Нова играна серија „Нобеловац“ почна да се емитува на 5 октомври на РТС во која ќе се прикажат клучните моменти од животот на Иво Андриќ. Серијата има осум епизоди, а за Андриќ има многу приказни и легенди. Една од најинтригантните е тоа што тој бил во масонските редови.

Нобеловецот Иво Андриќ, во младоста бил член на масонската ложа, за што денес сведочат наводните пишани изјави на самиот Андриќ за тоа искуство.

„Кога ми понудија да се вклучам во слободната ѕидарска ложа, бев млад човек кој не го привлекуваа ниту социјалните забави, ниту партиско-политичкиот живот. И со големо задоволство ја прифатив можноста да се најдам во друштво на сериозни и добронамерни луѓе, каде Би можел да имам корист за земјата и општеството и лично да се подобрам и усовршувам“, пишува во изјавата што Иво Андриќ ја доставил до вонредниот комесаријат за кадровски работи.

Доказ дека нобеловецот припаѓал на масоните пронашол и историчарот Ненад Петровиќ од Институтот за стратешки истражувања. Зоран Ненезиќ, авторот на книгата „Масоните во Југославија 1764-1980“, во неколку наврати го споменува името на Андриќ на списоците на масоните.

Се наведува „дека Иво Андриќ и Густав Крклец биле исклучени од масонството бидејќи Андриќ бил заљубен во сопругата на Крклец“.

Бранко Лазаревиќ, угледен писател и дипломат, отстранет од јавната сцена по војната и исклучен од Сојузот на писателите, во „Дневникот на никој“ кој се криел шест децении, случајно пронајден во 2004 година во Херцег Нови, пишува:

„Андриќ имаше одредени интимни врски со сопругата на Густав Крклец, поради што беше исфрлен од масонството, во кое очигледно влезе за неговата кариера“. Лазаревиќ пишува дека Андриќ, кога го притиснал Крклец, ја признал врската со сопругата велејќи: „Знаете, па така и тоа се случи“ .

Приказната за триаголникот Андриќ – Крклец – Госпоѓа Крклец со децении се прикрива и прераскажува. Велат дека на таа тема особено добро се забавувал Мирослав Крлежа кој ја напишал и статијата „Кој чија жена киднапирал“. Но, неговото ликување му преседнало кога Нобеловиот комитет во 1961 година, го избра Андриќ, за добитник на Нобеловата награда за литература, иако и тој беше на потесниот избор.