу краците на крстот.

Грозјето, бурињата и класовите ја симболизираат родната година, изобилството, богата трпеза, полните амбари и добрата жетва. Птицата го има значењето на Светиот Дух, мир и здравје, објаснува историчарката.

The post Што значи печатот што се става на славската погача? appeared first on Република.

Православните верници на 19 месецот го слават Свети Никола, слава која ја одбележуваат најмногу семејства. На овој ден не се работат никакви домашни работи, не треба да се чисти, усисува, пере…

Свети Никола за животот ги подучувал луѓето, лекувал, им помагал на сиромасите. Многумина не знаат, но Свети Никола станал заштитеник на морнарите затоа што својот имот го користел за откуп на заробениците.

Постои верување дека на тој ден никој не треба да го потсетувате на долг, ниту додатно да му ја отежнувате положбата затоа што е должник. Треба да се носат подароци за оние кои го слават Свети Никола. Меѓутоа и оние кои го слават празникот по некои обичаи на некои места во земјава своите гости не треба да ги пуштат со празни раце, туку мора да им дадат дарови пред да си одат дома.

The post Доаѓа славата Свети Никола: На овој ден се носат подароци, но никако не правете го ова… appeared first on Република.

Започна сезоната на слави па голем дел од семејствата се прашуваат дали треба да се прославува и да се викаат гости доколку е починат некој од фамилијата.

Дарко Николиќ, теолог и психолог од Србија за „Еспресо.рс“ објаснува што треба да се прави.

Ова прашање е постојана дилема и предизвикува контроверзии и сомнежи. Нашиот народ има различни мислења дали да се слави или не првата година по смртта на домаќинот, но ставот на Црквата е сосема јасен. Се слави подеднакво и во добро и во лошо, во благосостојба и радост, дури и кога семејството е во жалост. Соодветно на тоа, домаќинството треба да продолжи да ја слави славата и обичаите на празнување на славата на крштевањето не се менуваат. Единственото нешто што се менува е тоа што ни недостасуваат нашите најблиски, но и во тие случаи не треба да очајуваме, туку да се молиме за спас на нивните души и со нетрпение да очекуваме повторно да ги сретнеме во Царството Небесно. На денот на славата, најпрво наследникот, а по можност и останатите членови на семејството, треба прво да отидат на литургиска средба, односно на богослужба во црквата, на местото каде што ќе се молат за здравје и напредок на семејството, како и за починатиот домаќин, да се сеќава на нив, да ги споменува и да се моли за спас на нивните души. Потоа во домот продолжува молитвениот спомен на нашиот патрон со празнична погача, пченица, вино и свеќа кои свештеникот претходно ги освети со читање молитви и спомнување на оние кои празнуваат, но и нашите предци кои славеле и од кои сме ги наследиле слава на крштевањето.

The post Дали се прославува слава доколку почине член на семејството? appeared first on Република.

Нашите баби имаа многу ефикасни трикови за готвење пченица, кои гарантираа дека секое зрно ќе биде сварено. Да учиме од нив!

Состојки:

500 грама пченица
400 грама шеќер
400 грама мелени ореви
2 кесички ванилин шеќер
1/2 морско оревче

Подготовка:

Истребете ја пченицата, измијте ја и ставете ја во тенџере. Прелијте ја со вода, па оставете ја да преноќи. Следниот ден зрната измијте ги во неколку води за да се отстрани целата нечистотија и оставете ја пченицата да вари.

Откако ќе зоврие, тргнете ја од оган и оставете ја на ладно и суво место. На масата ставете чаршав, а врз него преклопено ќебе на два дела. Топлата тава со пченицата ставете ја врз ќебето, без да ја исцедите водата и добро завиткајте ја со ќебето.

Можеби е најдобро да го направите ова пред спиење, па да ја оставите пченицата да се „готви“ во ќебето цела ноќ, а кога ќе станете наутро, ќе имате совршено сварени житарки! Секое зрно ќе биде сварено, а нема да има ниту грам од оние белузлави наслаги кои секогаш се појавуваат кога со часови готвите пченица на шпорет.

Процедете ја пченицата, но не плакнете ја! Тоа е една од тајните, пченичниот скроб треба да остане со зрното. Кога ќе ја исцедите, измелете ја во блендер, но не ситно, туку нека биде покрупно мелена. Ова е втората тајна на најдобриот рецепт за славска пченица.

Измешајте ја мелената пченица со шеќер и ореви, додадете две кесички ванилин шеќер и по желба половина ситно мелено морско оревче. Мешањето на пченицата, оревите и шеќерот се прави со раце. Тоа е третата тајна!

The post Стар, но најдобар рецепт за сочна пченица за слава appeared first on Република.

Роднини, пријатели, рецепти, Ју-носталгија, ракија... Стенд-ап на Марјан Георгиевски од 2011 година за куќните слави:

https://youtu.be/apPLQ42mNgA

The post И денес е смешно како и на првото слушање: Марјан Георгиевски за куќните слави appeared first on Република.

Именден на времето:
- домашно вино, домашна ракија, да знаевме и пиво да праевме ќе праевме
- немаше посна и мрсна слава пошто масата изгледаше ко президиумот на КПЈ, сите комунисти
- теми на расправа: втора светска војна (секогаш имаше партизан шо одбива да умри, а цела фамилија го чекаат да му јадат боречката пензија), фабричките гиганти на Југославија, Германија и Ватикан дале три милијарди марки да ја растурат Југославија, транзиција
- пошто седевме поделени ко во џамија жените идеа со тефтери "Југометал 90" и менуваа рецепти, а пошто имаше и ageism посебно место имаше за децата
- никој не носеше дрвена лептир машна
- се слушаше музичка програма на локална телевизија дур не запее некој... обично тој шо не знае да пее

Именден сега:
- исти курац од пијачки, за 20 години не научивме уште пиво да прајме, а заборајвме да прајме вино и ракија. Плус има виски за тој роднината од партија шо очекуваш да те вработи, а нема
- масата е ко оригами изложба. Печеница виткана ко ружи, кашкавал во форма на лотосов цвет, салфети ко лебеди, јебем ли га само куленот остана да личи на кулен
- на маса се разговара исклучиво за геоплитика со две струи: прозападна и проруска. Се откриваат сите тајни на ЦИА, КГБ, Мосад без да се пази дека и ѕидовите имаат уши. Како почнува да дејствува алкохолот се спушта нивото на ВМРО, СДСМ дур хипикот на маса не речи "Сите се исти". Никој не го слуша. Дискутираат и жени и деца пошто го победивме и патријархот и ageism-от
- во зависност на примањата на семејството музиката варира од Јутуб до жива музика. Уште се слуша дугме
- од рецепти се разговара само за рецепти за лекови
- има луѓе со дрвени лептир машни, ко да немаат огледала

The post За 20 години не научивме да правиме пиво, а заборавивме вино и ракија: Имендените на времето и имендените сега appeared first on Република.

Православниот заштитник на еден македонски дом се обележува со одредени правила и обичаи. Меѓутоа, многу од обичаите немаат никаква врска со нашата традиција.

Се повеќе има домаќини кои себеси си дозволуваат планирање на славата по сопствени убедувања, така што целата слава се претвора во обична пијанка.

Многу домаќини не знаат каде ѝ е местото на славската икона, па ја чуваат закачена на било кој ѕид или, пак, на некој ормар како украсен детаљ.

Иконата всушност, без никакво сомнение, треба да се чува закачена на источниот ѕид, бидејќи според православните учења од истокот доаѓа Спасителот.

Најголем грев е кога славата за време на големи пости се слави како мрсна слава. Затоа, свештениците велат, подобро воопшто не го славете Свети Никола, отколку да го славите со мрсна трпеза.

The post Правила кои мора да се почитуваат кога се прави куќна слава, една работа е строго забранета и претставува голем грев appeared first on Република.

Свети Никола е голем македонски празник, а како слава го има речиси секое второ православно семејство. Трпезата е посна, а Свети Никола меѓу другото, се смета за заштитник на морињата.

Празникот Свети Никола, кој на 19 Декември го слават православните христијани во Македонија, заедно со Свети Димитрија (Митровден) и Пресвета Богородица, се трите најмасовни домашни слави што се прославуваат во Македонија.

Сепак, Свети Никола е еден од празниците што македонските православни верници најмногу го слават како домашна слава или, пак, како именден. Речиси секое второ семејство овој ден го празнува како слава. Свети Никола е најпразнуваниот светец и многу македонски семејства вечерта ќе го прослават празникот со богата посна трпеза, на која преовладуваат риба, посно гравче и посни сарми.

Во Македонија и во светот има безброј цркви, манастири, икони и фрески посветени на овој светец. Овој светец имал многу возбудлива животна приказна, која со векови ги фасцинира христијаните.

Роден во малоазискиот град Патара, пристаниште на медитеранскиот брег на денешна Турција, свети Никола живеел во 4 век, многу пред расколот помеѓу Православната и Католичката црква од 1054 година.

Неговите богати родители Теофан и Нина, го добиле синот Никола во време на владеењето на римскиот цар Валеријан (253 – 260 година), алчен човек што поради страста за златото организирал воен поход на Персиското Царство. Младиот Никола растел во такво нестабилно опкружување.

Кога неговите родители умреле во големата епидемија, Никола го разделил целото наследено богатство. Никола е избран за архиепископ мирликиски. Бил и еден од архиепископите што се повикани пред царот Константин на саборот во Никеја во 325 година.

Свети Никола умрел на 19 декември 343 година. Погребан е во соборната црква „Мирликиска митрополија“, а кон крајот на 11 век неговите мошти се пренесени во Бари, во манастирот „Свети Јован Претеча“.

Христијаните веруваат дека Свети Никола Чудотворец на многу пати ги спасувал изгубените бродови и поради тоа тој е заштитник на морепловците, рибарите, бродовите. Во христијанскиот календар, свети Никола се слави на 6 декември според стариот Јулијански календар т.е. на 19 декември, според новиот Грегоријански календар.

И во прозните народни умотворби еднаш се раскажува како Св. Никола ги помага сиромасите, друг пат како добил два празника во годината. Така на пр. во една приказна запишана од ѓаконот Јосиф, од манастирот Пречиста Кичевска, објавена во цариградскиот весник „Новини” кон крајот на минатиот век, се раскажува дека едно време другите светци му завиделе на св. Никола затоа што многу бил почитуван и се поплакале на Бога.

Бог ја примил поплаката и веднаш испратил два ангела да го повикаат св. Никола. Тие откако не го нашле по небото и по земјата го здогледале во стреде море како крепи една гемија готова да потоне.

Му ја пренесле заповедта, а тој ги замолил да му помогнат да ја извадат ѓемијата на суво. Виделе-не виделе ангелите му помогнале, а потоа така накиснат и со искинати алишта го одвеле пред Господа.

Тука во тој момент биле собрани и сите светци што се оплакувале на него. Господ само ги погледнал и ништо не рекол, а тие од погледот разбрале дека ако сакаат да бидат почитувани како свети Никола треба да прават добри дела како што правел тој.

Тогаш, се вели во оваа приказна, Господ заповедал за сите светци да има по еден ден во годината, за свети Никола два, а за преподобниот Касијан кој најмногу го кодошел на четири години еднаш да му се празнува денот на 29 февруари.

За Свети Никола строго е забрането да се работи, да се шие, мие, пере, пегла, чисти, како и да се јаде мрсна храна бидејќи празникот е посен. Постои верување дека на тој ден никој не треба да го потсетувате на долг, ниту додатно да му ја отежнувате положбата затоа што е должник.

Треба да се носат подароци за оние кои го слават Свети Никола. Меѓутоа и оние кои го слават празникот по некои обичаи на некои места во земјава своите гости не треба да ги пуштат со празни раце, туку мора да им дадат дарови пред да си одат дома.

The post На чекор сме до најголемата слава во Македонија: На Свети Никола никако не треба да се прават овие работи appeared first on Република.

Дојде времето за слави и имендени, а кај секој домаќин сигурно ќе помине и по еден ваков гостин:

1. Коментатор

Неговата улога е да води полемики, да пренасочува теми, да воведува соговорници, да дава и одзема збор. Вистински модератор на славата. Тој има мислење за сè и доволно е еден од учесниците во дебатата да започне со тема и гостите ќе ја добијат честа да го слушнат неговото мислење: „Чекај, чекај, јас да ти објаснам...“

2. Во гужва е

Доаѓа, и уште од првиот момент ти дава до знаење дека си само попатна станица: „Среќна да е славата домаќине, ама имаме уште три за обиколување, хехе, само да кажам едно живели дојдовме".

Тие седат како на игли. „Не можам веќе ни залак, ќе пукна, јадев кај кумот, а и за брзо си одиме! Кафе? Ајде, ама брзинско едно“.

3. Провладин

Подгответе се да бидете просветлени. Не е важно во кое време од годината ви е слава - за Провладиниот секогаш е време на избори. Ќе го препознаете по неговиот рапав глас зарипнат од викање на фрази како „Чекај, јас ќе ти кажам“, „А, да те прашам јас нешто тебе..“ и злогласното „Јас мислам...“

Иако никогаш не добил ниту еден денар од дотичната партија, но смета дека е негова света должност да ја промовира. Особено ако никој не ја ни спомнал. Без разлика дали зборувате за Нова Година, издавање на викендица или зимски гуми, провладиниот секогаш ќе најде начин да ја претвори темата во политика.

4. Опозиционер

Секогаш оди во пакет-аранжман со Провладиниот. Зачинот на секоја квалитетна слава. Апсолутно не е важно за која и каква влада станува збор. Провладиниот секогаш ќе ја фали, а Опозиционерот ќе се обиде да го надвика. Загарантирано шоу за останатиот дел од масата.

5. Миротворец

Доаѓа на слава само со една цел. Да касне сарма, да ги праша децата како е на училиште и да обезбеди космичка хармонија. При најмал знак на било каков конфликт, Миротворецот ќе доживее благ шок и со полуплачлив глас ќе ги замоли сите присутни да не се караат. Три пати.
Со уплашен поглед, со солзи во очите, ќе гледа час кон Провладиниот, час кон Опозиционерот, час кон домаќинот.

6. Тинејџерот што не сака да биде тука

Од сите негови пријатели, само тој е принуден да оди по слави! Можеше раат да си седи дома, да игра игри или да виси со пријателите во паркот. Барем престанаа да го прашуваат дали има девојка и дали положи математика.

7. Дегустатор

Тоа се луѓето кои се фокусирани на храната и сè околу неа. Пробуваат од сè, прашуваат како се прави, што има во десертот и даваат свое мислење, најчесто позитивно од учтивост.

„Па ова е најдобрата сарма што сум ја пробал. И тоа ова е мојата трета слава! Ајде да видиме како сте ја смешале руската...“

Но, нив никој не им замерува, зошто најлош гостин, пак, е оној што ништо не пробува.

8. Презентер

Тоа се обично тетки и сосетки кои сакаат да ги запознаваат гостирњ едни со други.

„Ова е ќерката на Јана, ја знаеш? Таа студира тука, убавица“. Потоа се врти на другата страна на масата.

„Мислам и вас ве знам, доктор сте во Мириево? Драган, така?"

Или ќе те прашаат кој си или ќе те запознаат со почесните гости - нема друго.

9. Раскажувач

Ова се луѓето кои (мислат дека) имаат што да кажат, па слушате неверојатни приказни „од нивното време“.

Може да слушнете како „оделе со километри пешки до училиште“, како „во нивно време девојка се наоѓала на улица, а не на Фејсбук“...

10. Вечен шегаџија

Од моментот кога ќе влезе, до моментот кога ќе реши да си замине, вечниот шегаџија мора да биде во центарот на вниманието! Тој е вистинска мала енциклопедија од приказни, шеги, анегдоти и ласкави коментари. Единствената достојна конкуренција за Провладиниот и Опозиционерот.

Иако сите веќе напамет ги знаат неговите приказни од војска, не им пречи повторно да ги слушаат. Никој не ги лажува како него!

Извор: Жена Блиц

The post 10 гости кои никој не ги сака по слави, ама на секоја ги има appeared first on Република.

Почна сезоната на славите, а тоа е време кога се собираме со своите најмили и со нив го славиме заштитникот на куќата.

Иако е во христијански дух славата да се одбележи скромно, последниве децении сме сведоци на вистински гозби кои се прават во чест на семејсниот празник, а неретко се случува домаќините од тоа да направат спектакл, па често викаат и свирачи за да го одбележат тој ден.Тука се и подароците кои гостите ги им носат на домаќините, а кои од година в година стануваат се полуксузни, а понекогаш и прилично чудни. Се случува жените од славеничката куќа на подарок да добијат долна облека, козметика, есцајг или нешто слично, а децата луксузни играчки.

Прво треба да се појасни дека славата означува сеќевање на покојните, но исто така служи и за духовно помирување и смирување со блиските. Тоа е време кога доколку имало некакви недоразбирања во семејството меѓу блиските сето тоа треба да се реши и да се седне на трпезата со духовен мир и без гневни чувства кон најмилите. Накусо, славата е состанок на љубовта, велат свештениците.

Покрај ова, луѓето иако велат дека ја почитуваат славата, забораваат на најважната работа, а тоа е на денот на куќната слава да одат в црква.

Поголемиот број луѓе, тоа го занемарува и целото внимание го насочува кон прославата на која се трудат на гостите да им понудат што побогата и разновидна гозба. Сепак ништо од тоа не е потребно.

Најважно е на масата да има свеќа - во знак на сеќавање на покојните, славски колач - кој ја претставува жртвата и поради кој е многу важно сами да го месите, а не да го купите, и пченица - која не се принесува за покој на душата на светителот, туку за покој на душата на претците кои ја славеле пред нас.

Што се однесува до подароците, порано, кога биле многу поскроми времињата, за подарок на домаќините им се носело нешто што гостите сами го изработиле: колачи, тесто, леб, но и вино, ракија, јаболка, брашно… Така што и во денешно време многу попригодно би било на домаќинот да му подарите шише со пијалок, кафе и слично.

Суштината е во скромноста и во тоа да не се ставаме во големи трошоци. Тоа не е потребно. Современите луѓе се повеќе ги зголемуваат расходите за слава, па оние кои се погодени од економската криза размислуваат и да не ја прославуваат славата доколку не можат на гостите да им понудат обилна гозба.

Тоа, се разбира, е голема грешка - славата треба да се прославува достоинствено и скромно.

The post Само три работи се потребни на маса: Не е битна големата и скапа гозба, туку славата да се обележи достоинствено appeared first on Република.