Ризикот за плаќање на милионски отштети кон странски фирми во арбитражни постапки е заради неспособноста и криминогеноста на СДС, стои во соопштението на ВМРО-ДПМНЕ.

Како прв таков пример ќе го земеме проектот со Клиничкиот центар во Скопје, проект за кој беа обезбедени средства и направена проектна документација, со што Скопје ќе имаше сега модерен голем Клинички центар за само 120 милиони евра. Власта го раскина договорот, за 6 години да прави егзибиции со наводни Клинички од половина милијарда, проекти кои беа наменети за грабеж на народот. И резултатот е раскинат договор за Клинички од 120 милиони евра, Скопје нема модерен клинички центар, а Македонија ќе плаќа пенали за криминогеноста на СДС и ДУИ, кои сакаа да крадат на проектот за Клинички кој го напумпаа половина милијарда.

Во однос на таканаречениот проект „Шпански скали“, исто така власта е таа која ја спречува изградбата, институциите со кои раководи СДС се тие кои оневозможуваат да се реализира проектот.

СДС со години не прави ништо, напротив ја носи во голема загуба Македонија.

Внимавајте ова е влада која Македонија ја задолжи за нови 3.6 милијарди евра, нема направено ниту еден проект, тие што ги наследи или уште не може да ги заврши, или ги запре во целост.

The post Ризикот за плаќање на милионски отштети кон странски фирми во арбитражни постапки е заради неспособноста и криминогеноста на СДС appeared first on Република.

Предраг Димитровски

Старо непишано правило е дека за да видиш некој каков човек е треба или да одиш со него три дена на пат или да му дадеш пет дена власт. Е, ова правило како да не важеше ни за претходниот, а богами и за актуелниот премиер, зашто и Зоран Заев и Димитар Ковачевски наликуваат како јајце на јајце! Човек да се посомнева да не имаат дури ист генетски код!

Да не бидам погрешно разбран, ова пред сѐ важи за нивното однесување и подготвеноста да не прават разлика меѓу вистината и лагата, меѓу политички коректното однесување и провоцирањето, меѓу градските културни манири и голата „сељачаана“, меѓу настап во јавност и настап во Собранието, меѓу арогантноста и приземноста... А, дека излегуваат од иста, црна, ментална пропагандистичка матрица нема сомневање. Тоа се гледа и од авион.

Во рок од нецела недела, Димитар Ковачевски можевме да го проследиме од политичкиот врв до политичкото дно, можност што ретко му се пружа на еден премиер, па било тоа да станува збор за нашиот Таче. Од настап во ООН и на престижниот универзитет Колумбија до настап пред домашните новинари на беспотребно свикана вонредна прес-конференција во Владата и нескриен излив на хистерично однесување во нашиот Парламент. И притоа главната мантра, што се обиде да ни ја продаде, беше таа да не слушаме што говори, туку што прави. А, најмал заеднички содржател и за едното и за другото е нула! Дупла нула!

Еве, сериозните поблеми со вистината манифестирани во настапите во Њујорк ќе ги оставиме настрана, како домашна задача за платените факт-чекери. Они нека се позанимаваат со тоа, на пример, колку ни е функционална мултиетничката демократија и системот во целина или колку ни се добри реформите во образованието.

Таче наш „Монтенегро“ или „западна Бугарија“, прекарите, што му ги додели албанскиот премиер Еди Рама, а на кои, наместо веднаш да реагира, се смееше како „зелен“, прексиноќа пред новинарите или пред јавноста, како сакате, ни ја откри својата досега непозната страна за поседување необична смисла за хумор. Гледаш, ни новинарите, ни јавноста, што ќе рече ние обичните смртници, до сега не знаевме ни што е парно греење, ни како се доаѓа до него! Тоа, според „рецептот“ на Таче, да ти било греење на вода во топланите, што тие како власт ќе ја испорачуваат до домаќинствата!

Ајде мајкатааа, што би рекол неговиот петходник! А, како се доаѓа до тоа не знае ни самиот Таче, а богами и оние негови „мустри“ од министри, што насмеани од уво до уво стоеја зад него. Исто ако што сите на купче не знаат, на пример, во кој сооднос треба да биде топлата наспроти ладната вода за да се добие максимален ефект на греење на гаѓаните. На тоа топланите најмногу заработуваат, а цената ја плаќаат корисниците. Ама тоа ти е кога обични шупелки, кои ти се продаваат за некакви харвардци или министри, ќе облечат листер одела и лакувани чевли.

Нејсе. Полковникот Даган Ковачки од опозициската ВМРО-ДПМНЕ со денови го позиваше премиерот Ковачевски јавно да каже зошто бил прогласен за трајно неспособен за служење во АРМ. Патувањето во Њујорк малку го одолговлече последниот одговор на премиерот и нивното директно соочување на пратеничките прашања во Собранието. Велам последен, зашто индиректно Ковачевски претходно даде два други, што беа спротивни од тој даден во Собранието.

Според премиерот, излезе дека заради здравствен абдоменален проблем со кој се уште се соочува била регистрирана неговата неможност за служење на воена обврска. И можам да го разберам и само до некаде да го оправдам, зашто и јас сум имал абдоменални здравствени проблеми. Додуша, не пред да заминам во редовите на некогашната ЈНА, туку набргу по враќањето во цивилна облека. Ама тоа не беше причина здравствена комисија да ме прогласи за трајно неспособен за служење, скраја да е, армија или да ме избришат од резервистите. Напротив. Без некогашната воена книшка во пензискиот фонд на човека му прават сериозни проблеми.

И ќе беше добро Ковачевски да завршеше со тоа. Ама пуста суета, пуста „величина“, пусто манифестирање политичка моќ и сила. Индивидуалната прозивка на пратеничко прашање од Ковачки, Таче не можеше да се воздржи и да ја генерализира. Хистерично и се нафрли на целата опозиција, па парафразирано ќе рече сите вие од оваа страна сте лопови, криминалци, кодоши...

Абе, на Таче да не му ја згрешиле дијагнозата?!

Не знам, тој самиот треба да си знае. Исто како што треба и мора да знае како премиер дека неговото ниво на однесување во Собранието треба и мора да биде пример за сите останати! Ако премиерот не знае или не сака да знае дека обвинувајќи ја целата опозиција за лоповлук, киминал, кодошење...тој истовремено така етикетира најмалку 300.000 граѓани, кои на непосредни избори се изјасниле и ги избрале пратениците од опозицијата. Какви се, такви се, токму се.

А, ако на Ковачевски не му се бендисуваат поединци или сите пратеници од опозицијата или прашањата, што тие му ги поставуваат, тоа си е негов поблем. И се знае како единствено може да ги смени. На парламентарни избори. И нив не мора да ги чека во 2024 година, туку може веднаш да се заложи за предвремени избори и тие да се одржат, што се вели, уште утре.

И како човек со две лица, премиерот на истата собраниска седница, од истата собраниска говорница се обиде од „црн ѓавол“ да се претвори во „бел ангел“! Ги повика сите општествени чинители да се исправат пред предизвикот на пресудните моменти за заокружување на државноста, преку полноправното зачленување во Европската Унија. Тоа го очекувале граѓаните. Тоа и требало на нашата држава и тие, како власт и СДСМ, нели, да ти биле подготвени тоа да го направат. Зашто, било дојдено време за заедништво, време за храброст и за лидерство, за што исто така биле подготвени да подадат рака, надминувајќи се себе си и тесно партиските интереси.

Се е ова убаво. Дури и убаво звучи за сечие уво. Ама, како тоа ќе го бараш од некого, кого само неколку минути претходно си го направил „попара„!? Не оди заедно едното со другото. За жал.

Туку, како што му одговори на Ковачки, да се јавеше Таче и да и одговори на Екатерина Захариева дали навистина македонизмот е неспоив со европските вредности и дека не му е место во ЕУ!? Ама не, не очекувајте такво нешто од него. Зашто, за тоа треба да има нешто меѓу нозете, а очигледно нема.

The post Абе, на Таче да не му ја згрешиле дијагнозата?! appeared first on Република.

Петар Поп Арсов

Не е срамота да се биде неспособен за служење војска. Не е ниту криминал да се биде неспособен. Особено не ако се работи за трајна неспособност која го оневозможува лицето да го даде потребниот придонес во армијата. Ниту пак самата армија во која би бил мобилизиран ќе има некаква корист од него. Има разни причини, физички повреди, психолошки нарушувања, болести, инвалидитет. Дури и оној кој својата ментална и психичка неподготвеност да го брани својот народ и државата ја фингира со медицински наоди за негови здравствени и физички слабости, реално е неспособен. Самата помисла и чинот да се пристапи кон такво нешто е знак на неспособност и недозреаност.

Едноставно, човекот не е способен!

Тоа и не е она трагичното во приказнава кое што има импликации по животот на македонските граѓани. Конфликтот од 2001-та е далеку зад нас со сите рани и лузни кои што ги остави зад себе. Вака или онака граѓаните и државата тераат и ги живеат овие дваесетина години и без знаење дека еден од нас е Димитар, наш сограѓанин, човек кој “има папир“ дека бил и е трајно неспособен да служи војска. На кого и му е гајле?! Секој си го гледа животот и си ја тера својата работа. Тоа што еден од нас кој како обичен граѓанин, фингирано или реално е неспособен и кој што не се вклучил во конфликтот, не е некоја причина за дефокус од животот, убавите нешта и реалните проблеми со кои се соочувавме со текот на времето.

Но, кога Димитар ќе стане премиер на државата, работите стануваат поинакви. Се поставуваат неколку прашања кои се од исклучително значење за јавниот интерес. „Јавен интерес“... термин кој што бајпасираше многу закони во Македонија овозможувајќи примена на правни надрилекарства во функција пресметка со политичкиот противник?! Ви текнува? Е, токму тоа е клучниот термин кој треба да биде основата во расчистувањето на скандалот поврзан со премиерот Ковачевски, пред се во негов интерес, но и во интересна граѓаните на оваа држава. Впрочем, благодарение на тој термин оваа гарнитура сèуште опстојува на власт мафтајќи ја јавноста со приказни за минатите влади без воопшто да се потруди да испорача конкретни резултати во мандатот кој што го доби.

Првото прашање е:

Зошто ќе се спроведува истрага за тоа кој ја доставил информацијата за трајната неспособност на Ковачевски?

Министерството за одбрана информираше дека ќе спроведе интерна истрага за тоа кој ја доставил информацијата за трајната неспособност на Ковачевски.

Чекајте бе луѓе малку!

Здравјето, во контекст на деловната способност на премерот на државата се јавен интерес за секој од нас во државава чиј премиер е. Оној кој што доставил таква информација треба првенствено да се третира според Законот за заштита на укажувачите (свиркачи, whistleblower или како и да се нарекуваат). Токму овие, денешниве властодршци плачеа, врескаа и најмногу се залагаа за заштита на свиркачите. И така треба. Свиркачите реално треба да бидат заштитени. Тоа се луѓе кои доставуваат информации за разно-разни аномалии и недоследности кои власта ги крие, а се од јавен интерес. Би му порачал на Министерството за одбрана, министерката Славјанка и експертите околу неа, доколку го пронајдат укажувачот да го заштитат (согласно закон), наградат и унапредат, а не да го бараат заради негово санкционирање.

Второто прашање кое што се поставува е зошто податокот за трајната неспособност на Ковачевски цели дваесет години се води како класифицирана информација?

Министерството за одбрана (МО) вели дека се работи за документ кој протекол од нивните архиви, при што истиот е класифициран како „строго доверлив“. Од МО велат дека „Документот кој е објавен на социјалните медиуми и презентиран од политичка партија, по првичната проверка претставува документ кој во документација на Министерството за одбрана и Армијата првично е заведен како документ со печат „воена тајна“, а подоцна по носењето на Законот за класифицирани информации, добива класификација „строго доверливо“. Министерството за одбрана, согласно своите надлежности, постапувајќи по Закон и штитејќи ги интересите на државата и на граѓаните, отвора постапка за утврдување на одговорност за несовесно ракување и неовластено објавување на документи со класифицирана содржина.“

Убаво кажано? Но, дали Славјанка и екипата експерти што ги собрала околу себе знаат дека во Законот за класифицирани информации од 2019 година, член 19 и член 20, или според стариот закон од 2004, член 18 и 19 (слични се со членовите 19 и 20 со законот од 2019), меѓудругото се вели:

„Временскиот период или настанот до кои информацијата не може да биде рекласифицирана или декласифицирана не можат да надминат период од десет години, освен ако на информацијата не и е потребна подолготрајна заштита определена со овој или друг закон.“

„Класифицирана информација со степенот “СТРОГО ДОВЕРЛИВО” се разгледува и оценува во период не подолг од пет години за да се оцени потребата од натамошно задржување на класификацијата.“

Значи можеле четири пати до сега да ја декласифицираат информацијата. Зарем никој во овие дваесет години, дури во четири законски циклуси, не постапувал во однос на „строго доверливата“ класифицирана информација за неспособноста на Димитар. За оној Димитар, еден од нас, анонимниот обичен Димитар со кој дваесет години сме биле сограѓани, за кој период никој не сонуваше дека истиот еден ден ќе ни стане премиер. Или можеби некој постапувал по закон и постојано ја рекласифицирал информацијата за да го скрие срамот на Димитар, знаејќи дека еден ден тој ќе ја води државата?! Мора да е многу видовит надлежниот службеник за оваа информација. Видовит или не си ја работел работата ... или можеби е нешто трето?! Токму тоа треба да го покаже истрагата на Славјанка, а не да бара и санкционира укажувачи.

Третото прашање е зошто Ковачевски не ја информирал јавноста за својата неспособност. Мислам... ова прашање нема врска. Тоа е хипотетичко прашање. Не е Ковачевски будала да нè информира дека е неспособен. Така е подобро за него. Но и ние не треба да сме будали. Кога веќе разбравме дека е неспособен и дека го криел или фингирал тоа не треба да си молчиме и да се правиме како се да е во ред. Ако Ковачевски во своето CV има наведено дека изучил разни школи, работел на одговорни позиции, студирал дури и на Харвард, зошто тогаш не ја информирал македонската јавност дека е трајно неспособен?

Па не може! Не е глуп!

И ова прашање е без врска. Се разбира дека е подобро да ни каже дека студирал на Харвард, макар тие студии биле измислени и фингирани, отколку да ни ја каже вистината дека фингирал неспособност... или можеби не фингирал?

Се разбира дека е подобро! Подобро за него, не за нас!

И, ласт бат нот лист,  четвртото прашање кое во моментов ми текнува е: 

Знае ли НАТО за ова?

Дали НАТО доделува сертификати на трајно неспособни, особено ако постои сомневање или било каква индиција за фингирана неспособност? Може ли НАТО да очекува лојалност кон алијансата од оној кој што ја изневерил сопствената армија, народ и земја? И ова прашање нема врска, не се однесува на нас граѓаните. НАТО нека му ја мисли со кој си фатил работа.

Прашањето има само хипотетичка димензија која фрла поинакво светло на целокупната улога, намена и употребна вредност на Ковачевски во овој историски момент. Улога која што многу убаво се гледа од политиките кои што тој ги спроведува, како и резултатите кои што ги постигнува.

The post Строго доверлива трајна неспособност appeared first on Република.