Ние геолозите знаеме колку труд и енергија е потребно да се вложи за една минерална појава да се развие во наоѓалиште и да добие третман на иден рударски проект. Се разбира, не секогаш истражувањата ги даваат очекуваните резултати, меѓутоа кога резултатите се успешни не постои поголема награда за нашата работа. Со својата истражувачка активност на Проектот „Иловица-Штука”, се стремевме кон разбирање на границите и карактеристиките на ова наоѓалиште. Секое каменче, претставуваше разговор со природата која ни раскажуваше посебна приказна за земјата, нејзиниот развој и потенцијалот за одржливост.

Долгогодишната работа, почнуваќи од 2004 година на развојот на Проектот „Иловица-Штука” емотивно нè поврза и допринесе за мотивираност и посветеност во областа. Во Проектот е вложено многу труд, почнувајќи од анализа на примероци на површина, се до големиот број на детални длабински истражувања спроведени со цел да се докаже важноста и оправданоста на идниот рудник.

Во рударството и минералната индустрија, има комплексна интеракција меѓу економските, социјалните и еколошките аспекти. Тие три димензии на одржливоста мораат да бидат во согласност со изградбата на модерно и одржливо општество, а истовремено имплементација на принципите на „Агендата на ОН 2030 за Одржлив Развој” (The UN Agenda 2030 for Sustainable Development). Агендата е возвишен идеал за да се искорени сиромаштијата и гладот, да се почитуваат човековите права, да се постигне вистинска еднаквост, и што е најважно, да се заштити нашата планета и нејзините непроценливи природни ресурси. Целите за одржлив развој ги балансираат трите суштински димензии: економската, социјалната и еколошката.

Изградбата и развојот на едно модерно и одржливо општество ќе има зголемена потреба од метали и минерали, кои го претставуваат крвотокот на инфраструктурата, блокови од кои се изградени комуникациски системи и самото срце на одржливи енергетски решенија, како што се соларни ќелии, турбини на ветер и батерии. Меѓутоа, во нашата потрага по овие непроценливи ресурси, ние мора да чекориме одговорно. Екстракцијата на метали и ископувањето на индустриски минерали мора да се прави со најголема грижа за луѓето, животната средина и економијата. За луѓето, ова подразбира заштита на здравјето, зачувување на социјалното и културното наследство и обезбедување на благосостојбата на заедниците. Еколошките размислувања бараат ригорозна контрола на емисиите, ефективно управување со отпадот, соодветна санација на просторот по екстракцијата, непоколеблива посветеност на зачувување на природата, одговорната употреба на енергија и свест за климатските промени. А на економски план, мораме да го негуваме социјалниот развој, да промовираме просперитет, да ја поттикнуваме конкурентноста, одржливо да управуваме со ресурсите и да ги браниме идеалите на кружната економија.

Како одговор на овие предизвици, рударскиот комплекс „Иловица-Штука” е дизајниран како модерен рудник кој ги имплементира принципите на „Агендата на ОН 2030 за Одржлив Развој”. Исто така, инплементирани се највисоките стандарди на „ESG” (Environmental, Social, and Governance) принципите, поддржани од организациите како „IRMA” (The Initiative for Responsible Mining Assurance) и „ICMM” (International Council on Mining and Metals).  „EBRD” (European Bank for Reconstruction and Development) е вклучена во проектот, што значи дека се вклучени нејзините строги критериуми за изведба, кои вклучуваат еколошка и социјална оддговорност, одржливи практики и ангажман на сите засегнатите страни. Со тоа, проектот нема да биде само извор на корисни минерални суровини, туку и доказ дека со посветеноста на индустријата може да се постигне одржлив и хармоничен соживот со општеството и животната средина. Потенцијалот на рударскиот комплекс „Иловица-Штука” е огромен. Преку неговата реализација ќе се придонесе до подобрување на квалитетот на животот на локалните жители и заедници, стимулирање на регионален и национален економски раст и поттикнување на еколошка одржливост. Со реализацијата на Проектот Иловица-Штука ќе се спречи негативниот тренд на миграција, ќе се обезбеди чиста вода за пиење на локалните жители, ќе се подобри локалната инфраструктура, со еден збор значајно ќе се подобри квалитетот на живот во целиот регион.

Преку соодветната реализација на Проектот „Иловица-Штука”, со изградба на модерен и современ рудник во склад со сите строги стандарди за заштита на животната средина и со активно промовирање на принципот на одговорно рударство, нашиот успех во претворувањето на наоѓалиштето во иден рудник ќе биде уште поголем. Така мотивирани и горди на нашиот успех, дека сме дел од една успешна приказна, од која сите засегнати страни ќе имаат значајни придобивки, ќе продолжиме мотивирани со нашата научна геолошка работа се во насока да оставиме значен белег и продобивки во поставената „Агендата 2030 на ОН за Одржлив Развој”.

М-р Митко Лиговски, дпл. инг. геолог
Главен геолог во Еуромакс Ресоурцес ДОО

Ставовите искажани во текстот се лични ставови на авторот и не се автоматски и ставови на редакцијата на Republika.mk. Редакцијата на Republika.mk се оградува од ставовите во објавените колумни, а одговорноста за изнесеното во нив е исклучиво на авторот.

The post Патот до одговорно рударство и одржливост на проектот „Иловица-Штука” appeared first on Република.

Додека седев под мојот трем, гледајќи го сонцето како се спушта под хоризонтот, не можев а да не размислувам за мојата повеќедецениска кариера како геолог во рудникот за бакар Бучим. Пензионирањето ми даде време вистински да ги ценам промените на кои бев сведок во рударската индустрија, промени кои се усогласуваат со новите позитивни трендови во рударството и транзицијата кон зелена економија.

Во минатото, индустријата имаше поинакво лице. Експлоатацијата на бакар се одвиваше без доволно да се внимава на еколошките последици. Рударските практики често беа поврзани со борбата за повеќе руда кои доведуваа до загадување на животната средина. Како геолог, од прва рака ги видов лузните врз животната средина што ги оставија зад себе некои рударски активности.

Но, како што минуваа годините, рударската индустрија почна да се трансформира. Тоа беше поттикнато од сознанието дека треба да правиме добро, одржливо да ги извлекуваме корисните минерали и да придонесуваме за позелена иднина. Оваа трансформација беше нешто што никогаш не мислев дека ќе доживеам да го видам.

Една од најзначајните промени беше усвојувањето на иновативни технологии. Рударските компании почнаа да користат напредни техники за геолошко картирање, далечинско набљудување и аналитика на податоци за прецизно да ги лоцираат наоѓалиштата на метали. Ова не само што ја зголеми ефикасноста, туку и го намали влијанието на истражувањето врз животната средина. Покрај технолошкиот напредок, индустријата почна да става поголем акцент на одговорноста за животната средина. Одржливите рударски практики станаа норма наместо исклучок. Новите рудниците се дизајнирани со одговорно размислување за зачувување на екосистемот, а ефикасноста во користењето на водата и енергијата станаа клучни цели. Некогаш неплодните предели околу рудниците сега се ревитализираат, а луѓето и животните се враќаат во своите живеалиштата.

Можеби најинспиративната промена за мене е интеграцијата на обновливите извори на енергија. Рудниците, напојувани од ветер, сончева и хидроенергија, повеќе не придонесуваат за емисиите на стакленички гасови. Тие го намалуваа нивниот јаглероден отпечаток и активно придонесуваат за транзицијата на зелената енергија давајќи ги критичните минерали. Исто така, сувите јаловишта го намалуваат ризикот од загадување на водата, ја подобруваат безбедноста со тоа што го намалуваат ризикот од дефекти на камениот насип, зафаќаат помала површина во споредба со конвенционалните јаловишта и ги олеснуваат напорите за рехабилитација и рекултивација на локацијата. Како геолог, имам чувство на гордост знаејќи дека мојата индустрија во современиево игра улога во справувањето со климатските промени.

Ангажманот на заедницата исто така еволуираше. Рударските компании ја научија лекцијата за важноста од тесна соработка со локалните заедници, обезбедување работни места, поддршка на образованието и инвестирање во инфраструктурни проекти кои го подобруваат квалитетот на животот на жителите. Некогаш спорните односи меѓу рударските компании и локалните заедници се трансформираа во партнерство фокусирано на взаемна корист. Во ерата на модерното одговорно рударство, проактивниот ангажман и транспарентната комуникација со локалните заедници станаа составен дел на рударските компании. Како пример, за посветеност на одговорно рударство што сакам да го спомнам е компанијата Еуромакс, носител на проектот Иловица – Штука, на кои приоритет е одржливоста и одговорноста за животната средина, нивната соработката со локалните засегнати страни за да ги решат проблемите, да имплементираат строги еколошки заштитни мерки и да обезбедат дека нивните активности ќе имаат минимално влијание врз животната средина. Овој пристап ја минимизира потребата еколошките невладини организации (НВО) да шират страв меѓу локалното население за новите одржливи рудници, бидејќи заедниците можат од прва рака да ја видат посветеноста на одговорните практики и придобивките што одговорното рударство може да ги донесе во нивниот регион, вклучително и создавање работни места, економски развој и грижа за животната средина.

Додека го пиев вечерниот чај, размислував за тоа како овие позитивни трендови во рударството совршено се усогласија со зелената економија што еволуира. Бакарот, критична компонента во технологиите за обновлива енергија, како што се турбините на ветер, соларните панели и електричните возила, е многу значаен. Рударството, одговорно и одржливо повеќе не е само профит; тоа обезбедува и еден позелен свет.

Сфатив дека сум бил сведок на извонредна трансформација во рударската индустрија, онаа која ги прифатил иновациите, одржливоста и посветеноста да има позитивно влијание врз животната средина и заедниците. Мојата кариера како геолог во рудникот за бакар започна во друга ера, но заврши во индустрија која помага да се обликува поодржлива и позелена иднина.

Додека гледав во ѕвездите над главата, не можев а да не имам чувство на оптимизам. Следната генерација геолози и рудари ќе го продолжат ова патување кон поодржлива и поодговорна рударска индустрија, оставајќи зад себе наследство на позитивни промени за генерациите што доаѓаат.

Пишува: М-р Коста Поцков дпл. инг. геолог

The post ОД РУДНИК ЗА БАКАР ДО ПОЗЕЛЕНА ИДНИНА: ЖИВОТНО ПАТУВАЊЕ НА ЕДЕН ГЕОЛОГ appeared first on Република.

По најновите правни пречки со кои се соочи инвестицијата во рудникот за бакар Иловица-Штука дел од локалното население во југоистокот, под иницијативата „И здравје и работа“ почна да прашува кому му пречи проектот. Според нив, рудникот за бакар би имал големо економско значење за регионот и ќе го поддржат доколку се испочитуваат сите светски стандарди. Тие сега единствено ги гледаат придобивките од инвестицијата, особено откако во Собранието во 2019 година беа усвоени законските измени во Законот за минерални суровини, со кои се забранува употребата на штетни супстанции во новоотворените рудници.

Сепак, пред инвеститорот „Еуромакс рисорсис“ да се соочи со дополнителни правни предизвици и особено откако зад него застана канадската компанија „Трафигура“, понуда за инвестиција имаше и од фирмата во чија сопственост е рудникот „Бучим“ во Радовиш. Станува збор за „Солвеј инвестмент груп“. Тоа е компанија со седиште во Швајцарија, сопственост на естонски државјанин, но, како што се вели во шведската истражувачка сторија од 2022 година, „Рударски тајни“, кај концесионерот во Бучим наводно постои скриен руски капитал. Тогаш „Солвеј“ вети поддршка од локалната заедница и еколошките групи.

Токму таа спротивставеност на еколошките групи произведоа бројни шпекулации за тоа кој и како ги води тие групи на отпор или подрршка на проектот. Граѓаните прашуваат „кој, колку и од кого има добиено пари на рака преземајќи обврска за регрутирање критична маса за ширење паника меѓу населението“.

Костадин Ристоманов од здружението Здрава котлина е еден од најгласните противници на рудникот Иловица – Штука, а за него се и најгласните приказни за наводната поврзаност со „Бучим“.

Во изјавата за МКД.мк тој вели дека засега битката на терен била добиена.

„Народот не сака и нема да дозволи рудници во струмичката котлина. Таму е невозможно да се направи рудник. Следува војната која сега се префрла на зелена маса на која се преговара за провизиите и репарациите, за обештетувањето кое државата ќе го плати на наводните инвеститори. Заради лакомоста на нашите политичари и нивната сервилност кон сè што доаѓа од Западот, сега државата ќе плаќа казна за нешто што е невозможно да се изгради, рудниците Иловица-Штука. Во моментов се преговара за сумите за провизии и за обештетување и за начинот како тоа да се изведе. Се работи за политички проект како да се профитира. Оваа разврска сега се темпира пред изборите за да му се соопшти на народот дека еве власта е со нив, се грижи за нив и ги спасува. Тоа ќе биде претставено како голем успех, а колкави ќе бидат провизиите – никој не знае.

Последните седум години мислам дека успеавме да го разоткриеме бандитскиот однос на нашите влади. Ова не е проект за рудници, ова е политички проект со цел да се продаде на ваков начин. Не е случајно тоа што првата концесија е добиена без елаборат за штетноста на животната средина. Таков елаборат не постои, а врз основа на наводното постоење на таков документ издадена е првата концесија. Дилот бил дозвола за провизија“, вели Ристоманов.

Тој признава дека неговата градежна фирма имала деловни односи со „Бучим“ во 2005 година, но тоа било многу порано од проектот на „Еуромакс“. И од „Бучим“ ни одговорија дека тие луѓе веќе не се дел од „деловното работење во компанијата“.

Огњан Лазаров од иницијативата И здравје и работа за МКД.мк вели дека тие не се исклучиви противници на рудникот Иловица-Штука.

„Да бидеме на јасно за да нема погрешни заклучоци – за нас употребата на цијанид и сулфурна киселина во експлоатацијата е затворено прашање. Не смее да ја има и затоа е забранета со закон. Ние сакаме низ стручна дебата и спротивставување на аргументи со инвеститорите да бидеме уверени и да ни се дадат гаранции дека на пример јаловината ќе се собира во сув ископ наместо во водена брана. Ние веруваме дека во 21 век постои модерен инфраструктурен концепт кој ќе овозможи ем заштитено здравје, животна средина и земјоделие, ем рударски комплекс кој ќе ја раздвижи македонската економија на долг рок и ќе овозможи враќање на младите од туѓина. Ние немаме море и пристаништа, но затоа божицата земја нè дарувала со вредна руда која треба мудро да се користи за да дава живот. Во нашата иницијатива има земјоделци, поранешни рудари, пензионери, родители на деца заминати во туѓина во потрага по подобар живот. Заради гласноста, агресивноста на другите, досега бевме тивки. За неколкумина од гласните противници на изградбата на рудникот се сомневаме во конфликт на интереси и скриени мотиви. Сметаме дека вреди да се размисли за предлогот да се формира едно независно мониторинг тело од нас граѓаните кои во сите фази од евентуална изградба на рудникот ќе врши надзор и ќе води сметка дека сите заштитни механизми се имплементираат од инвеститорот. Нашите мотиви се чесни и насочени исклучиво за обезбедување на иднина на младите, кои за жал се помалку ги има во Струмичката котлина.

Дел од жителите на Иловица и Штука велат дека се „за“ рудникот, бидејќи според институциите неговото работење нема да е штетно по здравјето.

„Со отворањето на рудникот  ќе се вработи овој народ, зашто од него можеме да имаме само ќар, а зијан не. Ќарот ќе е вработувањето, бидејќи ќе се вработат многу луѓе, многу млади. Ќе се вработат граѓани од општините Ново Село и Босилово и рудникот е предуслов за опстанок на овие две општини“, смета Митко Иванов од село Штука.

https://youtu.be/xajouwa_oD4

Извор: mkd.mk.

Ставовите искажани во текстот се лични ставови на авторот и не се автоматски и ставови на редакцијата на Republika.mk. Редакцијата на Republika.mk се оградува од ставовите во објавените колумни, а одговорноста за изнесеното во нив е исклучиво на авторот.

The post Каква е врската меѓу понудата од Бучим за рудникот Иловица од 2019 со бунтот на еко-aктивистите? appeared first on Република.

Македонците имаат среќа што се населени на целата жица на скапоцени метали како бакар, злато и сребро и тие се генерално во планините, а не во полињата, велат експерти, кои не го делат мислењето со дел од еко-активистите и со министерката за животна средина Каја Шукова во однос на отворањето на рудникот за бакар „Иловица-Штука“,  пишува Плусинфо.

Тие се зачудени како може министерката Шукова со завршен Технолошко–металуршки факултет, да изјавува дека земјоделието е главна економска гранка во Македонија, посебно во струмичкото поле и во Тиквешијата.

– Нелогично е да се каже дека „нема да се даде земјоделието“ кое е во целосен колапс и земјава е речиси целосно увозно зависна, а да се лежи на милијарди евра. Проценка е дека 18 милијарди евра лежат во првично истражената руда на скапоцени обоени метали во земјава. Министерката Шукова ги помешала процесите што се употребуваат во рударството и би требало да знае дека сите предвидени процеси за рудникот за бакар во Иловица се металуршки, екстрактивни и со минимален ризик за животната средина – велат рударско-металуршки инженери.

„Иднината поткрепена со наука предвидува извлекување на злато без употреба на цијанид и жива, односно со употреба на тиосулфат. Тоа е еколошки далеку помалку штетна хемикалија која има јасни предности посебно во делот на намалување на ризиците кон животната средина, во делот на касетно одлагање на суви јаловишта“, објасни инженерот Виктор Грозданов во една од своите колумни.

Употребата на цијанид во Македонија е веќе забранета и со измените во Законот за минерални суровини од 2019 година, но таму се наведува дека ваквото правило не важи и за веќе отворените рудници. Додека во струмичкиот регион се организираа протести против отворањето на рудникот за бакар „Иловица-Штука“ под изговор дека ќе се употребува цијанид, иако тоа е забрането со закон, во јавноста владее молк за некои рудници кои наводно секојдневно во земјава ја употребуваат оваа опасна за ракување хемикалија.

– Крајно симптоматично е што на најгласните противници на изградбата на рудникот Иловица, кој според сите најави на концесионерот, би се градел според најсовремени технологии, не им пречи рудникот Бучим, каде се експлоатира бакар. Никој од активистите кои бараат Владата трајно да ги одземе концесиите за Иловица никогаш не протестирал и не побарал рудникот Бучим да престане со работа – велат инженери.

Од компанијата Бучим побаравме одговор дали во процесот на експлоатација на бакарот некогаш користеле цијанид, но оттаму до објавување на текстот на добивме одговор.

Како што веќе објавивме деновиве, „Солвеј инвестмент груп“, преку компанијата „Бучим“ во Радовиш, во 2019 година испратилa понуда до компанијата „Еуромакс рисурсис“ да се вклучи во проектот. Тогаш „Солвеј“ јавно соопшти дека нивната понуда е „единствената остварлива краткорочна можност да се добие проектот Иловица-Штука одобрен од Владата на Македонија и да биде поддржан од локалната заедница и еколошките групи“. Тие ветиле „изводливо решавање на еколошките и социјалните прашања со кои се соочи проектот“ преку обработка на јаловината од Иловица во Бучим.

Од иницијативата „И здравје и работа“ истакнаа дека поради агресивноста на неколкумина добро мотивирани гласни противници на изградбата на рудникот во Иловица, локалното население и генералната македонска јавност нема еднаков пристап до сите релевантни информации. Тие повикаа „сите еко-активисти за кои има достапни информации дека работат за интереси на други рудници од Македонија, политички романтичари од СДСМ и некои други партии и други држави-непријатели на НАТО да бидат соодветно неутрализирани“.

Иницијативата „И здравје и работа“ инсистира на одговори на прашањата „кој има фирма која работи за потребите на еден рудник за експлоатација на бакар оддалечен на помалку од 50 км од општините Босилово, Ново Село и Струмица и дали е точно дека ако се отвори Иловица-Штука претходно опишаниот рудник за експлоатација на бакар ќе претрпи сериозни финансиски штети?“.

„Еуромакс ресурсис“, носителот на концесијата во Иловица е канадска корпорација во која „Трафигура“ како светски рударски гигант во рударската индустрија, е еден од главните акционери.

The post Зошто аршините на еко-активистите за Иловица не важат и за Бучим? Македонија спие на жица од бакар, злато и сребро appeared first on Република.

Поимот „РУДНИК“ секогаш асоцира на богатство, но не сите луѓе и посакуваат богатство на нашата земја. Некои, сакаат лично богатство на сметка на сигурниот развој на државата и затоа ја имаат измислено вештата измама наречена „Рудници на смртта“, пишува во својата најнова колумна Виктор Грозданов, аналитичар и металуршки инженер.

Покрај измислената кованица „Рудници на смртта“, лажните еко активнисти во нивните написи се служат и со закани, пишува Грозданов кој истовремено пренесува и дел од нивните написи.

„Наместо некој да го елиминира народот во струмичко, ние најсоодветно ќе ги елиминираме сите што ќе пробаат да отворат рудник, особено што ќе тргнеме од локалните скриени инвеститори на кои им се гледа профит од багери, камиони и удели во рудникот!“...., пишуваат таканаречените екоактивисти. Токму ваквите писанија на активистите од „Здрава Котлина“ според Грозданов по сите светски стандарди и дефиниции се софистицирани електронски закани кон трети лица, за што тој соодветно ќе реагира.

„Да бидеме на чисто. Ваков тип на закани користи само една земја на светот. Ниту една друга. Само оние кои живееле и работеле таму, а токму такви луѓе го потврдија мојот сомнеж дека станува збор за закана, која можеби е имитација и злоупотребена или пак вистинска. Значи, јас сум принуден да делувам во две насоки: Прво - Информирање на сите амбасади за заканите, со посебен акцент првенствено на Руската федерација, Велика Британија, САД и ЕУ. Со една причина. Да им покажам на нарачателите дека не само што не сум корумпиран колумнист, туку не сум ни глупав. Второ- Соработка со сите Државни институции“, пишува Грозданов.

Освен заканите, овие активисти кои немаат никаква конекција со екологијата, пишува Грозданов пласираат и големи измами во врска со рудикот Иловица-Штука.

„Најголемата измама на овие неколкумина лажни еко активисти е дека ќе има 5 сантиметри прашина низ целата Струмичка Котлина од рудникот Иловица. Па, во прашината е металот. Нема таков технолошки процес кој еден металург би го дозволил за да му избега прашината врз полето. Па токму заради тоа се бара рударска вода за запрашување и задржување на прашината и таа истата мора да ги задоволи пред се човековите потреби“, потенцира Грозданов. Грозданов исто така тврди дека токму Бучим својот концентрат од флотациската постројка го транспортира со камиони преку Радовиш-Струмица-Босилови-Ново Село – Петрич до топилницата во Пирдоп (Р. Бугарија) и прашува зошто за ова молчат еко активистите.

„Но најинтересно е дека еко активистите молчат. Не им сметаат камионите. Па нели ќе се борите против приватните интереси, камиони и багери“, вели Грозданов и отвара неколку дилеми до Николајчо Николов (некогашниот директор на Бучим).

„Дали се вистинити следниве факти, на кои ние слободоумните имаме право да поставиме отворено прашања, а се во интерес на заштита на интересот на Македонија и сите нејзини граѓани: Дали Николајчо Николов од позиција директор на рудникот Бучим и претседател на Македонската Асоцијација за Рудурство (МАР) има интервенирано (со сите расположиви средства посебно финансиско лобирање) во сите законски решенија и стратегии за искористување на минерални суровини да биде нотирано дека во Македонија може да постои само еден рудник за експлоатација на стратешката руда Бакар, а тоа е Бучим? Дали Николајчо Николов има поднесено предлог Бучим во помали наоѓалишта за Бакар кои се наоѓаат на самата граница со Бугарија да изврши директно инјектирано лужење со сулфурна киселина во почвата, со што веднаш би се случило загадување на подземните води во Бугарија, и тоа да биде искористено како аргумент плус на тогашните власти кај нашиот источен сосед да уценуваат во добрососедските преговори со Македонија? Дали е точно дека расположивите научници ја предупредиле тогашната Влада да не влегува во такви еколошко – политички авантури?“ прашува Грозданов во својата најнова колумна.

Пишува: Виктор Грозданов

Ставовите искажани во текстот се лични ставови на авторот и не се автоматски и ставови на редакцијата на Republika.mk. Редакцијата на Republika.mk се оградува од ставовите во објавените колумни, а одговорноста за изнесеното во нив е исклучиво на авторот.

The post Грозданов: „Рудник“ секогаш асоцира на богатство, ама не сите и посакуваат богатство на нашата земја appeared first on Република.

Истражувачката мрежа Белингкет, финансирана од ЕУ, уште пред неколку години предупреди дека во Македонија во последниот период не случајно се одземаат или пак не се доделуваат концесии во рударството на западни компании. И последните случувања со концесиите околу рудникот Иловица-Штука и компанијата „Еуромакс рисорсис“ се поврзуваат со ваквиот заклучок и наводното влијание на руската компанија „Солвеј“, која во Македонија стопанисува со рудникот „Бучим“.

Интерес за проектот нов рудник за бакар и злато во Иловица-Штука „Еуромакс рисорсис“ пројави уште во 2007 година. „Солвеј инвестмент груп“, преку компанијата „Бучим“ во Радовиш, во 2019-та година испратиле понуда до компанијата „Еуромакс рисорсис“, зад која стои канадскиот рударски гигант „Трафигура“, да се вклучат во проектот. Тогаш „Солвеј“ јавно соопшти дека нивната понуда е „единствената остварлива краткорочна можност да се добие проектот Иловица-Штука одобрен од Владата на Македонија и да биде поддржан од локалната заедница и еколошките групи“. Тие ветија „изводливо решавање на еколошките и социјалните прашања со кои се соочи проектот“ преку обработка на јаловината од Иловица во Бучим.

Еден од менаџерите на „Солвеј“, Ден Бронстеин, син на Александар Бронстеин, тогаш вети „нова македонска успешна рударска приказна“. Понудата брзо била одбиена, а засега инвестицијата во рудникот за бакар Иловица-Штука на канадската компанија „Трафигура“ и натаму се соочува со административни предизвици и протести на еколошките здруженија.

Од „Бучим“, најпрво ни се заблагодарија што се обративме до компанијата затоа што досега на оваа тема никој не ги контактирал. Од ДПТУ Бучим ДООЕЛ Радовиш ни потвдија дека ваква понуда навистина имало.

„Нашата матична компанија ‘Солвеј инвестмент груп’ пред неколку години изрази интерес за проектот Иловица Штука и тогаш се обрати со јавна понуда која остана неодговоренa. Денес валидноста на оваа понуда не е актуелна“, ни одговорија кратко од „Бучим“.

За ваквата понуда пред четири години зборуваше и првиот човек на Македонската асоцијација за рударство, Николајчо Николов, кој пак воедно беше и заменик генерален директор токму во Бучим и колега на Дмитриј Кудрјаков.

„Има начин како од таму да се извади рудата и централизирано да се преработува во ‘Бучим’. Треба да има еден сопственик на рудниците и да се окрупни рударството. Не е битно дали сопственикот на Бучим ќе им го продаде или ќе ја купи Иловица. Со тоа се создава можност да се направи преработувачки капацитет за 30.000 тони бакар, а во Неготино има два комбината за преработка на бакарна жица, а во Радовиш капацитет за преработка на злато кој не работи“, изјавуваше тогаш Николов.

За разлика од нив, „Еуромакс рисорсис“ беа доста пообемни во нивниот одговор квалификувајќи ја понудата од руската компанија како непријателска.

Тие потсетија дека во март 2019 година на берзата во Торонто беше објавено дека е договорена трансакција за издавање на дополнителни акции на подружницата на „Трафигура групација“, и со реализација на оваа трансакција „Трафигура“ би се стекнала со индиректна контрола врз работењето на „Еуромакс рисорсис“.

„Меѓутоа во период од објавата до финалната реализација на трансакцијата, постојните акционери, вклучувајќи ја и ‘Трафигура групацијата’, добија непријателска понуда од ‘Солвеј групацијата’, сопственикот на рудникот ‘Бучим’, за отфлање на веќе договорената трансакција за издавање на дополнителни акции на подружницата на ‘Трафигура групацијата’, нудејќи притоа заедничко вложување каде што постојните акционери би имале 25% од вредноста на проектот Иловица-Штука, додека ‘Солвеј групацијата’ би имала 75% од проектот Иловица-Штука. Во врска со оваа понуда, заседаваше бордот на директори и ја одби истата земајќи го предвид фактот дека веќе е договорена трансакција со ‘Трафигура групацијата’, како и тоа дека со поддршка на ‘Трафигура’, со оглед нејзиниот глобално препознаен имиџ – со вкупни приходи над 300 милијарди долари остварени низ целиот свет, може да се обезбеди стабилност и извесност при изработката и реализацијата на идниот рударски комплекс согласно најдобрите расположливи светски практики за изградба на еден модерен рудник. Учеството на ‘Трафигура’, заедно со другите инвестициски акционери, дава дополнителна гаранција дека рударскиот комплекс Иловица-Штука може да претставува модел на одговорно и одржливо рударство со максимална заштита на животната средина и билошкиот диверзитет“, ни одговорија од „Еуромакс рисорсис“.

Од тогаш до денес неизвесноста околу стартот на овој проект продолжува.

The post Во јавноста не застанаа против нападите, но бизнис си е бизнис: Бучим сакал да влезе во Иловица appeared first on Република.

По одлуката на Владата да се пишмани од претходното административно спојување на двете концесии за рудникот Иловица-Штука, во јавноста сѐ повеќе се зборува дека дел од активистите кои настапуваат против отворањето на рудникот работат за нечии други интереси, кои немаат никаква врска со заштитата на здравјето, животната средина и земјоделството.

Иницијативата „И здравје и работа“ соопшти дека поради неколкумина добро мотивирани гласни противници на изградбата на рудникот „Иловица-Штука“, локалното население и целата македонска јавност нема пристап до сите релевантни информации во врска со технолошкиот процес за изградба на рудникот.

Тие прашуваат кој има фирма што работи за потребите за рудник кој врши експлоатација на бакар оддалечен на помалку од 50 километри од „Иловица-Штука“ и дали е точно дека ако овој рудник се отвори, претходниот рудник за бакар ќе претрпи сериозни финансиски штети?

Еден од најгласните активисти против рудникот „Иловица-Штука“ Костадин Ристоманов, неодамна во телевизиско гостување во локалната телевизија „Вис“ изјави дека претходно соработувал со рудникот Бучим.

– Работев, да, во Бучим од 2004 година до 2008 година кога почна вистинското обновување на капацитетите на Бучим. Ние реновиравме канцеларии, водоводи, пукнати цевки, бањи, опрема и внатре мебел – рече Ристоманов, кој своевремено соработувал со единствениот рудник во земјава кој врши експлоатација на бакар.

Ристоманов беше избран за советник во општината Ново Село, од иницијативата „Стига“, на локалните избори во 2021 година.

Во истото интервју Ристоманов додаде дека имал информации дека рудникот Бучим имал намера да преземе дел од работата на планираниот рудник во Иловица-Штука. Односно, во Бучим да се врши т.н. флотација за одвојување на рудата од јаловината. Оваа понуда концесионерот во Иловица-Штука, „Еуромакс ресоурцес“ ја одбил.

Токму процесот на флотација е еден од главните аргументи на еко-активистите во нападите кон планираниот рудник во југоистокот. Тие обвинуваат дека инвеститорот ќе користи цијанид, иако со законските измени од 2019 година во Законот за минерални суровини оваа материја е забранета за новоотворените рудници, но не и за постоечките кои веќе функционираат.

– Имам точно потврдени информации дека се преговарало и разговарало за опцијата како да дојдат до некоја вин-вин ситуација. Тогашниот менаџмент на Бучим имал предлог до премиерот, а премиерот разговарал со Еуромакс околу можноста овде само да се копа, а таму да се врши флотацијата, бидејќи таму имале капацитети. Но, менаџментот на Еуромакс тоа категорично го одбил. Па така, единствената врска со Бучим е таа. Тие предлагаа таму да се врши флотацијата, овде само да се копа, но и таа опција е отфрлена – кажа Ристоманов.

Претходно во текот на годината, во интервјуата на Ристоманов може да се забележи дека тој дури и го фали процесот на флотација кој се врши во Бучим.

– Сум бил горе во Бучим на езерото и луѓето таму ловат риби. Каде што се користи таква технологија живеат риби внатре – рече Ристоманов во гостување во Алфа телевизија.

Упатените во рударскиот бизнис забележуваат дека никој од активистите кои бараат Владата трајно да ги одземе концесиите за „Иловица-Штука“ никогаш не протестирал и не побарал такво нешто за некој друг рудник.

Во меѓувреме, дел од инженерите кои не гледаат ништо спорно во изградбата на рудник за бакар во „Иловица-Штука“ повикаа „сите еко-активисти за кои има достапни информации дека работат за интереси на други рудници од Македонија, за партии и други држави-непријатели на НАТО да бидат соодветно неутрализирани“.

„Еуромакс ресоурсиес“ е носител на концесијата во Иловица каде еден од главните акционери е канадската корпорација „Трафигура“ која е светски рударски гигант.

Пишува: Костадин Ристоманов

Ставовите искажани во текстот се лични ставови на авторот и не се автоматски и ставови на редакцијата на Republika.mk. Редакцијата на Republika.mk се оградува од ставовите во објавените колумни, а одговорноста за изнесеното во нив е исклучиво на авторот.

The post ДВОЈНИ АРШИНИ НА ЕКО АКТИВИСТИТЕ КОИ СЕ ПРОТИВ РУДНИКОТ „ИЛОВИЦА-ШТУКА“ Дали и тука копаат парите? appeared first on Република.

„Еколошки лажњаци“ и „Зелена мафија“ – вака аналитичарот и металуршки инженер Виктор Грозданов им се обраќа на еко-активистите кои бараа прекин на постапката за изградба на рудник за бакар во Иловица. Во последната колумна за Нетпрес, тој напиша дека овие активисти се добро обучени, пласираат манипулативни информации и креваат паника кај население.

- И замислете ги сега заканите. Дека рудниците ќе извршеле еко геноцид и затоа еко лажњаците нема да дозволат да биде отворен рудник на елегантен, ама неумолив начин без насилство. Ова не се зборови на активисти. Ова се зборови на интересџии. Кои интереси ги водат брзо се дознава. Еден таков пример е претходно прозваниот Мики Крстев кој очигледно револтиран што сум го спомнал ми одговара емотивно дека јас не сум знаел што е егзистенција со минимална плата. Ма немој? Искрено, и самиот знам дека е премногу „частење“ во две колумни по ред да се занимавам со ваков лик, но заради тоа што самиот, а богами и неговата партнерка, останати еко лажњаци кои се препознаа, упатија неколку суптилни закани кон мене, од „кикбокс пресметка“ и адвокатски дејствија, па затоа имам намера да им објаснам дека проценката им е погрешна. Јас не сум лажен. Сум поминал и сито и решето во животот. Од страв, за нивна несреќа, сум опериран одамна. Нивно право е да мислат дека некој ме купил (ако така им е полесно) арно ама нека не се лажат дека ќе ме уплашат и дека нема да го напишам и кажам тоа што го знам. Пораката до сите нив е, грешна Црква сте нашле за крстење. Многу не има, овој пат губите, истакна Грозданов.

Тој се осврна на економската исплатливост од постоењето на ваков рудник за бакар во Иловица, наспроти она што го тврдат дел од активистите.

- Овој Мики, кој веројатно заради возраста ја добил улогата на месинџер кој треба да создаде магла дека младите се против рударската индустрија, не уверува дека отворање на рудник е „луда идеја“ затоа што Струмичка котлина е загрозена, а истата ја рани Македонија. Значи, Струмичката котлина учествува со 11% во вкупното производство во гранката наречена земјоделие. Но, клучното прашање на кое Мики не одговара, е зошто тој лепчето не го вади во Струмичката котлина, туку во Комунална Хигиена Скопје? Нели е врвна манипулација да бараш земјоделците од Струмичко да се борат против „рудникот на смртта“, а Ти да си работиш во Скопје? Него, вака патем, дали Мики се вработил во Скопје преку политичката партија Левица? Ако е така, слушнал ли Димитар Апасиев за вработувањето на Мики, бидејќи едно од неговите стожерни програмски ветувања е вработување исклучиво преку оглас без никакви ургенции? Само да најавам дека заради правна хигиена Ана Марија Бранѓолица (односи со јавност во ЈП Комунална Хигиена Скопје) ќе добие серија прашања за тоа како се спроведува постапка за вработување во ова претпријатие, пишува Грозданов.
Според него, за нормален живот „се сите нормални прагматичари кои сакаат благодетите на Земјата да бидат рационални ползувани“. Тој додава дека доколку постои гранка која носи финансиски приходи, таа мора да се развива, а во случајот со Источна Македонија, како што дополни, таа гранка е бакарот.

Пишува: Виктор Грозданов

Целиот текст прочитајте го тука.

Ставовите искажани во текстот се лични ставови на авторот и не се автоматски и ставови на редакцијата на Republika.mk. Редакцијата на Republika.mk се оградува од ставовите во објавените колумни, а одговорноста за изнесеното во нив е исклучиво на авторот.

The post Грозданов: Брзо се дознава кои се интересите на „еко-лажњаците“ против рудникот во Иловица appeared first on Република.

Нашиот приод останува реализација на рудникот, секако опцијата за арбитража е подготвена, но таа ќе биде во крајна нужда, изјави  Живко Груевски, директор за комуникации и односи со јавноста во Еуромакс во Дневникот на Сител ТВ на Денот на рударите, а по повод по последното решение на Владата со кое  се повлекува претходно донесената одлука за спојување на концесиите. 

„Се работи за две концесии кои што треба да се спојат во една целина, затоа што истражувањата покажуваат дека само еден рударски комплекс како една функционално интергирана целина е можно да се направи и со тоа се поставува, со тоа барање за спојување се дефинира.  Тоа и судот по втор пат го пресуди, се работи за едно претходно право на концесионерот од кое зависат сите други понатамошни активности кои треба да се преземат. Токму затоа тоа е клучно прашање и нашата правна рашомонијада започнува со доставување на тоа   барање во 2016 година за кое дури сега, некаде на четврти  јули беше објавена првата одлука на Владата за спојување на концесијата, па беше објавена во Службен весник , потоа се случи тоа што се случи и за мене тоа е скандалозна одлука на Владата. Се направи еден трагикомичен политички театар на неколку од министрите од Владата и се дојде до таа одлука да се повлече таа претходна одлука за спојување, незнам на кој основ. Во секој случај нашите правни експерти поднесоа тужба во законскиот рок“, вели Груевски.

Не сакаме, но ако одиме на Арбитража ќе добиеме, а Македонија ќе треба да плаќа отштета од една милијарда евра, тврди Груевски.

„Фрапиран сум со каква неподнослива леснотија кај нас политичките фактори реагираат на овие информации за арбитражните постапки против државата. Тоа е сериозна опасност, а нашиот арбитражен просец доколку се стартира,  доколку ние го стартираме како Еуромакс, а подготвен е веќе подолго време сигурен сум во позитивен исход, затоа што нашите странски експерти за арбитража велат дека ова би бил најлесниот случај што сигурно би го добиле, а зборуваме за вредност од повеќе од една милијарда евра и тоа ќе биде фрапантен износ за државата  како отштетни побарувања, и не би сакал да звучи како некоја закана, но реалноста и одговорноста моја должност е да опоменам и на укажам на фактот дека доколку ваквиот случај заврши позитивно за нас на суд, тоа не само што ќе покрене политичка одговорност, туку ќе покрене и друг вид на одговорност на сите вклучени актери во тој процес со носење на одлуки погрешни и незаконски или со неносење одлуки или непостапување на така како што треба“, вели Груевски.

Не е точно дека со влегувањето на Еколог во Еуромакс има политичко судска спрега со влијание на одлуките на Управниот суд, тврди Груевски.

Комерцијална објава

The post Живко Груевски од Еуромакс Ресоурсис: Одлуката на Владата за Иловица е скандалозна, а неколку министри имаа трагикомичен политички театар appeared first on Република.

Владата на СДСМ и ДУИ уште во 2006 година дала одобрение за отворање на рудник во Иловица, а тоа е коренот на проблемот со Иловица. На 27 јуни 2023 година на седница на оваа Влада на која сите биле присутни имале дополнителна точка на дневен ред за спојување на концесиите на рудникот. И по тоа никој не знае што се гласало. Каја Шукова вели не знаела, Оливер Спасовски гласале ама не знаеле за што, и вчера излегува Крешник Бектеши кој вели сите се криви, а тој најмалку и дека другите многу добро знаеле за што се гласале, рече пратеникот Тони Јаревски од ВМРО-ДПМНЕ на денешната собраниска седница посветена на пратенички прашања.

Јаревски постави неколку прашања:

Прво прашање, до премиерот Димитар Ковачевски да одговори „зошто дозволивте спојување на концесиите бидејќи имавте информација дека граѓаните се против отворање на рудник, односно знаевте дека со одлука за спојување на концесиите и неисполнување на истата и давате правна можност на фирмата на Дестани да може да ја тужи Македонија и да изгуби на арбитражен суд и да треба да му се исплатат над милијарда евра од државниот буџет на Дестани и Еуромакс Ресурсис, и потпрашање зошто не е раскината концесијата дотогаш и зошто ваква лакрдија за спојување на концесиите, а потоа повторно одвојување“.

Второ прашање до Каја Шукова, „дали Дестани има поднесено до министерството за животна средина студија за заштита на животната средина со оглед дека Дестани е познат во јавноста како човек близок до ДУИ, кој нема ниту еден ден искуство, ниту некаква експертиза од копање на злато и бакар?“

И трето прашање, во врска со европската организација ОЛАФ која од 36 предмети кои ги истражува 18 биле од Македонија, до вицепремиерката Славица Грковска.

„Вие сте задолжена за добро владеење и треба да знае како се движат нашите и странските пари, дали сте до толку неспособна за пред нос да ви се случуваат вакви страшни злоупотреби да се брукаме пред Европа или Артан Груби и Димитар Ковачевски не ви дозволуваат да си ја работите работата“, праша Јаревски.

The post Зошто дозволивте спојување на концесиите, а знаевте дека Дестани ќе може да ја тужи Македонија и ќе мора му исплатиме милијарди appeared first on Република.

Министерот за економија Крешник Бектеши информираше дека Владата ја поништила одлуката за спојување на концесиите за експлоатација на бакар и злато за рудникот „Иловица-Штука“. Тој предупреди дека поништувањето на одлуката ќе има правни последици за државата.

Владата одлучи да престане да важи претходната одлука, а тоа значи дека ние се враќаме таму каде што бевме, не носиме ниту позитивна, ниту негативна одлука. Министерството за економија инсистира да се донесе некаква одлука, а што е подобро за интерес на граѓаните ќе покажат времето и аргументите, изјави Бектеши на денешната прес-конференција.

Владата на 27 јуни гласаше двете концесии да бидат споени – едната концесија за експлоатација на бакар и злато на локалитетот „с. Иловица“ во општина Босилово, а другата исто така на локалитетот „Иловица“, но која зафаќа дел и во општина Ново Село.

Како што најави и министерот Бектеши, ревидираната одлука на Владата, која претходно ги спои концесиите за рудникот за бакар Иловица – Штука, може да предизвика сериозни импликации врз буџетот на државата и да ги задолжи граѓаните за дополнителни милијарда евра доколку компанијата „Еуромакс ресоурсес“ реши да оди на арбитража.

Од компанијата претходно истакнаа дека секое непочитување на законските процедури ќе ги принуди да покренат меѓународна арбитража против државата, а евентуалната штета би можела да изнесува најмалку една милијарда евра, без да се вклучат каматите во оваа сума.

Министерот за економија потврди дека Владата морала да одлучи по барањето на инвеститорот за спојување на концесиите, а процесот е во согласност со Законот за минерални суровини.

The post Владатa ја повлече одлуката за спојување на концесиите за „Иловица“, ризикува најмалку една милијарда евра отштета по меѓународна арбитража appeared first on Република.

Гледавме долги прес конференции на владата, но одговор на главните прашања нема. Димитар Ковачевски и Крешник Бектеши со недели бегаат од одговор на најсуштинското прашање – Зошто ако навистина сакале да нема рудник во Иловица дозволиле фирма на семејството Дестани кое важи за блиско до ДУИ да влезе во сопственичката структура на Еуромакс Ресурсис, и тоа во време кога се води спор по еднострано раскинат договор од страна на владата, со купување на 25% од акциите. Напоменувам, владата според закон е таа без чија дозвола Дестани не можел да стане дел од Еуромакс Ресурсис, објаснува Марија Митева од ВМРО-ДПМНЕ.

Оттука легитимно се поставуваат следните неколку прашања на кои владата не сака да даде одговор, бидејќи неминовно може да се дојде до заклучокот дека Ковачевски и Бектеши се обидоа да го протнат овој случај далеку од очите на јавноста.

1. Зошто пред Дестани да влезе во Иловица владата води хајка против рудникот, и СДС и ДУИ, а откако Дестани презема удел таа хајка запира?
2. Зошто Дестани влегува во фирма која во моментот на неговото влегување има спорна концесија? Дали и како знаел дека институциите ќе ја вратат и дали и како знаел дека владата година дена потоа ќе ги спои тие концесии?
3. Дали компанијата на Дестани дозволила потребна студија за влијание врз животната средина да ја нема, зошто нашите информации говорат дека таква студија нема и не е доставена, и ако не е зошто не е, ако доставиле нека ја покажат?
4. Следствено на третото прашање се поставува прашањето какво искуство има компанијата на Дестани во копање на злато и кои стандарди ќе бидат применети, со оглед на тоа што истата воопшто не работи во таа област. Како тогаш струмичани да веруваат дека почвата во струмичко нема да се контаминира и дека рудникот нема негативно да влијае на животната средина?

Владата нема одговор, затоа што очигледно е дека рудник во Иловица со Дестани како дел од него со СДС и ДУИ се оние кои што сакаат тоа да се реализира.

https://www.youtube.com/watch?v=UPPV0KiuMiU&embeds_referring_euri=https%3A%2F%2Fvmro-dpmne.org.mk%2F&source_ve_path=MjM4NTE&feature=emb_title

Но, владата треба да знае, дека идната влада на ВМРО-ДПМНЕ ќе го преиспита целосно случајот со влегувањето на Дестани во Иловица, и дали се исполнети сите процедури. Секоја нерегуларност ќе биде најстрого санкционирана.

The post Kaко Владата дозволила влез во Иловица на фирма блиска до ДУИ во момент кога концесијата била поништена? appeared first on Република.

Почитувани,

Во однос на јавниот интерест во врска со управните процеси, и решенијата на Управните судови според кои се потврдува правното стојалиште дека Барањето за спојување на концесиите е претходно правно прашање за кое Владата има облигаторна обврска да постапи пред да превземе било какво друго дејствие, во прилог ви го доставување стручното правното мислење на Адвокатско друштво БОНА ФИДЕ Скопје, кое што е правниот застапник на Еуромакс Ресоурцес во процесите пред Управните судови:

“Друштвото за производство, промет и услуги Еуромакс Ресоурцес ДОО Скопје во јануари 2016 година, согласно член 61 од Законот за минерални суровини, има поднесено Барање за спојување на концесиите за проектот „Иловица-Штука“.

Член 61

Спојување на концесии

(1) Во функција на рационално и економично истражување или експлоатација на минерални суровини, може да се врши спојување на две соседни концесии во случај кога концесиите се простираат на исто наоѓалиште за ист тип на минерална суровина.

(2) На концесионерот му се дава можност да ги спои концесиите за експлоатација доколку се работи за ист сопственик и ист вид на минерална суровина.

Според истиот Закон, одлука за спојување на концесиите донесува Владата по добивање на образложен предлог од Министерството за економија кое е должно да направи увид на локалитетот и да изготви Записник.

По Барањето на Еуромакс Ресоурцес ДОО Скопје за спојување на концесиите, Министерството за економија направило увид и изготвило Записник за извршен теренски увид уште во февруари 2016 година. Според Записникот, постапката за спојување на концесиите може да продолжи со оглед дека не постојат правни и фактички пречки. Врз основа на извршениот увид и изготвениот Записник, Министерството за економија, во неколку наврати поднесува до Владата предлог за одобрување на Барањето  на Еуромакс за спојување на концесиите со образложение дека сите правни и технички услови се исполнети.

Ниту една од Владите од 2016 година до јули 2023 година нема донесено Одлука по конкретното Барање заради што Еуромакс Ресоурцес ДОО Скопје побара правна заштита во управен спор согласно македонското релевантно законодавство.

Управните судови дури во три свои одлуки потврдуваат дека тоа барање за спојување, поднесено во јануари 2016 година, претставува претходно правно прашање за кое Владата има облигаторна обврска да донесе одлука. Тоа се следните одлуки: правосилните Пресуди на Управниот суд: У-6.бр.575/2019 од 31.03.2020 година и У-6.бр.131/2023 година и Решението на Вишиот управен суд УЖ-2.бр.195/2022 од 09.02.2023 година, после кои донесена е и правосилната Пресуда на Управниот суд У-6.бр.131/2023 година за поништување на Одлуката на Владата за едностран раскин на Договорот за концесија за експлоатација на минерална суровина.

Оттука би сакале да укажеме дека Одлуката на Владата за спојување на концесиите од 27.06.2023 година е донесена во постапка која е иницирана по Барање за спојување на концесиите од 2016 година, за кое според Управните судови, Владата има облигаторна обврска да одлучи пред да превземе било какво друго дејствие.“

Комерцијален текст

The post Мислење на правниот тим на „Еуромакс Ресоурцес“ за спојувањето на концесиите за „Иловица“ appeared first on Република.

Внимателно ги следиме активностите околу случајот Иловица. На правосудството е да им објасни на луѓето како и зошто некои работи се случуваат, порача американската амбасадорка, Анџела Агелер на денешната прес-конференција во Амбасадата во Скопје прашана во врска со концесијата за рудникот Иловица во Струмичко.

-Не знам многу, освен она што го прочитав од вашите пишувања за овој случај и имам малку сознанија за некои ваши загрижености. Законите овде се добри, имате одлични закони во земјава, но тие сами по себе не носат ништо добро освен ако не се имплементираат. Дали е потребно да се преземат одредени законски активности или не во овој конкретен случај, како и во кој било случај од страна на судството, е нешто што ние многу внимателно го следиме, но не вршиме влијание. Се надевам дека во овој случај како и во сите останати, се постапува на таков начин што луѓето во земјава, кога вие пишувате за нив, ќе речат „во ред, знам зошто ова се случува или ова се чини погрешно, се радувам што некој e кривично гонет или разбирам дека за овој конкретен случај пред судот треба да следи жалба“, затоа што треба да биде објаснето. Судството треба да им објасни на луѓето во оваа земја како и зошто некои работи се случуваат. Тоа е нивната улога и тоа се однесува и на овој случај, вели Агелер на новинарско прашање за сомневањата за корупција околу издавањето на дозволата за работа на рудникот Иловица.

The post Агелер внимателно го следи случајот „Иловица“ appeared first on Република.

Кои се правните можности инвеститорот во рудникот „Иловица-Штука“ воопшто да може да покрене меѓународна арбитража против државата? Прашањето го покренаа дел од правните експерти според кои евентуалната тужба од страна на Еуромакс против Македонија пред меѓународниот арбитражен суд во Вашингтон би била отфрлена, поради ненадлежност.

Сепак, прашани која би била правната основа за евентуално покренување спор пред меѓународните судови, од „Еуромакс Ресоурсес“ се повикаа на билатералната спогодба за заштита на инвестиции меѓу Македонија и Швајцарија, потпишана уште во 1996-тата година. Од компанијата појаснуваат дека нивен мнозински акционер е Групацијата Трафигура, која како правно лице подлежи на правото на заштита во согласност со наведената билатерална спогодба.

Согласно член 10 став 1 од билатералната спогодба, кога ќе настане спор меѓу заштитените инвеститори и Република Македонија, ќе се одржат активни консултации меѓу засегнатите страни со цел спорот да се реши на „пријателски начин“. Понатаму, доколку консултациите не резултираат со решавање на административниот спор, спогодбата предвидува дека инвеститорот може да поднесе барање за решавање на спорот до Меѓународниот центар за решавање на инвестициски спорови (ICSID) или Ад-хок судот воспоставен во согласност со арбитражните правила на Комисијата за меѓународно трговско право на Обединетите Нации (UNCITRAL). Овој механизам за решавање на спорови, како што е утврдено во член 10 од билатералната спогодба, е договорен за страните во спорот да имаат можност да ги решат своите разлики по пат на преговори, наместо скапи и долготрајни меѓународни процеси. Еуромакс Ресоурсес трпеливо даде можност во нормална, но за жал долготрајна судска постапка пред управните судови во Македонија, да се дојде до легитимно правно решение, се вели во одговорот од „Еуромакс ресоурсес“ за Фактор.

Од компанијата додаваат дека веќе ја повикале Владата на консултации кои би завршиле со спогодба, односно на „пријателски начин“. Тие доставиле „формално известување“ уште во март 2020 година и додаваат дека ваквото известување е последен формален и правен чекор пред отпочнување на арбитражната постапка. Но, до консултации не дошло.

Комерцијална објава

The post Спогодбата со Швајцарија за заштита на инвестиции би можела да биде искористена за меѓународна арбитража за рудникот „Иловица“ appeared first on Република.

Владата на СДС и ДУИ дала дозвола Назиф Дестани, близок до ДУИ да влезе во концесијата за отворање на рудник во локалитетот Иловица за ископ на бакар и злато, велат од ВМРО-ДПМНЕ.

 

Согласно законските процедури Дестани морал да плати 7 проценти од вредноста на концесијата за да влезе, што значи дека и Ковачевски и Ахмети однапред се договориле со Дестани тој да ги купи уделите на големите светски компании, а потоа да добие дозвола за отворање на Иловоца.

Дестани со отворањето на рудникот во Иловица има само желба за зголемување на личното богатство, но не и познавање. Па затоа прашуваме која е сигурноста при ископ на бакар и злато ја нуди Дестани, кој нема ниту еден ден искуство од ископ на минерални суровини, особено не на злато.

Ковачевски лаже дека не знаел, а министрите на СДС глумат дека биле излажани.

Да гласаш одлука на влада спротивно на интересите и барањата на граѓаните, само поради бизнис интересите на ДУИ, е директно одење против волјата на граѓаните.

Поради фактот дека се уште никој од нив не поднел оставка од морални причини и не побарал одговорност за министерот за економија Крешник Бектеши, само говорори дека истите се согласуваат со ваквата одлука која е спротивна од интересите на граѓаните во струмичко.

ВМРО-ДПМНЕ прашува уште колку вакви штетни одлуки гласале министрите во владата на СДС и ДУИ?

Дополнително и тоа што Ковачевски велеше дека на владина седница ќе дискутираат за концесијата и доколку граѓаните не сакаат рудник во Иловица, истиот нема да биде отворен, а вчера воопшто и не станало збор за тоа бидејќи Крешник бил на службено патување, се појасно станува дека Ковачевски и овој пат ќе ретерира од сопствените изјави и ќе ја спроведе наредбата на Ахмети и ДУИ.

Ковачевски и Ахмети во државата гледаат исклучиво бизнис интереси за профитирање преку милионски зделки.

Ковачевски и Ахмети мора да заминат што побрзо од власт, бидејќи секој ден со владата на СДС и ДУИ, граѓаните губат.

Одговорност за ова и за сите други криминали ќе има!

The post На владината седница воопшто не станало збор за укинување на концесиите за рудникот во Иловица appeared first on Република.

Владата денеска на седница ќе ја преиспитува Одлуката за спојување на концесиите за рудникот Иловица-Штука. Се очекува министерот за економија Крешник Бектеши да даде поопширна информација околу натамошната постапка.

Во саботата, со блокирање на централната градска крстосница во Струмица, активисти и граѓани го искажаа своето незадолство од одлуките на судовите и Владата за спојување на концесиите за експлоатација на минерални суровини на локалитети во општините Босилово и Ново Село. Испратена беше пораката дека во ниту еден момент никој не смее да помисли дека е можно отворање рудник во Струмичко.

Премиерот Димитар Ковачевски го повтори ставот на партијата и на Владата, дека ако граѓаните не сакаат, рудник нема да има. Според него, концесиите се дадени во времето на ВМРО-ДПМНЕ, во 2012 и 2013 година, а СДСМ, како што напомена, и денес е против отворање рудници.

The post Бектеши на седница на Владата ќе објасни за рудниците appeared first on Република.

Претседателот на ВМРО-ДПМНЕ, Христијан Мицкоски при денешната посета на Демир Хисар одговарајќи на новинарско прашање за протестите против рудниците во Струмица, истакна дека сите треба да знаат дека тоа не е ништо повеќе од обична владина бизнис зделка пред сѐ на ДУИ коишто се дел од овој проект и СДСМ која ги спроведува нивните наредби.

Ова преставува јасна бизнис зделка на коалиционите партнери. Тука е ДУИ која што веќе и со сопственост влегува во оваа зделка и нормално тука е и помалиот коалиционен партнер, измеќарите од СДСМ коишто коленичат пред наредбите на ДУИ. ДУИ наредува, СДСМ поддржува и исполнува. Отприлика така функционира денеска владата во Македонија и сѐ додека така функционира владата во Македонија, Македонија ќе назадува, вклучително и ова што денеска го кажавте незадоволството на граѓаните во регионот на Струмица и струмичко, општините Босилово, Ново Село пред сѐ каде што се предвидени овие објекти, потенцираше Мицкоски.

Тој исто така додаде дека е крајно лицемерно што министер од владата, алудирајќи на министерка за животна средина и просторно планирање, Каја Шукова, која ја донесе одлуката за рудниците, најави дека ќе присуствува на протестот против рудникот во Иловица.

Замислете какво лицемерие, какви двојни стандарди, Владата носи одлука за спојување, а министерот во таа иста влада вели дека ќе биде денеска заедно со тие луѓе коишто протестираат. Па ако не се согласува со таа одлука може уште истиот ден да поднесе оставка. Зошто не поднесе оставка? Еве денеска нека ја најави својата оставка, нека поднесе оставка и нека замине од политичката сцена ако не се согласува со политиките на Владата“, подвлече Мицкоски и додаде:

„Крајно лицемерие, но уште малку остана, месеци се во прашање. Ќе ја ослободиме Македонија, а потоа она кое што е најважно е интересот на граѓаните и политичари коишто ќе бидат слуги на граѓаните“.

https://youtu.be/WjtZqL7U94s

The post Мицкоски за рудникот „Иловица“: Уште една бизнис зделка на ДУИ и СДСМ, а крајно лицемерие е што министер од Владата најавува присуство на протестите appeared first on Република.