Ана Каренина е женскиот Хамлет кој што успева општеството да го донесе пред огледало, за конечно сите да го видат вистинскиот сјај на лицемерието, вели македонскиот режисер Дејан Пројковски (45) чија престава „Ана Каренина“ на Новосадски театар (Србија) на 16 ноември гостува на Млад отворен театар (МОТ) во 20,30 часот на сцената на Албански театар во Скопје.

„Ана Каренина“ на Пројковски е една од најнаградуваните во историјата на Новосадскиот театар. Минатата година претставата беше и дел од светската театарската олимпијада во Будимпешта. Оваа претстава ги понесе и наградите на сите релевантни фестивали во Србија во изминатите години, како што се фестивалот на професионални театри на Војводина, „Тврдина“, на фестивалот „Борини театарски денови“ во Врање, „Театарска пролет “ во Шабац и други, беше рангирана и во најдобрите пет претстави во театарската сезона 2019/2020, според проценката на порталот „Едит култура во Белград“.

Пројковски изминативе години има успешни проекти со театрите низ Балканот, режирајќи ја „Дервишот и смртта“ во Бања Лука, „Браќа Карамазови“ во Софија, „Орестија“ во Сплит, „Ромео и Јулија“ во Истанбул, „Опасни врски“ во Санкт Петербург, „Нема струја за електричниот стол“ и „Инферно“ во Велешкиот театар... Сиве овие успеси го вбројуваат Пројковски во редот на еден од најзначајните театарски режисери во регионот.

Сите награди од надвор се признание за македонската култура и театар и сметам дека во тој поглед се многу важни. Секако, да не заборавиме дека и покрај сите награди и признаниа од странство јас подолг период во македонскиот театар бев странец. Странец во сопствениот дом, вели Пројковски во интервју за „Република“.

Ако „Ана Каренина“ на Толстој во минатото била прифаќана како трагичен лик во време во кое доминира патријахатот, каква е Вашата Ана?

ПРОЈКОВСКИ: Нашата Ана е жена која се бори против лажниот морал и општествените рамки. Се обидува да биде силна и да ги издржи ударите на малограѓанштината. Онаа малограѓанштина која што многу одамна е дијагноза и не зависи од географската положба. Паланката е состојба на духот. Светот во кој што живееме е голема џунгла каде што со помош на социјалните мрежи многу брзо и лесно секој може да биде светец. Ана Каренина е женскиот Хамлет кој што успева општеството да го донесе пред огледало за конечно сите да го видат вистинскиот сјај на лицемерието. Човековите права и слободи, правото на личен избор и денес се најважните и најсуштинските вредности за кои треба човек да се бори. Нашата Каренина открива дека нешто е гнило во нашата цивилизација во која зборот емпатијата одамна го изгубил своето значење. Претставата зборува за болката на современиот човек и неговата страст за живот. Ана на сцената отвора многу врати, поминува лавиринти трагајќи по вистинската смисла и значење на зборот љубов. Дали човекот е спремен да се победи самиот себе. Да се победат сопствените стравови за да се открие смислата на своето постоење.

[caption id="attachment_838085" align="alignnone" width="1200"] Сцена од претставата „Ана Каренина“ / Фото: Новосадски театар[/caption]

Колку денес се сменети работите и општеството во кое живееме ако една жена посака љубов по сопствен избор, а не некој кој ќе и биде наметнат?

ПРОЈКОВСКИ: Сè додека овој роман е актуелен, ние се вртиме во круг. Ако ги погледнеме денес бројките за семејно насилство или бројот на жени кои страдаат и ја плаќаат цената на својот избор, ќе разбереме дека во светот ништо не се променило. Човештвото, за жал, со векови само ја менува својата амбалажата без да се грижи за суштината внатре. Ана Каренина знае дека е важно човек да се бори за своите соништа и идеали. Важно е да се земе животот во свои раце. Претставата зборува за слободата и правото на личен избор. Ана Каренина одбива да биде дел од луѓето кои во животот го чекаат Годо. Таа одбива да живее во свет кој одамна се претворил во една голема чекална, каде што луѓето чекаат да дојде возот за да ги однесе на место каде што приказните имаат среќен крај. И така, седејќи во таа чекална прават планови како еден ден ќе живеат среќно. А среќата во таа чекална ќе дојде заедно со Годо. Лесно е да се има соништа, тешко е да се има верба и сила за да се остварат. Ѕидовите и препреките треба да се победуваат со љубов. Без разлика дали се времињата лесни или тешки ние живееме во нив. Во „Дервишот и смртта”, Меша Селимовиќ вели : Ова е моето време, единственото кое ме засега.

Во последната деценија „Ана Каренина“ доживува нови видувања, како на театарските сцени, така и на филмското платно. Зошто е тоа така? Што е она што Вам ве привлече да го работите текстот на Толстој?

ПРОЈКОВСКИ: „Сите среќни семејства наликуваат едно на друго, секое несреќно семејство е несреќно на свој начин...“ – Ова е почетокот на „Ана Каренина” само ова реченица на Толстој е доволна инспирација за создадање на претстава. Последнот период создавам претстави во кои слично како Диоген со свеќа во рака сред бел ден го барам човекот.

Театарите во кои работите ги менувате, но екипата со која соработувате (кореограф, сценограф, музика, костимограф) не. Колку тие ви даваат „буст“ во заедничката работа?

ПРОЈКОВСКИ: Моите соработници кои што се дел од мојата авторска екипа се големи уметници со кои јас заедно ги создавам своите светови на сцената. Вистинскиот процес во театар е како скок со падобран. Треба храброст што подолго да се има слободен лет, пред да се отвори падобранот. Во театарот слободниот лет е периодот на истражување и лабораториски пристап. Само на тој начин преку експериментирање може да се стигне до создавање на специфична сценска естетика. Затоа многу се радувам на гостувањето на Ана Каренина на МОТ и можноста нашата публика да ја погледне оваа претстава.

Со оваа претстава освоивте многу значајни награди во регионот, како и со минатите на кои сте работеле. Колку овие награди се важни за македонскиот театар?

ПРОЈКОВСКИ: Претставата е една од најнаградуваните во историјата на Новосадскиот театар. Сме победиле на сите фестивали на кои сме учествувале до сега. Минатата година претставата беше и дел од светската театарската олимпијада во Будимпешта. Ова е многу важна претстава за сите кои работевме на неа. Сите награди од надвор се признание за македонската култура и театар и сметам дека во тој поглед се многу важни. Секако, да не заборавиме дека и покрај сите награди и признаниа од странство јас подолг период во македонскиот театар бев странец. Странец во сопствениот дом.

Често работите во странство, дали ја следите театарската сцена во Македонија? Што е она што му е потребно на македонскиот театар?

ПРОЈКОВСКИ: На Македонскиот театар му е потребен свеж воздух, отворени срца и умови. Македонскиот театар заостана зад многу важни театарски движења и естетики. Ние го имаме најважното, а тоа се прекрасните актери. Мислам дека би требало да се обидеме сите заедно да го создадеме вистинскиот модел за квалитетно функционирање на театарот.

Кој е следниот проект на кој работите?

ПРОЈКОВСКИ: Во моментот работам во Бугарија во театарот во Пловдив кој што е еден од водечките театри во регионот. Следни проекти имам во Турција, Србија, Унгарија, Јужна Кореја...

Разговараше: Александра М. Бундалевска

The post Лесно е да се има соништа, тешко е да се има верба и сила за да се остварат appeared first on Република.

Претставата „Декамерон“ во режија на Дејан Пројковски е копродукција на Градско позориште Подгорица, Народно позориште Ниш и Барски љетопис, а вечерва ќе биде изведена во рамките на фестивалот „РУТА“ на Бриони.

Чумата коси низ Европа, милиони мртви, годината е 1348, нема лек, надеж, утеха, нема рационално промислување. Социјалната изолација е единствениот начин да се преживее (преживување). Бокачо сместува во изолација група млади луѓе, кои ќе ѝ се спротивстават на болеста со раскажување приказни, уживајќи во животот и во подарените мигови на среќа во апокалиптичното опкружување. Кога Бокачо тоа го направил, нема причина зошто и ние да не го направиме во театарското читање на „Декамерон“, со цел да се обидеме да ги побараме заедничките именители на нашето време и средновековна Фиренца. Неверојатно е колку од мотивите се преклопуваат, колку симиларии има, колку има непотребно механицистичко и насилно преведување во сегашноста. Хумористичниот пристап, иронијата и апсурдот се поетични средства кон кои прибегнавме со цел да го одбраниме Човекот пред Болеста, Догмата, Глупоста и манипулативните понижувања, велат тандемот Дејан Пројковски и Стеван Копривица.

Сценографијата е на Валентин Светозарев, кој направи три идентични сценографии за изведбите во Црна Гора, Македонија и Ниш, така што во зависност од понатамошните изведби на претставата оној театар кој е најблиску ќе ја опслужува претставата во следните гостувања.
Костимите се на Марија Пупучевска, која го задржа современиот момент во костимографијата во комбинација средновековните елементи.

Композитор: Горан Трајковски, сценски движења и кореографија: Тамара Вујошевиќ – Мандиќ
корепетитор: Рената Перазиќ, асистент на режија: Бранка Кнежевиќ, асистент на драматург: Сашо Димоски, дизајн на промотивен материјал: Ена Вучковиќ.

Актерската екипа ја сочинуваат актери од помладата и постарата генерација: Милош Пејовиќ, Сања Крстовиќ, Омар Бајрамспахиќ, Вања Јовиќевиќ, Душан Ковачевиќ, Маја Вукојевиќ – Цветковиќ, Павле Поповиќ, Евгенија Станковиќ, Уна Лучиќ, Стефан Вуковиќ, Драгана Јовановиќ, Лара Драговиќ и Драгиша Вељковиќ.

The post „Декамерон“ во режија на Дејан Пројковски, а во копродукција на Градско позориште Подгорица, Народно позориште Ниш и Барски љетопис вечерва на фестивалот „РУТА“ на Бриони appeared first on Република.

Актерите  од Народниот театар Јордан Хаџи Константинов Џинот од Велес вчеравечер маестрално ја одиграа театарската премиера „Рацин“ во режија на Дејан Пројковски.

Претставата беше ново, свежо и несекојдневно доживување и третирање на Кочо Рацин како човек и уметник, но во прв план беше неговата човечка димензија преку која беа претставени и некои други факти кои на извесен начин ги заобиколила историјата.

Според  режисерот Дејан Пројковски, Рацин е веќе дел од нашата митологија, тој е дел од ДНК-та на секој од нас, а неговата емоција  во ова театарско дело е пренесена преку изразните средства на денешницата.

-Претставата за мене беше едно патување како Диоген сред бел ден со фенер во рака кога тргнал да го бара човекот.  Ние во оваа претстава тргнавме со свеќа во рака  да ги бараме рефлексиите од Рацин што се во нас, така што се обидовме да создадеме една претстава којашто всушност  нè инспирира ликот и делото на Рацин, а тоа  е преведено на еден современ сценски јазик односно на јазикот на нашето време. Претставата не си дава за задача и одговорност да го раскажува животниот пат на Рацин или да одговара на некој  историски лавиринти и контексти, туку е наша рефлексија за она што претставува денес Рацин, вели Пројковски според кого целиот процес на создавање на претставата бил интересен и возбудлив.

Директорот на Народниот театар „Јордан Хаџи Константинов - Џинот“, Сашо Димоски, кој е и драматург на претставата, вели дека самиот процес на создавање на претставата бил возбудлив зашто како што додава, се занимавале со Рацин од другата страна на стихот, од другата страна на зборот, од другата страна на она историското кое е општопознато за јавноста, и при тоа, сето тоа да се преведе на автентичен сценски јазик со помош на театарските изразни средства.

-Драматургијата во претставата е кроена според прозата или поезијата на Рацин од една страна, а од друга страна и според  оние таканаречени метатекстуални записи кои постојат  во самиот опус на Рацин. Во драматургијата се занимавав со откривање на работи за Рацин  кои досега нам ни се непознати и во оваа смисла верувам дека претставата понуди една нова вистина за сето она кое ние го знаеме за Рацин. Ние не можеме да го замислиме развојот на современата македонска поезија, проза и уметност генерално без  да зборуваме за Рацин. Во таа смисла, ова ново откривање на идентитетот на Рацин сметам дека  истовремено е и навраќање кон суштините заради кои ние денеска сме тука каде што сме, појаснува драматургот Димоски.

Пред преполното гледалиште во Центарот за култура „Григор Прличев“ , претставата изобилуваше со неверојатни визуелни и музички сензации, креации на костимографот Раде Василев и Елена Вангеловска, сценографот Валентин Светозарев, а музиката во живо беше изведена од Сашко Костов и Орхидеја Дукова.

The post Театарската претстава „Рацин“ е рефлексија за она што претставува денес Рацин appeared first on Република.

Актерската екипа на Народниот театар „Јордан Хаџи Константинов – Џинот“ од Велес со  вечерашната премиера на театарската претстава „Рацин“ што ќе ја изведе на  „Охридско лето“ ќе го долови ликот на Коста Солев Рацин, неговите рефлексии во сите нас, но и неговата автентична емоција.

Претставата ќе се игра на сцената на Центарот за култура „Григор Прличев“ со почеток од 21 часот. Режисер е Дејан Пројковски, драматургијата е на Сашо Димовски,  сценографијата е дело на Валентин Светозарев, а костимографијата ја направија  Раде Василев и Елена Вангеловска.   Во претставата играат Васил Зафирчев, Исидора Јованоски, Кети Борисовска, Весна Димитровска-Бобевски, Јордан Витанов, Слободанка Чичевска, Талија Настова и Благојчо Стојанов.

Рацин е веќе дел од нашата митологија, тој е дел од ДНК-та на секој од нас. Многу се радуваме што создавајќи го тој современ јазик во една театарска лабоараторија успеавме да ја пронајдеме неговата емоција со нови изразни средства...Логички беше претставата за Рацин да ја создадеме токму во Велес, мислам дека тоа е вистинското место каде се уште улиците ги паметат неговите чекори, неговите воздишки по Раца...Тоа е градот каде просто беше неизбежно да се случи „Рацин“, местото каде случувањата ни ја враќаат вербата и љубовта во оваа наша професија, рече режисерот на театарската претстава, Дејан Пројковски на денешната прес-конференција.

Драматургот на поставката, директорот на Велешкиот театар Сашо Димоски, најавувајќи ја денешната премиера го оцени како исклучително возбудлив обидот да се сврти ракавицата, да се сврти неговиот збор , стих и неговото историско значење и преку театарски израз да се сврти нова светлина врз она што е повеќе или помалку познато за него.

Драматургијата за претставата е кроена според  прозата и поезијата на Рацин од една страна, и според метатекстуалните записи што постојат во самиот опус на Рацин. За мене најголемиот предизвик беше да се транспонира поезијата во драма, бидејќи поетскиот дискурс сам посебе  подразбира нешто сосема друго, тој не е наменет за сценска изведба... Истиот да се претвори во жива реплика, во говорна реч беше предизвикот... рече меѓу другото Димоски, кој најави дека вечерашната претстава открива и ќе понуди работи за Рацин што досега не се познати кај аудиториумот.

Актерот Васил Зафирчев од своја страна посочи дека Рацин не само што е најзначајните симболи преку кој многу други луѓе се идентификуваат со градот Велес, туку и духовна перјаница и една од највисоките национални вредности што ги има овој народ и држава...Од друга страна, како што рече, Рацин има и неверојатно универзална вредност оттаму што преку неговата социјална и љубовна поезија тој допира до многу нации, до многу народи насекаде во светот бидејќи третира теми актуелни до ден денеска.

Тој посочи дека претставата дава многу јасна слика и за Рацин, но и за времето во кое живее, кога луѓето лесно преминуваат од една на друга страна, како од пријатели, симпатизери поддржувачи стануваат негови непријатели.

Она што ние во овој проект се обидовме е да направиме своевидна демитологизација на Рацин, бидејќи неговиот лик е обвиткан со многу мистерии, со многу неразјаснети аспекти, од неговиот личен живот до неговото творештво, начинот на кој неговиот збор добива некаков јавен пласман... Се обидовме да го третираме Рацин како човек од крв и месо кој има своја земја, затоа што многу од случките врзани за животот и делото на Рацин, повеќето од нив производ на неговиот еродитен карактер, на неговата судбина, на луѓето и времето во кое живее, рече тој.

.

The post Премиера на „Охридско лето“: Претставата дава многу јасна слика и за Рацин, но и за времето во кое живее appeared first on Република.

Претставата „Собирачи на пердуви“ (Skupljaci perja), во режија на Дејан Пројковски, a во продукција на Српско Народно Позориште од Нови Сад, ја освои првата награда на реномираниот Фестивал „Театар во тврдината“ во Смедерево. На овој традиционален фестивал кој се одржува веќе 11 години, публиката ги оценува претставите.

Во сериозна конкуренција имаше пет претстави, а највисоката оценка (4,81) на годинешниот фестивал, на кој публиката имаше можност да ги искаже своите впечатоци од претставите што ги гледаше, со рејтинг и гласање, ја доби претставата „Собирачи на пердуви“ во продукција на Српскиот народен театар од Нови Сад, во режија на Дејан Пројковски, се вели во официјалното соопштение на Фестивалот.

Премиерата на претставата „Собирачи на пердуви“ се одржа во ноември минатата година во Нови Сад и важи за една од најголемите продукции во регионот, за која се бара карта повеќе.

„Собирачи на пердуви“ е по текст на Александар Петровиќ, по кој е снимен истоимениот култнен филм, добитник на Гран при на канскиот фестивал во 1967 година. Драматургијата и адаптацијата ја потпишува Сашо Димовски, сценограф е Валентин Светозарев а композитор е Оливер Јосифовски, кој музуката ја изведува во живо со извонреден оркестар на сцена. Во претставата играат 30 актери од СНП, меѓу кои и Марко Савиќ, Марта Береш, Милан Ковачевиќ, Александар Гајин, Јована Балашевиќи други.

– Повеќе од половина век подоцна, враќањето на „Собирачи на пердуви“ е враќање на реалноста на болката и радоста на слободата, убавината на френетичното живеење, автентичноста на животот, желбата и страста, смртта и еросот. Тоа е враќање на константа која, без разлика на промената на контекстот, останува иста. Нејзината суштина е отпорна на општествените промени и го претставува токму отпорот да се обликува во конвенциите на современиот свет: толку многу што создава свет доволен за себе. „Собирачи на пердуви“ е химна на слободата до која секогаш се доаѓа поради затворот пред сопствени очи, вели Пројковски.

The post Претставата на Дејан Пројсковски „Собирачи на пердуви“ победи на Фестивал во Србија appeared first on Република.

На 9.по ред Интернационален театарски фестивал кој секоја година се одржува во Истанбул, Турција, македонскиот режисер Дејан Пројковски беше награден со Меѓународна награда за режија.

Наградата ја доделува најголемото и најпрестижно списание за театарска уметност „Тијатро“ во Турција. Истото секоја година организира доделување театарски награди, а врачувањето  е во присуство на голем број личности од јавниот живот на Турција. Театарскиот весник, кој дава интензивен придонес во изведувачките уметности низ Турција, продолжува со напорите да стане гласот на театарот. Досега има наградено 380 театарски работници. Годинава, покрај Турција, на листата на наградени се и уметници од Македонија, Грција, Португалија, Узбекистан, Јужен Кипар и Србија.

Дејан Пројковски е еден од најзначајните режисери во регионот. Минатата година претставата „Ана Карењина“, заедно со уште една претстава на Пројковски, „Ричард трети“, беа дел од 10.издание на светската Театарска олимпијада во Унгарија. „Ана Карењина“ досега има освоено над 40 награди и е прогласена за најнаградувана претстава во историјата на Новосадскиот театар. „Ричард трети“ на 35. издание на Фестивалот на унгарски театри кој се одржува во Кишварди, доби две награди и тоа: Гран при, најдобра претстава во целина и наградата за најдобра машка улога која му беше доделена на актерот Арпад Месарош за толкувањето на ликот на Ричард. Во листата на награди за Пројковски се и : Наградата за најдобра режија за „Ричард трети“според Belgrade Edt Culture, „Дон Жуан“ беше избрана за најдобра претстава во целина во Хрватска, претставата „Ромео и Јулија“ ја доби највисоката театарска награда во Турција, театарскиот „Оскар“.

Пројковски минатата година ги имаше премиерите на „Декамерон“, копродукција на Градскиот театар од Подгорица и Народниот театар од Ниш, која ја доби наградата за визуелен идентитет „Крстомир Милановиќ“на Фестивал „Денови на Зоран Радмиловиќ“, Зајечар, Србија, тука е и претставата „Падот на Масада“ во Драмски театар, „Дервишот и смртта“ во Бања Лука, „Браќа Карамазови“ во Софија, „Орестија“ во Сплит, „Ромео и Јулија“ во Истанбул, „Опасни врски“ во Санкт Петербург, „Инферно“ во Велешки театар и други.

The post Меѓународна награда за режија за Дејан Пројковски во Турција appeared first on Република.

Во понеделник 12 февруари 2024 година во Драмскиот Театар во Скопје, со почеток во 20:00 часот, ќе биде изведена претставата „За нас почнува живот“.

Автор: Ѓерѓ Шпиро
Превод: Маја Бражанска
Режија: Дејан Пројковски
Костимографија: Марија Пупучевска
Музика: Горан Трајкоски
Асистент на режија: Дамјан Димовски
Плакат и видео: Стојан Стојановски

Улоги: Биљана Драгиќевиќ Пројковска, Нино Леви.

The post „За нас почнува живот“ вечерва во Драмскиот Театар во Скопје appeared first on Република.

Дали идеите вредат да се положи животот за нив, или не?, е прашањето кое го поставува писателот и драмски автор Венко Андоновски во „Падот на Масада“ чиј текст вечерва во режија на Дејан Пројковски ќе доживее праизведба на сцената на Драмски театар (20 часот).

Претставата „Падот на Масада“ поставува едно вечно прашање, кое упростено се сведува на тоа дали идеите вредат да се положи животот за нив, или не? На таа тема се пишувани многу дела, претстави и романи, а јас се трудев преку неколку историски пресеци да покажам неколку случаи на масовно и единечно самоубиство, и дури и кога е единечно било направено поради некои колективни причини. Низ претставата се следи како полека „херојското“ во чинот на самоубиството се претвора во нешто сосема спротивно и претставата покажува дека човештвото назадува на секој план, дури и во сфаќањето на самоубиството – кажа Андоновски на прес-конференцијата организирана пред претставата.

Режисерот Пројковски вели дека во текот на подготовката на претставата се обиделе да ги преипитаат сите прашања и дилеми кои што ги отвора овој текст.

[caption id="attachment_726872" align="alignnone" width="700"] фото: Драмски театар[/caption]

Концептот за оваа претстава е базиран на тоа, дека театарот и сцената се клуч за патување низ времето и просторот, и од друга страна секогаш сите општествени системи и промени многу полесно и поедноставно да се тестираат на сцена, рече Пројковски.

Ова е четврта соработка на Пројковски со драмскиот автор Венко Андоновски.

Претставата има шест сцени, но, како што кажа актерката Јелена Жугиќ, како да работеле шест претстави. Петте актери играат по неколку различни улоги во претставата и тоа, за нив, како што кажа Жугиќ, барало максимална посветеност, ангажирност и фокусираност.

Во оваа претстава интензитетот на игра е постојан и постојано влегуваме од улога во улога, од костимски до емотивни промени, а целиот процес изискуваше многу фокус и концентрација, меѓутоа кога го добивме финалниот производ навистина сме среќни – рече Јелена Жугиќ, која со оваа претстава заокружува 30-годишна професионална кариера, која почнала во 1993 година со претставата „Време за сонување“ во режија на Златко Славенски во Велешкиот театар.

За актерот Рубенс Муратовски текстот е толку многу добар и отвора многу прашања и посакувате да се консултирате со авторот.

Актерот Филип Трајковиќ говорше за тоа како тој го толкува текстот на Андоновски.

Текстот е за тоа дека сите чекаме подобри времиња, а времето си врви, не чека никого. Па си велам, може сега ние треба да ги правиме времињата“, рече Трајковиќ.

Улогите ги толкуваат: Јелена Жугиќ, Емилија Мицевска, Филип Трајковиќ, Рубенс Муратовски и Александар Степанулески.

Дамјан Димовски е асистент на режија, сценографијата и костимографијата се на Валентин Светозарев, а музиката на Горан Трајкоски.

The post Дали идеите вредат да се положи животот за нив, или не?, прашува Венко Андоновски во „Падот на Масада“ чија премиера е вечерва во Драмски appeared first on Република.

На 28 декември во Драмски театар Скопје ќе се одигра премиерно претставата „Падот на Масада“, според текст на Венко Андоновски, а во режија на Дејан Пројковски. Ова е последната премиера во Драмски театар во Скопје за годинава.

Ова е претстава која поставува едно вечно прашање, а тоа прашање се сведува дали идеите вредат да се положи живот за нив или не.

На таа тема се пишувани многу дела. Јас се трудев преку неколку историски пресеци, да покажам примери на масовно и единечно самоубиство, дури и кога е единечно направено е поради колективни причини. Треба сериозно да размислиме дали идеите го заслужуваат нашиот живот, кажа денеска на прес-конференцијата Андоновски.

Режисерот Пројковски кажа дека во текот на подготовката на претставата се обиделе да ги преипитаат сите прашања и дилеми кои што ги отвора овој текст.

Концептот за оваа претстава е базиран на тоа, дека театарот и сцената се клуч за патување низ времето и просторот, и од друга страна секогаш сите општествени системи и промени многу полесно и поедноставно да се тестираат на сцена, рече Пројковски.

Претставата има шест сцени, но, како што кажа актерката Јелена Жугиќ, како да работеле шест претстави. Петте актери играат по неколку различни улоги во претставата и тоа, за нив, како што кажа Жугиќ, барало максимална посветеност, ангажирност и фокусираност.

[caption id="attachment_726872" align="alignnone" width="700"] фото: Драмски театар[/caption]

Актерот Филип Трајковиќ говорше за тоа како тој го толкува текстот на Андоновски.

Текстот е за тоа дека сите чекаме подобри времиња, а времето си врви, не чека никого. Па си велам, може сега ние треба да ги правиме времињата“, рече Трајковиќ.

Улогите ги толкуваат: Јелена Жугиќ, Емилија Мицевска, Филип Трајковиќ, Рубенс Муратовски и Александар Степанулески.

Дамјан Димовски е асистент на режија, сценографијата и костимографијата се на Валентин Светозарев, а музиката на Горан Трајкоски.

The post „Падот на Масада“ од Венко Андоновски, а во режија на Дејан Пројковски е последна премиера во Драмски театар за оваа година appeared first on Република.

На 28 декември (20 часот) премиерно во Драмски театар ќе биде изведена претставата „Падот на Масада“ од авторот Венко Андоновски, а во режија на Дејан Пројковски.

Со премиерата на претставата „Падот на Масада“ на Драмски театар се заокружува програмата за 2023 година.

Улогите ги толкуваат: Јелена Жугиќ, Емилија Мицевска, Филип Трајковиќ, Рубенс Муратовски и Александар Степанулески

Дамјан Димовски е асистент на режија, сценографијата и костимографијата се на Валентин Светозарев, а музиката на Горан Трајкоски.

The post „Падот на Масада“ на Дејан Пројковски премиерно во Драмски театар на 28 декември appeared first on Република.

The post „Дон Жуан“ на Пројковски прогласена за најдобра претстава во Хрватска appeared first on Република.

Претставата „Ричард Трети“ од Вилијам Шекспир, во изведба на Новосадскиот театар која ја режираше Македонецот Дејан Пројковски освои Гран при на 35. Фестивал на унгарски театри што се одржа во Кишварада, Унгарија.

Актерот Арпад Месарош за насловната улога ја доби наградата за најдобра машка улога за насловната улога.

Наградата за најдобра претстава ја доделува Министерството за култура и иновации на Унгарија.

Актерската екипа ја гради играта околу насловниот лик во изедначен стил и со колективна енергија. Визуелниот свет и музиката создаваат впечаток за епоха што ја ослободува целата човечка невоздржаност.

Освен Пројковски, во нејзиното создавање учествуваат повеќе театарски уметници од Македонија. За сценографијата се погрижија Валентин и Сергеј Светозареви, музиката е на Горан Трајкоски, а кореографијата – на Олга Панго.

The post „Ричард Трети“ на Дејан Пројковски освои Гран при на 35. Фестивал на унгарски театари appeared first on Република.

Десет претстави во официјалната програма, пет во независната, тркалезни маси, програма за деца, автор во фокус – ова е дел од програмата на 57. МТФ „Војдан Чернодрински“, што ќе се случува од 9 до 16 јуни во Прилеп. Отворањето на фестивалот кое годинава е под мотото „Враќање дома“, ќе биде организирано на платото пред Центарот за култура „Марко Цепенков“ во 20.30 часот. Со видеоесеи фестивалот ќе им биде оддаде почит на лауреатите на наградата за животно дело, Петар Темелковски и Петар Мирчевски.

Претходно, во 19 часот, во Градската библиотека „Борка Талески“ ќе биде отворена ретката и роднокрајна збирка во чест на авторот во фокус Коле Чашуле. Во 21.30 часот на сцената на Центарот за култура ќе гостува театарот „Јордан Хаџи Константинов – Џинот“ од Велес со претставата „Нема струја за електричниот стол“ во режија на Дејан Пројковски. Театарот од Велес одлучи, наместо со „Инферно“, која беше селектирана во официјалната програма, од технички причини, да учествува со оваа претстава.

Исто така, и Македонскиот народен театар, кого селекторката Ана Стојаноска го избра да учествува со „Бесачи“ во режија на Јавор Грдев, го откажа своето учество.

Иако имаше предлози овие две претстави да се играат на нивните матични сцени, сепак, како Собрание на фестивалот одлучивме дека МТФ „Војдан Чернодрински“ се одржува во Прилеп и дека не е во ред да носиме публика од градот за некои претстави да се изведат на матичните сцени. Ова нека биде и вид апел за сите да работиме повеќе на подобрувањето на техничките можности на сцените во Прилеп – истакна Стојаноска.

По одлука на Собранието на фестивалот, од истата причина, и Албанскиот театар, наместо со селектираната „Три сестри“, ќе учествува во официјалната програма со „Балкан“ во режија на Арбен Кумбаро.

Од 5 јуни ќе бидат пуштени во продажба влезниците на фестивалот на билетарницата на Центарот за култура „Марко Цепенков“.

Програмата на фестивалот ќе започнува секој ден во 10 часот со „Чернодрински за деца“. На пладне ќе се организираат разговори на тркалезна маса, на кои ќе се дискутира за претставите што ќе бидат на програмата од претходниот ден.

Секој ден од 17 часот на неколку локации низ градот ќе бидат поставени фестивалски зони во кои членови на групата „Театроск“ ќе постават свои живи статуи, додека студенти од Факултетот за драмски уметности од Скопје ќе бидат скомрах и ќе презентираат кратки патувачки етиди.

На 13 јуни ќе се одржи и меѓународна конференција на тема „Македонскиот театар низ визурата на македонската јавност“.

Фестивалот ќе биде затворен на 16 јуни со свеченото доделување на наградите. Во нивна чест ќе гостува Српско народно позориште од Нови Сад со „Последниот балкански вампир“ по текст на Дејан Дуковски, а во режија на Александар Поповски.

Освен претставата на отворањето, во официјалната програма на фестивалот ќе учествуваат:
„Чудна случка со кучето во ноќта“ од Сајмон Стивенс, во режија на Зоја Бузалковска, продукција на Драмски театар – Скопје;

„Мистерија Буфо“ според Дарио Фо, во режија на Андреј Цветановски, продукција на Народен театар „Војдан Чернодрински“ – Прилеп;

„Мy name is Medeјa“ според Еврипид, драматизација на Милан Рамшак Марковиќ, во режија на Себастијан Хорват, Народен театар – Битола;

„Балкон“ од Жан Жене, во режија на Арбен Кумбаро, Албански театар, Скопје

„Несфатената цивилизација“ од Добри Војников, во режија на Софија Ристовска, Народен театар – Охрид,

„Роња, ќерката на ограбувачот“ од Астрид Линдгрен, во режија на Јакуб Максимов, Театар за деца и младинци – Скопје

„Женска гардероба“ од Арношт Голдфлам, во режија на Наташа Поплавска, Театар Комедија – Скопје

„Циркус Пирандело“ според драми од Луиџи Пирандело, адаптација и режија на Бојан Трифуновски, Народен театар „Антон Панов“ – Струмица

„Човек перница“ од Мартин Мекдона, во режија на Сибел Абдиу, Турски театар – Скопје.

Во програмата Независна продукција што игра домашни автори, ќе учествуваат:

„Елегија во пет здива“ - автор и режисер Филип Петковски
„Заминувања“ – колективно авторство, режија на Драгана Гунин, независна продукција во соработка со Мировна акција
„Срам“ од Ангела Стојановска, режија на Милош Б.Андоновски, драматизација Ева Камчевска, Продукција на „Тииит! Инк
„Скопјани“ според раскази на Оливера Ќорверзировска и колективно авторство на актерската екипа, режија на Милош Б.Андоновски
„Под.готвено“ според поезија и проза на Ѓоко Здравески, раскази на Елизабета Баковска, поезија на Блаже Конески и адаптација на сцена од „Трите високи жени“ од Едвард Олби, режија на Дејан Спасовиќ, продукција на „РКЦ РАКАТРАК“

The post Велешки театар со „Нема струја за електричниот стол“ на Дејан Пројковски го отвора Фестивалот „Војдан Чернодрински“ appeared first on Република.

По изведбата на претставата „Ричард трети“ во режија на Дејан Пројковски во Печ, Унгарија, уште една негова претстава беше дел од 10 издание на Театарската олимпијада која оваа година се одржува во Унгарија. Се работи за претставата „Ана Карењина“ чија изведба се одржа во Кечкемет. Двете претстави се во продукција на театарот од Нови Сад.

Ова ремек дело на Толстој, можеби најпознатото од ерата на реализмот, оживува сцената во Новосадскиот театар и е една од најпосетуваните претстави не само во земјата, туку и во регионот.

Имено, оваа претстава ги понесе и наградите на сите релевантни фестивали во Србија во изминатите години, како што се фестивалот на професионални театри на Војводина, „Тврџава“ фестивал, на фестивалот „Борини театарски денови“ во Врање, “Позоришно пролече“ во Шабац и други, беше рангирана и во најдобрите пет претстави во театарската сезона 2019/2020, според проценката на порталот „Едит култура во Белград“.

Со овие награди, „Ана Карењина“ е најнаградуваната претстава во историјата на Новосадско народно позориште – Нови Сад, а истовремено го вбројува македонскиот режисер Дејан Пројковски во редот на најзначајните театарски режисери на денешнината, не само во Македонија туку во целиот регион.
Ана Карењина наизменично ја играат Марта Береш и Тимеа Филип.

Во претставата играат: Атила Немет, Арпад Месарош, Золтан Сирмер, Џудит Ласло, Габор Понго, Бланка Диенеш, Агота Ференц, Роберт О Швар, Ливиа Банка, Терезија Фигура, Мартин Бохоки и др.
Кореографка на претставата е Олга Панго, музиката е на Горан Трајкоски, сценографијата на Валентин Светозарев, а костимографка е Марија Пупучевска.

Претставата „Ричард трети“ во режија Пројковски претходно беше изведена во Печ, во рамките на Театарската олимпијада.
Оваа претстава е исто така добитник на многубројни награди и тоа: наградата за најдобра театарска режија - за цела театарска сезона во Србија, според Belgrade Edt Culture, блог за куктура; апсолутен победник на театарскиот фестивал во Младеновац, и тоа ги доби наградите за најдобра претстава и од жирито и од публиката.
Главната улога во претставата ја толкува Арпад Месарош, а играат и Габриела Црнковиќ, Ливиа Банка, Атила Немет. Тука е и Олга Панго, која беше задолжена за сценското движење во претставата. Сценографијата е на Валентин и Сергеј Светозарев, а музиката на Горан Трајкоски.
Пројковски со години наназад има успешни проекти со театрите низ Балканот, па така ја потпишува режијата и на претставите „Дервишот и смртта“ во Бања Лука, „Браќа Карамазови“ во Софија, „Орестија“ во Сплит, „Ромео и Јулија“ во Истанбул, „Опасни врски“ во Санкт Петербург, „Нема струја за електричниот стол“ и „Инферно“ во Велешкиот театар и други.
Дел од 10-тата театарска Олимпијада се 750 продукции на 400 театарски, танцови и куклени театарски трупи од 58 земји, на кои настапуваат 7.500 изведувачи. Програмите се одржуваат во речиси 100 места низ целата земја. Олимпијадата ќе се одржува до 1-ви јули.

The post Две претстави Дејан Пројковски на Светската театарската олимпијада appeared first on Република.

Претставата „Ричард трети“ во режија на Дејан Пројковски, синоќа беше изведена во Печ, Унгарија во рамките на 10.издание на Театарската олимпијада.

Македонскиот режисер кој стана познат во регионот по спектакуларните претстави, во Новосадскиот театар го постави и Шекспировиот „Ричард Трети“. Главната улога во претставата ја толкува Арпад Месарош, а играат и Габриела Црнковиќ, Ливиа Банка, Атила Немет и други.Тука е и Олга Панго, која беше задолжена за сценското движење во претставата. Сценографијата е на Валентин и Сергеј Светозарев, а музиката на Горан Трајкоски.

Дел од 10-тата театарска Олимпијада се 750 продукции на 400 театарски, танцови и куклени театарски трупи од 58 земји, на кои настапуваат 7.500 изведувачи. Програмите се одржуваат во речиси 100 места низ целата земја. Олимпијадата ќе се одржува до 1-ви јули.

The post „Ричард трети“ на Пројковски на Меѓународна театарска олимпијада во Унгарија appeared first on Република.

Премиерата на претставата „Инферно“ ќе се случи на 29.10.2022 во Велешкиот театар.
Работена според делото на Данте Алигиери
Режисер: Дејан Пројковски
Драматург: Сашо Димоски
Сценограф: Валентин Светозарев
Костимограф: Раде Василев
Композитори: Горан Трајкоски и Сашко Костов
Кореограф: Олга Панго
Сценски движења: Васил Зафирчев
Видео: Борче Конзулов
Шминка: Зорица Цветковска
Асистенти на сценографот: Филип Коруновски и Сергеј Светозарев
Асистент на режисерот и драматургот: Марија Петреска
Лектор: Весна Костовска
Инспициент: Славиша Ѓоргиев
Изведба на музика во живо: Сашко Костов и Орхидеја Дукова
Дизајн на плакат: Валентин Светозарев
Фотограф: Данчо Стефков

УЛОГИ:
Данте: Исидор Јовановски
Вергилиј: Васил Зафирчев
Демонот на мајкоубијците: Кети Борисовска
Демонот на завидливите: Фаик Мефаилоски
Ангелот на кривоверците: Симона Димковска
Демонот на властољупците: Благојчо Стојанов
Демонот на злобните: Томе Станковски
Демонот на прељубниците: Христина Цветановска-Станковска
Демонот на самоубијците: Марија Баркова
Луцифер: Жарко Спасовски
Беатриче: Орхидеја Дукова
Непознатата: Зорица П. Панчиќ
Мудреци: Томе Станковски, Бранко Михајлоски, Никола Петковиќ
Жители на пеколот: Кети Борисовска, Симона Димковска, Благојчо Стојанов, Томе Станковски, Христина Цветановска-Станковска, Марија Баркова, Кристина Зафирова, Бранко Михајлоски, Илин Јовановски, Никола Петковиќ, Тодор Стојковски, Срна Дуковска, Леонида Гулевска

The post Премиера на „Инферно“ во режија на Дејан Пројковски в сабота во Велешки театар appeared first on Република.

„Кротењето на фуријата“ во режија на Дејан Пројковски, а во изведба на Градски театар Подгорица, Црна Гора е вечерва во 21 часот на четвртиот ден на Битола Шекспир фестивалот. Претставата се игра во големата сала на Народниот театар во Битола, а е во склоп на Битолско културно лето.

Претставата „Кротењето на фуријата“ ги компарира двата принципи машкиот и женскиот, потпирајќи се на одредени аспекти на женската сексуалност и на машката доминација во современиот и модерен актерски израз, кој се заснова на Шекспировото сфаќање на театарот, играта, времето и просторот. Во тој контекст, елизабетанските ставови за женската сексуалност и машката доминација се елемент на една поголема матрица од односи на општествена моќ. Односот меѓу половите, општествените пракси и општествениот ритуал се една од главните теми и борба на нашето време. Пиесата денеска е посебно актуелна зашто се доведува во прашање родот. Шекспир секогаш нѐ враќа на изворот на основните принципи на човечкото битие, вели режисерот Пројковски.

Но, нема да кажеме ништо на оваа тема ако не го поставиме прашањето: дали постои специфична женска смисла, која се разликува од машката? И ако е така, дали може да се очекува женската смисла да се пронајде во машкиот свет?

Како режисер, имам искуства со психолошко сенчење на женските ликови. Ми се чини дека женските ликови се секогаш психолошки попрефинето осенчени од машките; женската смисла мене ми личи на харфа, а машката на гитара, бројот на жиците е различен. Со ова не сакам да им дадам предност на жените пред мажите, во смисла на сензибилитет, зашто знам дека уште од учењето за анимусот и анимата е вообичаено така да се мисли. Нашата задача во театарот е да ги уриваме стереотипите за машко и женско, додава Пројковски.

Режија и адаптација: Дејан Пројковски; Драматургија: Драгана Трипковиќ; Сценограф: Валентин Светозарев; Музика: Горан Трајкоски; Костимографија: Катарина Вукчевиќ; Сценско движење и кореографија: Тамара Вујошевиќ Мандиќ

Во претставата играат: Лазар Драгоевиќ – Петручио, Милица Мајкиќ -Катарина, Павле Богојевиќ – Лученцо, Вања Јовичевиќ – Бјанка, Омар Бајрамспахиќ – Транио / Дама / Вдовица, Павле Поповиќ – Хортенцио, Стефан Вуковиќ – Грумио / Учител – Батистадар, Горан Славиќ – Слај /Винченцо, Немања Тодоровиќ * – Гремио, Вукан Пејовиќ – Биондело, Лара Драговиќ – Карција / Кројач, Татјана Торбица – хостеса.

The post „Кротењето на фуријата“ во режија на Пројковски вечерва на Битола Шекспир Фестивал appeared first on Република.

Актерите од Народниот театар Јордан Хаџи Констатнинов-Џинот од Велес почна со пробите за претставата „Инферно“, според „Пеколот“ од Данте Алигиери, а во режија на Дејан Пројковски. Покрај режисерот Пројковски, авторскиот тим на претставата го сочинуваат: Олга Панго како кореограф, Валентин Светозарев како сценограф, Раде Василев како костимограф, Горан Трајкоски како автор на музиката за претставата, асистентка на режисерот е Марија Петреска.

Во претставата учествува речиси целиот ансамбл на Велешкиот театар: Васил Зафирчев, Исидор Јовановски, Кети Борисовска, Зорица П. Панчиќ, Маја Љутков, Славица Манаскова, Благојчо Стојанов, Жарко Спасовски, Фаик Мефаилоски, Симона Димковска, Марија Баркова, Кристијан Саздовски…

The post По успешните театарски спектакли на сцените во регионот, Дејан Пројковски ја режира „Инферно“ во Велешки театар appeared first on Република.

The post Претставата „Ана Каренина“ во режија на Дејан Пројковски победник на фестивалот во Шабац appeared first on Република.

Македонски режисер Дејан Пројковски, кој стана познат во регионот по спектакуларните претстави, во Новосадскиот театар го постави и Шекспировиот „Ричард Трети“, кој својата премиера ја имаше на 11 април, а веќе се најавени и нови изведби. Интересно е што оваа историска драма е поставена на сцената на новосадскиот театар по повеќе од еден век, откако првата и последна премиера ја имаше во далечната 1912 година.

Насловната улога во претставата ја толкува Арпад Месарош, а играат и Габриела Црнковиќ, Ливиа Банка, Атила Немет…, како и Олга Панго, која беше задолжена за сценското движење во претставата. Сценографијата е на Валентин и Сергеј Светозарев, а музиката на Горан Трајкоски.

По изведбата на претставата, следеше и позитивна театарска критика:

Новосадскиот театар и режисерот Дејан Пројковски успеаја да ја потврдат хипотезата и реално да докажат дека Вилијам Шекспир е навистина наш вечен современик. Фантастичните уметнички светови на македонската режија, сценографијата и изворната музика, повторно се судрија со актерите на Новосадскиот театар, што произведе нова ренесанса во уметноста на сцената…“ и „Долго време по громогласниот аплауз за театарските уметници, публиката на ‘Ричард Трети’ ќе остане нема и скаменета од злобата во луѓето, од нејзината циклична природа, од нејзиниот незапирлив концепт. Уште долго време нема да може да се ослободи од ужасната мисла дека ‘Ричард Трети’ решил да биде таков по своја волја. И кога стравот во нас ќе стивне, во трен повторно  ќе не маѓепса повторно фасцинацијата со раскошната театарска уметност на која имавме чест да присуствуваме.

Пројковски на публиката на Новосадскиот театар и е познат по изведбата на претставата „Ана Каренина“ од 2019 година, која е на редовниот репертоар на овој театар, а има освоено дури осумнаесет награди на различни фестивали во земјата и странство.

The post Дејан Пројковски со „Ричард Трети“ приреди уште еден спектакл во новосадскиот театар appeared first on Република.